Tuesday 31 July 2018

විදු පත් ඉරුව
30.12.2015

ඔබ කෙදිනක හෝ සමනළයන් ගේ බිත්තර දැක තිබේ දැයි සිහි කරන්න. මා හට ඒ අවස්‌ථාව මෑතක දී නැවත උදා වූයේ, අප කළ සංචාරයක දී මා මිතුරු විමුක්‌ති ගේ පිහිටෙනි. ඔහු එහි දී තෝර ගසක පත්‍රවල සවි වී තිබූ සුදු පැහැති සමනළ බිජු දැකගැනීමට සැලැස්‌වූ අතර සමනළ ලෝකය කෙරෙහි පෙර තිබූ මා ගේ උනන්දුව නැවත වර්ධනය කිරීමට ඒ දසුන හේතු විය. මෙවර විදුපත් ඉරුවේ ඒ පිළිබඳව සටහනක්‌ තැබිය යුතු යෑයි එදින මා අදිටන් කරගත්තේ විදුසර පාඨකයන් ගේ ද අවධානය මේ කෙරෙහි යොමු කරවීම වටින්නේ යෑයි සිතූ බැවිනි. ඔබ පරිසරය හොඳින් නිරීක්‌ෂණය කළේ නම් ශාක පත්‍රවල යට පැත්තේ හෝ වටේ දාරවල මේ බිත්තර රැඳී තිබෙන අයුරු ඔබට දැක ගත හැකි වනු ඇත. විවිධ පැහැ සහ හැඩයන් ගත් බිත්තර විවිධ සමනළ විශේෂ නියෝජනය කරන අතර, බිජු ලෑම සදහා විශේෂිත ශාක වර්ග ඔවුන් විසින් තෝරාගනු ලැබේ. ඒ බිත්තර පිපිරී එළියට එන දළඹුවා ගේ ආහාරයට සරි වන ලෙස ය.

"රූපාන්තරණය" නම් අපූරු සංසිද්ධියකි. රූපණය වෙනස්‌ වෙමින් ගලා යන තම ජීවන චක්‍රයේ සමනළයා අවධි හතරක්‌ ගත කරන්නේ ඒවායේ සුවිශේෂීතා විදහා දක්‌වමිනි. එයින් ද කෝෂගත අවධිය වසරක්‌ පමණ කාලයක්‌ දක්‌වා වුව ද දික්‌ විය හැකි බව පර්යේෂණවල දී පැහැදිලි වී තිබේ. කෝෂ්ඨයෙන් එළියට එන සමනළයා තම පියාපත් දිගහැර ඉතා දක්‌ෂ ලෙස පියාසරන්නේ ජානගත දක්‌ෂතා මනාව පිළිබිඹු කරමිනි. තම ආහාරය මල් ආශ්‍රිතව සොයාගන්නා වැඩුණු සමනළයෝ සති හතරක්‌ වැනි කෙටි කාලයක්‌ තුළ තම ජීවන ගමනේ ඊළඟ පරම්පරාව බිහි කිරීම සදහා සුදුසු ශාක තෝරාගනිමින් බිත්තර දැමීම සිදු කරති. ඒ කාලයේ දී ඔවුන් ශාක පරාගණය උදෙසා අමිල මෙහෙවරක්‌ ඉෂ්ට කරන්නේ ශාක ලෝකයේ සපුෂ්ප ශාකවල ද ජීවන ගමන ස්‌ථිර කරමින් බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.

ලෝකයේ මේ වන විට සමනළ විශේෂ 18000කටත් වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක්‌ සොයාගෙන ඇති අතර වැඩි ම විශේෂ ඝනත්වයක්‌ පෙන්වන්නේ නිවර්තන කලාපීය රටවල ය. එනිසා ධ්‍රැවාසන්නයේ සමනළයන් හමු නො වන්නේ ඇයි දැයි ඔබට වටහාගත හැකි වනු ඇත. ලෝකයේ විශාලතම සමනළයා වාර්තා වන්නේ "පැපුවා නිව්ගිනි"වලිනි. ඒ "ඇලෙක්‌ස්‌සැන්ද්‍රd රැජන ගේ බර්ඩ්වින්ග්" (Queen Alexandra's Birdwing) නම් විශේෂයයි. ඔවුන් ගේ ගැහැනු සතුන් ගේ පියාපත්වල දිග 25 cmක්‌ පමණ වේ. ශ්‍රී ලංකාවේ ද සමනළ විශේෂ 245ක්‌ මේ වන විට හඳුනාගෙන ඇති අතර එයින් 76 දෙනකු ම වඳ වී යාමේ තර්ජනයට ලක්‌ වූ විශේෂ ලෙස රතු දත්ත පොතට ඇතුළත් කර ඇත. මෙරටට ආවේනික විශේෂ 26ක්‌ සොයාගෙන ඇති අතර ඔවුන් බොහොමයක්‌ තෙත් කලාපයට සිමා වී ඇත. ප්‍රධාන කුල (Family) හයකට අයත් සමනළ විශේෂ අතරට 2014 දී එක්‌ වූ නවතම විශේෂය වන්නේ "යෙලෝ µeන්සි" (Yellow Phancy) නම් වූ සමනළ විශේෂය වන අතර මේ විශේෂය හමු වන්නේ යාපනය ප්‍රදේශයෙන් වීම ද සුවිශේෂී කරුණකි. මේ සමනළ විශේෂය සොයා හඳුනාගැනීමේ ගෞරවය හිමි වන්නේ ශ්‍රී ලාංකික පර්යේෂකයන් ත්‍රිත්වයක්‌ වන හිමේෂ්, සරත් සහ චමිත්ට ය. දශක දෙකකට වැඩි කාලයක්‌ තිස්‌සේ ඔවුන් විසින් මෙරට සිදු කරන ලද අඛණ්‌ඩ පර්යේෂණවල ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස ඒ සමනළයා සොයාගැනීමට හැකි වී ඇත. ඒ අතර පසු ගිය දිනෙක ඔවුන් සිදු කළ පර්යේෂණ ඇසුරෙන් සමනළයන් පිළිබඳ පර්යේෂණවල නිරත වන ආධුනිකයන් හට වැදගත් වන ක්‌ෂේත්‍ර අත්පොතක්‌ A Pocket Guide to the
Butterflies of Sri Lanka" නමින් එළිදැක්‌වුණු අතර ඔවුන් පර්යේෂණ ක්‌ෂේත්‍රයට සිදු කරන දායකත්වය අගය කළ යුතු ය.

වර්තමානයේ සිදු වන නො නවතින පාරිසරික දූෂණයත් සමග සමනළයන් ගේ ජීවන ගමනට අත් ව ඇත්තේ ඉතා දරුණු ඉරණමකි. වන විනාශය, නාගරීකරණය සහ දැවැන්ත සංවර්ධන ව්‍යාපෘති ඔවුන් ගේ ජන්මභූමි සපුරා විනාශ කර ඇති අතර ඇත්තා වූ කෘෂිකාර්මික පරිසරය පවා විවිධ කෘමිනාශක සහ වල්නාශක හේතුවෙන් දරුණු ලෙස විෂ වී ඇත. එසේ හෙයින් තම ජීවන චක්‍රය සම්පූර්ණ කරගැනීමට නොහැකි ව ඉතා දරුණු ලෙස බොහෝ සමනළ විශේෂ වඳ වී යැමේ තර්ජනයට ලක්‌ වී ඇති බව ඔබට වටහාගැනීමට අපහසු නො වනු ඇත. ශ්‍රී ලංකාව තුළ එසේ දරුණු ලෙස තර්ජනයට ලක්‌ වූ මෙරටට ආවේනික එක්‌ සමනළ විශේෂයක්‌ වන්නේ "සිලෝන් රෝස්‌" (Ceylon Rose) නම් විශේෂය වන අතර ඔවුන් ගේ ව්‍යාප්තිය මධ්‍යම කඳුකරයට පමණක්‌ සීමා වී ඇත.

සමනළයන් තම වාසස්‌ථාන කරගන්නා සුවිශේෂී ශාක විශේෂ වෙයි. රනිල කුලයේ ශාක ද, තෘණ වර්ග ද, දෙහි, දොඩම්, කුඹුක්‌, අනෝදා වැනි ශාක පමණක්‌ නො ව යුලෙක්‌ස්‌ (Ulex) වැනි ආක්‍රමණික ශාක ද ඒ අතර වන බව සොයාගෙන ඇත. දළඹුවන් වෙසෙන ශාක හඳුනාගැනීම අපහසු නො වේ. පත්‍රයේ කෙළවරක සිට පිළිවෙළට කා දමන ඔවුහු ඉතා වේගවත් ශාක භක්‌ෂකයෝ වෙති. එනිසා ම කිහිප වතාවක්‌ ම හැව අරිමින් ඔවුන් විශාල වන බව සොයාගෙන ඇත. ඉතා භයානක ස්‌වරූපයක්‌ පෙන්වන දළඹුවන් ඇත්තෙන් ම බොහෝ අහිංසක ය. එහෙත් තම ආරක්‌ෂාව සදහා සමහර දළඹුවෝ විෂ රසායනිකයන් භාවිත කරති. එමෙන්ම අතිශය දක්‌ෂ ලෙස සැඟව සිටීමේ හැකියාව ඇති මොවුන් ගේ ශරීර කදිමට තම බාහිර ස්‌වරූපය පරිසරයට ගැලපෙන අන්දමේ ශරීර වර්ණ රටාවලින් යුක්‌ත වේ.

මීමැස්‌සන්ට නොදෙවැනි ලෙස පරාගණ කෘත්‍යයේ යෙදෙන සමනළයා ගේ දායකත්වය බොහෝ දෙනකු අවබෝධ කර නො ගැනීම ඉතා කණගාටුවට කරුණකි. වර්තමානය එසේ වුව ද අනාගත වැඩිහිටියන් වන ළමා පරපුර එසේ විය යුතු නො වේ. ඔවුන් ගේ දැනුම බහු විෂයාත්මක වන්නේ නම් ජාතික අවශ්‍යතාවන්වල දී මැදහත් තීරණ මගින් සැමට සාධාරණත්වයක්‌ ඉෂ්ට කළ හැකි බව සිතිය හැකි ය.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Monday 30 July 2018

විදු පත් ඉරුව
23.12.2015

පසු ගිය දිනෙක සිදු කළ ක්‌ෂේත්‍ර චාරිකාවක දී මධ්‍යම කඳුකරයේ උතුරෙන් පිහිටි අපූරු වනාන්තරයක්‌ දැක බලාගන්නට අවස්‌ථාව ලැබුණු අතර ඒ ආසන්නයේ පිහිටි නවාතැන්පොළක රාත්‍රී නවාතැන් ගැනීමට ද මම වාසනාවන්ත වීමි. මේ දිනවල පවතින ඊසානදිග මෝසමෙන් ලද වර්ෂාපතනය ද අඩු නැති ව ම භුක්‌ති විඳීමට එහි දී අපට හැකි වූ අතර ඇළහැර සිට නවාතැන්පොළට ළඟා වීමට එනිසා ම බොහෝ වේලාවක්‌ ගත විය. රාත්‍රියට වඩා ගස්‌වැල්වලින් ලද අඳුර ද මොර සූරන වර්ෂාව ද හේතුවෙන් කැබ් රථය එම පටු පාරවල ඉතා පරෙස්‌සමෙන් පැදවීමට සිදු විය. වරින් වර ඒ මේ අතට පාරේ තිබූ වංගු ද පාරේ නො පෙනෙන ස්‌ථානවල වැස්‌සේ සුව විඳිමින් සිටි මී ගවයන් ද හේතුවෙන් රියෑදුරු වඩාත් කල්පනාකාරී විය යුතු විය. අවසානයේ දී සියලු බාධක මැඩගෙන නවාතැන්පොළට ළඟා වූ අපට තවත් අකරතැබ්බයකට මුහුණපාන්නට සිදු විය. ඒ විදුලිය නොමැති වීමයි. එය සියලු සම්බන්ධතා කපා හරින්නට හේතු විය. මේ අතර සීතල ද ඉතා තදින් දැනෙන්නට වූ නමුත් කොළඹ දාහයෙන් පීඩා විඳි අපට එය මහත් සහනයක්‌ සේ දැනිණි.

පසු දාට පහන් වූ නමුත් දුම්බර වනයේ වූ සුපුරුදු මීදුම නම් එදා දක්‌නට නො වී ය. ඒ කලින් දින වූ වර්ෂාව හේතුවෙනි. එහෙත් කඳුකරයේ මුදුන් මීදුමෙන් වැසි තිබුණු අතර වර්ෂාව හේතුවෙන් ඇති වූ දියකඳුරු ගලනා සුමිහිරි නාදය සිතට කිසියම් සිසිලසක්‌ ගෙන දුනි. තරමක්‌ ඉහළින් වූ නවාතැනේ සිට කදිමට පහළින් ගලා යන කළු ගඟ, තුරු ගොමු අතරින් දැකගැනීමට හැකි වූ අතර මා ගේ අවධානය ඊළඟට යොමු වූයේ ගඟට ඔබ්බෙන් වූ වනාන්තරය වෙත ය. විවිධ රටාවන් මැවූ ශාක ඉතා හොඳින් නිරීක්‌ෂණය විය. විවිධ ශාක විශේෂවල වෙනස පැහැදිලිව හඳුනාගැනීමට හැකි වීම මා විමතියට පත් කරන්නක්‌ විය. වඩාත් හොඳින් නිරීක්‌ෂණය කළ විට පැහැදිලි වූයේ විවිධ ශාකවල වූ පත්‍රවල වෙනස ද ඒවායේ වෙනස්‌ රටාවන් ද මේ සදහා හේතු වන බවයි. ශාක විශේෂවල කඳන් නො දැක ම විවිධ විශේෂවල පැහැදිලි වෙනස මෙසේ දිස්‌ වීම නම් සැබැවින් ම විස්‌මයජනක ය.

ඔබ ද කෙදිනක හෝ ගසක කොළ (පත්‍ර) දෙස විමසිල්ලෙන් බලා ඇත් දැයි මතක්‌ කරන්න. කොළ පැහැති යෑයි අප දන්නා මේ පත්‍ර පැහැයෙන් පමණක්‌ වුව කොපමණ විවිධත්වයක්‌ පෙන්වන්නේ දැයි ඔබට වැටහෙනු ඇත. ළා කොළ පැහැයේ සිට තද කොළ පැහැය දක්‌වා පැහැය වෙනස්‌ වන අයුරු විවිධ ශාක පත්‍ර අධ්‍යයනයෙන් ඔබට මනාව පැහැදිලි වනු ඇත. එපමණක්‌ නො වේ. ශාක පත්‍ර හැඩයෙන් ද එකිනෙකින් වෙනස්‌ වෙයි. දිගු පත්‍ර, කෙටි පත්‍ර, ශාඛා බෙදුණු පත්‍ර, දාර රැලි සහිත පත්‍ර, විශාල පත්‍ර මෙන්ම ඉතා කුඩා පත්‍ර ද මේ අතර වන බව හොඳින් නිරීක්‌ෂණය කළේ නම් ඔබට පැහැදිලි වේ. තවදුරටත් අධ්‍යයනය කරන විට මේ ශාක පත්‍ර ගසෙහි කදට සවි වන්නේ ද එක්‌තරා රටාවකට බව නිරීක්‌ෂණය කළ හැකි වනු ඇත. සමහර පත්‍ර එක තැනකින් කඳ වටේට ම කිහිපයක්‌ සවි වන බව පෙනෙයි. තවත් සමහර පත්‍ර දෙක බැගින් එක වලයක පිහිටන අතර එයට විරුද්ධ අතට එයට ඉහළින් හෝ පහළින් හෝ වූ වලයේ පිහිටනු දැකිය හැකි ය. එක වලයක එක පත්‍රය බැගින් ඉහළට යත් ම කරකැවෙමින් සර්පිලයක්‌ ආකාරයට කඳට සවි වූ පත්‍ර පිහිටන ශාක ද වෙයි.

ශාකයේ කඳට පත්‍ර සවි වන්නේ නටුව මගින් බව අපි දනිමු. මේ නටුවෙහි ද විවිධත්වයන් පවතී. සමහර ශාක වල පත්‍ර කෙටි නටුවකින් ද සමහර ශාකවල පත්‍ර දිගු නටුවකින් ද සමන්විත වේ. පත්‍රවල මේ විවිධත්වය නම් ඉතා අපූරු ය.

ශාකයක ජීවය රඳා පවතින්නේ ප්‍රධාන කොට ම මේ පත්‍ර මත ය. ශාක ලෝකයේ ඉතා වැදගත් අවයවයක්‌ වන්නේ ශාකයක පත්‍ර ය. ශාකයක මුළුතැන්ගෙය නැත හොත් ආහාර නිෂ්පාදනාගාරය වන්නේ මූලිකව ම එහි පත්‍ර ය. අප හොඳින් දන්නා ප්‍රභාසංශ්ලේෂණ ක්‍රියාදාමය සිදු වන්නේ ශාක පත්‍ර තුළ ය. ඒ සදහා සුවිශේෂී ලෙස පත්‍ර සකස්‌ වී ඇති අතර ඉහත කී සැම වෙනසක්‌ ම සිදු ව ඇත්තේ ප්‍රභාසංශ්ලේෂණයේ උපරිම ඵල නෙළාගත හැකි වන පරිදි බව මේ වෙනස්‌කම් හොඳින් අධ්‍යයනය කළේ නම් ඔබට පැහැදිලි වනු ඇත.

මේ ශාක පත්‍රවල බාහිර වෙනස්‌කම් බොහෝ වුවත් එහි අභ්‍යන්තර ව්‍යqහය නම් බොහෝ දුරට සමාන ය. ශාක පත්‍රයක ප්‍රභාසංශ්ලේෂණ ක්‍රියාවලිය සිදු වන්නේ සෛල තුළ ඇත්තා වූ ඒ වෙනුවෙන් ම සකස්‌ වූ ව්‍යqහය වන හරිතලව තුළ ය. හරිතලව තුළ සිදු වන ප්‍රභාසංශ්ලේෂණය ද ඉතා අපූරු ක්‍රියාදාමයකි. එය අකාබනික සංයෝග කාබනික සංයෝග බවට පත් කරන සෛලය තුළ ඇති යන්ත්‍රයයි. කාබන්ඩයොක්‌සයිඩ් වායුව ද (CO
2), ජලය ද (H2O) මේ යන්ත්‍රයට දමන අමුද්‍රව්‍ය වේ. ලොවැති සැම යන්ත්‍රයකට ම මෙන්ම මේ යන්ත්‍රය ද ක්‍රියාත්මක වීමට ශක්‌තිය අවශ්‍ය වේ. ඒ ශක්‌තිය ලබා දෙන්නේ විශ්වයේ ඇති ප්‍රබල ම ශක්‌ති ප්‍රභවය වන හිරු ය. සූර්ය ශක්‌තිය ලබාගන්නා හරිතලවය කාබන්ඩයොක්‌සයිඩ් වායුව ද (CO2) ජලය ද (H2O) මනා අනුපාතයෙන් (කාබන්ඩයොක්‌සයිඩ් වායු අණු 06ක්‌ ද ජල අණු 06ක්‌ ද ලෙස) මිශ්‍ර කර ජීවීන්ට ශක්‌තිය ලබා දෙන මිහිපිට ඇති සරල ම කාබනික අණුව නිර්මාණය කරයි. ඒ අප ඔබ කවුරුත් හොඳින් දන්නා ග්ලූකෝස්‌ අණුවයි. ග්ලූකෝස්‌ විද්‍යාත්මකව සීනි වර්ගයක්‌ ලෙස නම් කෙරෙන අතර මේ ග්ලූකෝස්‌ පසුව ගබඩා කිරීමේ පහසුව තකා වඩාත් ස්‌ථායි සංකීර්ණ අණු වන කාබෝහයිඩේ්‍රට බවට පත් කරගනී. ස්‌වාභාවික පරිසරය නම් පුදුමසහගත ය. වෙනත් කර්මාන්ත ශාලාවල අතුරුඵල බොහෝ විට පරිසරයට හානි ගෙන දෙන දූෂකයන් වන අතර ශාක පත්‍ර තුළ ඇති මේ කර්මාන්ත ශාලාවේ නිපදවෙන අතුරුඵලයන් (ඔක්‌සිජන්) නම් ජීවී විශේෂ ජීවත් කරවන දෙයක්‌ වීම ම කෙතරම් විශ්මයජනක දැයි සිතන්න. මෙහි අගය යමකු තේරුම්ගන්නේ නම් එය ම වුව ප්‍රමාණවත් නො වේ ද?

ඒ කෙසේ වෙතත් මිනිසා කෙදිනක වත් ස්‌වාභාවික පරිසරය පැරදවිය හැකි මේ ආකාරයේ නිෂ්පාදනයක්‌ නම් කරනු ඇතැයි සිතිය නොහැකි ය.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Monday 23 July 2018

විදු පත් ඉරුව
16.12.2015
වසර 12000 කට පෙර ශ්‍රී ලංකාව අවට මුහුදු කලාපය පිහිටියේ අද පවතින වෙරළට මීටර 100ක්‌ පමණ පහතින් බව භූ විද්‍යාඥයන් පෙන්වා දී ඇත. ඒ අප කවුරුත් දන්නා ලොව අවසාන අයිස්‌ යුගයේ දී ය. එම යුගයේ අවසානය වසර 11000කට පමණ පෙර ආරම්භ වූ අතර මුහුදු මට්‌ටම තවමත් වැඩි වෙමින් පවතියි. සමහර විද්‍යාඥයන් පවසන පරිදි අප තවමත් ගත කරන්නේ එම යුගයේ අවසාන කාල පරිච්ඡෙදයේ ය. එයට හේතුව ලෙස ඔවුන් දක්‌වන්නේ තවමත් ධ්‍රැවාසන්නයේ ඇති අයිස්‌ කඳු දිය වී නොමැති වීමයි. කෙසේ වෙතත් ඉතා පහතින් මුහුදු මට්‌ටම පිහිටීම හේතුවෙන් වසර 6000ක්‌ පමණ කාලයක්‌ දක්‌වා ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාව සමග ගොඩබිමෙන් සම්බන්ධ ව තිබෙන්නට ඇතැයි යන්න භූ විද්‍යාඥයන් ගේ මතයයි.

ශ්‍රී ලංකාවේ පිහිටි ත්‍රිකුණාමල වරාය ලොව පිහිටි හොඳ ම ස්‌වාභාවික වරායන් ගෙන් එකකි. එසේ වන්නට හේතු වී ඇත්තේ එහි අපූරු භූ සැකැස්‌ම ය. ඊසාන-නිරිත දිශානුගත ව විහිදී යන ලාංකේය භූ ස්‌කන්ධයේ පැලුම් රටාව සුවිශේෂී ලෙස මේ කෙරෙහි බලපා ඇත. මෙරට දිග ම ගංගාව වන මහවැලිය, මහනුවරින් පසු එක එල්ලේ මුහුදට ගලා බසින්නේ මේ සුවිශේෂී පැලුම් රටාව ඔස්‌සේ ය. එම පැල්ම මුහුදට ආසන්න වත් ම බොහෝ ගැඹුරට සෑරී ඉතා ගැඹුරු නිම්නයක්‌ සකස්‌ කොට ඇත. මේ නිම්නය, වසර 11000කට පමණ පෙර එනම් අයිස්‌ යුගයේ වූ පහළ ගිය මුහුදු මට්‌ටම හේතුවෙන් දුර්වල පාෂාණ සහ පාංශු ස්‌ථර ඛාදනය වීමෙන් සකස්‌ වන්නට ඇති බව අප ගේ මතයයි. එමෙන් ම බොහෝ විට මේ ස්‌ථානවල අලංකාර දිය ඇලි සකස්‌ ව තිබෙන්නට ද ඇත. ඒ නිම්නයේ බෑවුම ශීඝ්‍ර හෙයිනි. පසුකාලීනව ක්‍රමයෙන් මුහුදු මට්‌ටම ඉහළ යැම හේතුවෙන් නිම්නය ජලයෙන් යට වී මේ මුහුදු බොක්‌ක නිර්මාණය වන්නට ඇත. මේ ප්‍රදේශයේ ඇති අධික ගැඹුර ලොව විශාලතම සහ ගැඹුරු පත්ලක්‌ සහිත යාත්‍රා ගොඩබිම සමීපයට ගෙන එන්නට සමත් වේ. ඉතිහාසය පිරික්‌සීමේ දී මේ ස්‌වාභාවික මුහුදු බොක්‌ක මානව වෙළෙඳ වංශ කතාවේ සන්ධිස්‌ථානයක්‌ වන්නට ඇත. අවම වසර 3000කට පෙර අන්තර් ජාතික වරායක්‌ ලෙසත් අවට ගොඩබිම කලාපය අතිශය දියුණු වෙළෙඳ නගරයක්‌ ලෙසත් පැවතෙන්නට ඇත්තේ මේ මුහුදු බොක්‌කේ වූ සුවිශේෂී භූ සැකැස්‌ම සහ රුපණය හේතුවෙනි.

වයඹදිග වෙරළෙහි පිහිටි මන්නාරම ප්‍රදේශය ඉපැරැණි වරායක්‌ සදහා ප්‍රසිද්ධියක්‌ උසුලයි. මේ ප්‍රදේශය එකල මාන්තායි ලෙස ද හදුන්වා ඇති අතර කරන ලද පුරා විද්‍යාත්මක පර්යේෂණවලට අනුව වෙළෙඳ නගරයක ලක්‌ෂණ පෙන්නුම් කරන බව පෙනී යයි. එහෙත් භූ විද්‍යාත්මක සාධක සැලකීමේ දී ත්‍රිකුණාමලය (ගෝකන්න) තරම් වූ මනාව පිහිටි ස්‌වාභාවික වරායක්‌ නො වන බව පැහැදිලි වේ. එයට හේතු කවරේ ද...? ප්‍රධාන ම හේතුව නම් ත්‍රිකුණාමලයේ පිහිටන ආකාරයට ගැඹුරු අගාධමය ස්‌වරූපයක්‌ මන්නාරමෙහි නොමැති වීමයි. එනිසා පැහැදිලිව ම විශාල නැව් මන්නාරම් වරාය වෙත එන්නට හැකියාවක්‌ නොමැත. මන්නාරම සහ ඉන්දියාව අතර මුහුදු තීරය ඉතා පටු වන අතර ගැඹුර අඩු ය. මේ නොගැඹුරු මුහුදු කලාපයෙහි වඩාත් පහසුවෙන් භාවිත කළ හැක්‌කේ පැතලි පත්ලක්‌ සහිත යාත්‍රා වන අතර බොහෝ විට ඒවා කුඩා පරිමාණයේ ඒවා වන්නට ඇත.

භූ විද්‍යාත්මකව සැලකූ විට මේ පටු මුහුදු තීරය සකස්‌ වූයේ කෙසේ ද යන්න භූ තල කාරක මතයෙන් පැහැදිලි කළ හැකි ය. වසර මිලියන 230-300 අතර කාලය වන විට ශ්‍රී ලාංකේය භූ තලය සහ ඉන්දියානු භූ තලය එක ම ගොඩබිමක්‌ ව පැවැති අතර එම කාලය ලොව ඩයිනොසෝරයන් සැරිසැරූ යුගයයි. එම කාලයේ දී ඇති වූ අපසාරී භූ තල මායිමක්‌ හේතුවෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ භූ ස්‌කන්ධය ඉන්දියාවෙන් වෙන් වන්නට පටන් ගත්තේ ය. ක්‍රමයෙන් වර්ධනය වූ මේ පැල්ම හේතුවෙන් කාවරි ෙද්‍රdaණිය හටගත් අතර මේ ෙද්‍රdaණිය දෙපස මුහුද හා සම්බන්ධ වීමෙන් මේ කුඩා පටු මුහුදු කලාපය බිහි විය. භූ තල ක්‍රියාකාරකම් නිසා ශ්‍රී ලංකාව ඉන්දියාවෙන් දකුණු-ගිනිකොන දෙසට තල්ලු වූ අතර අද ද ක්‍රමයෙන් ඉන්දියාවෙන් ඈත් වෙමින් පවතී. ජුරාසික යුගයේ ඇරඹි මේ තල්ලු වීම හේතුවෙන් මේ මුහුදු කලාපයේ මයෝසින යුගයේ දී හුණුගල් තට්‌ටුවක්‌ අවසාදනය වූ අතර පසුකාලීනව උක්‌ෂිප්ත වීම හේතුවෙන් ශ්‍රී ලාංකේය විපරිත පාෂාණ පිහිටි භූ තලයට ඈදුණු කොටසක්‌ විය.

කෙසේ වෙතත් අවසාන අයිස්‌ යුගයට පසු එළඹි කාලයේ තෙවරක්‌ ම මුහුදු මට්‌ටම අද පවතින මට්‌ටමට වඩා ඉහළ ගිය බවත් එලෙස ම පහළ මට්‌ටමක පවතින බවත් පර්යේෂණ වාර්තා පෙන්නුම් කරයි. එනිසා භූ තලකාරක ක්‍රියා හේතුවෙන් ඉන්දියාවෙන් ලංකාව ඈත් වුවත් මුහුදු මට්‌ටම පහළ යැම නිසා මන්නාරම සහ තමිල්නාඩු මුහුදු කලාපය අතරින් සම්බන්ධ වී ඇත. අදටත් අප රාමා ගේ පාලම යෑයි හදුන්වන්නේ මේ ගොඩබිම් කලාපයයි. ඈත අතීතයේ සිට ම මෙලෙස වරින් වර ඉන්දියාව හා සම්බන්ධ වීමෙන් ජාන සමුච්චය මිශ්‍ර වීමෙන් ද පසුකාලීනව සංස්‌කෘතීන් මිශ්‍ර වීමෙන් ද ලාංකේය ජීව පද්ධතිය වෙනසකට භාජන වන්නට ඇත. (මෙය අනෙක්‌ අතට ද වලංගු වේ.)

නොගැඹුරු මුහුදු කලාපයක්‌ නොමැති ව වුවත් වෙළෙඳ නගරයක්‌ සහ වෙළෙඳ මධ්‍යස්‌ථානයක්‌ ලෙස මාන්තායි පරිණාමය වන්නට ඇත්තේ මේ පටු මුහුදු කලාපය හරහා ඉතා පහසුවෙන් ඉන්දියානු අර්ධද්වීපය හා සම්බන්ධ විය හැකි වීමෙනි. එලෙස සම්බන්ධ වීම යනු ගොඩබිම හරහා ලෝකයේ අනෙකුත් රටවල් හා පහසුවෙන් සම්බන්ධ වීමයි.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Friday 20 July 2018

විදුපත් ඉරුව
09.12.2015
2013 වර්ෂය දේශගුණික විපර්යාසය ගැන කතා කරන විට ඉතා වැදගත් සන්ධිස්‌ථානයක්‌ බවට පත් වූයේ ප්‍රථම වරට වායුගෝලීය කාබන්ඩයොක්‌සයිඩ් සාන්ද්‍රණය මිලියනයකට කොටස්‌ 400යේ සීමාව පසු කළ බැවිනි. එයින් පසුකාලීනව උච්චාවචනය වූ කාබන්ඩයොක්‌සයිඩ් සාන්ද්‍රණය මේ වන විට මේ සීමාව කිහිප වතාවක්‌ ම පසු කර ඇති බව "කීලින්" චක්‍රය විමසීමේ දී ඔබට හොඳින් පැහැදිලි වෙනවා නිසැක ය.

1750 වසර සැලකෙන්නේ කාර්මික විප්ලවය ඇරඹුණු වසර ලෙස ය. එකල වායුගෝලීය කාබන්ඩයොක්‌සයිඩ් සාන්ද්‍රණය මිලියනයකට කොටස්‌ 280ක්‌ ව පැවැති අතර වසර 2015 වන විට 40%කින් කාබන්ඩයොක්‌සයිඩ් සාන්ද්‍රණය වැඩි කිරීමට "කෑදර" මානව ක්‍රියාකාරකම් හේතු වී ඇත. ඒ අතුරින් කාබන්ඩයොක්‌සයිඩ් සාන්ද්‍රණය වැඩි වීම කෙරෙහි කාබනික ඉන්ධන දහනය ඉතා ප්‍රබලව බලපාන බව අමුතුවෙන් ඔබට පහදා දිය යුතු නො වේ. එම ක්‍රියාවලිය අඩු කළ හැකි සැම ක්‍රියාදාමයක්‌ ම කරළියට ගෙන ඒම පාරිසරික සංරක්‌ෂණයේ මූලික බලාපොරොත්තුවක්‌ විය යුතු බව මෙහි ලා සදහන් කළ යුතු ය.

සූර්ය ශක්‌තිය, සුළං බලය සහ ජල විදුලිය හරිත ශක්‌තියේ ප්‍රමුඛතාව ගත්ත ද ශ්‍රී ලංකාවේ ජල විදුලිය කෙරෙහි වූ බලාපොරොත්තුව දැන් දැන් වියෑකෙමින් යන්නේ බොහොමයක්‌ අවස්‌ථා ප්‍රයෝජනයට ගෙන ඇති බැවිනි. එමෙන් ම එය Rජුව ම වාර්ෂික කාලගුණ රටාව මත ද රඳා පවතින බැවින් සමහර කාලවල දී උපරිම පල නෙළාගැනීමට නොහැකි ය. සුළං බලශක්‌ති බලාගාර ද කිසියම් ප්‍රමාණයකට මෙරට විකසිත වුව ද ඒ ද සීමාසහිත වන්නේ කාර්යක්‌ෂම සුළං බලශක්‌ති උත්පාදන ස්‌ථාන ද සීමාසහිත වීමෙනි. තවමත් නිසි පරිදි විකසනය නො වුව ද සූර්ය ශක්‌ති පෙරණයන් මෙරට දී මිල දී ගැනීමට අධික මිලක්‌ වැය වීම සාමාන්‍ය ජනතාව අතර ඒවා ජනප්‍රිය නො වීමට ප්‍රධාන හේතුව වී ඇත. එපමණක්‌ නො ව උකහාගන්නා ශක්‌තියෙන් වැඩි ප්‍රමාණයක්‌ වැඩි කාලයක්‌ ගබඩා කළ හැකි කාර්යක්‌ෂම සහ දැකුම්කලු විද්යුත් කෝෂ නිපදවී නො තිබීම ද තවත් එක්‌ හේතුවකි.

මෙරට බලශක්‌ති පරිභෝජනය සලකා බැලීමේ දී 2014 වසරේ දී ප්‍රවාහනය සදහා වැය කර ඇති බලශක්‌ති ප්‍රමාණය සම්පූර්ණ බලශක්‌ති පරිභෝජනයෙන් සියයට 30ක්‌ පමණ වූ විශාල ප්‍රමාණයක්‌ බව ශ්‍රී ලංකා සුනිත්‍ය බලශක්‌ති අධිකාරියෙහි වෙබ් පිටුව බැලීමේ දී පෙනී යයි. මෙය බලශක්‌ති සංරක්‌ෂකයන් ගේ විධිමත් සැලකිල්ලට භාජන විය යුතු ය. මෙරට ඇති බහුතරයක්‌ (සියයට අනූ නවයක්‌ ම) කාබනික ඉන්ධන දහනයෙන් දිවෙන වාහන වේ. දහනවවැනි ශතවර්ෂයේ විසූ සුප්‍රකට විදුලි ඉංජිනේරුවරයකු වන "නිකොලා ටෙස්‌ලා" විදුලි මෝටරය ලොවට හදුන්වා දෙමින් ද එමගින් විදුලි මෝටර් රථය හදුන්වා දෙමින් ද සිදු කළ පෙරළිය අතිමහත් ය. එහෙත් නියමිත කල්හි එය භාවිතයට නො ගැනීම ලෝකය වෙනස්‌ ම මාවතකට ඇද දැමුණ බව පැහැදිලි වේ. කෙසේ වෙතත් කාලය ගත වී හෝ විදුලි කාරය අද වන විට ලෝක ප්‍රවාහන ක්‌ෂේත්‍රයට පැමිණීම ඉතා වැදගත් සිදුවීමකි.

එම විදුලි කාරය මෙරටට ද පසුගිය වසරේ හදුන්වා දුන් අතර එය මෙරට බලශක්‌ති සංරක්‌ෂණ ක්‌ෂේත්‍රයේ පිරිස්‌වලට පමණක්‌ නො ව පරිසරයට ආදරය කරන්නන්ට ද ඉතා සුබ ආරංචියක්‌ බව විශ්වාස කළ හැකි ය. මන්ද යත් මේ විද්යුත් වාහන ලොව උණුසුම් කිරීමට හේතු සාධක වන ප්‍රධාන හරිතාගාර වායුව වන කබන්ඩයොක්‌සයිඩ් නො නිපදවන නිසා ය. විද්යුත් කාරය ශ්‍රී ලංකාවේ බලශක්‌ති අර්බුදයට පිළියමක්‌ මෙන්ම වායුගෝලීය සිසිලනය සදහා භාවිත කළ හැකි ද යන්න අද බොහෝ දෙනකු ප්‍රශ්න කරනු දක්‌නට ලැබේ. මෙහි දී සැලකිල්ලට ගත යුතු කරුණු කාරණා කිහිපයකි. පාරිසරික සංරක්‌ෂණය සැලකිල්ලට ගන්නේ නම් අප ගේ අදහස වන්නේ මේ සංකල්පය අතිශය නිර්මාණශීලී බවයි. කාබනික ඉන්ධනවලින් දිවෙන වාහන කුඩා ප්‍රමාණවලින් වුව ද ඉතා විශාල සංඛ්‍යාවකින් ඉතා විශාල ප්‍රදේශයක්‌ පුරා හරිතාගාර වායුව පිට කරන යන්ත්‍ර බව ඔබට වැටහෙනු ඇත. එනිසා ම මේ විමෝචන පාලනය කළ නොහැකි බව ඉතා හොඳින් වැටහෙනු ඇත. විද්යුත් වාහන කරළියට ඒම, පාලනය කළ නොහැකි එවැනි විමෝචන සීමා කරන අතර විශාල ප්‍රදේශයක්‌ පුරා හරිතාගාර වායු පැතිරීම වළකාලයි.

කෙසේ වෙතත් ශ්‍රී ලංකාව වැනි රටක නිපදවෙන සම්පූර්ණ විද්යුත් ශක්‌තිය සුපිරිසිදු නො වේ. නිපදවෙන විද්යුතයෙන් අඩක්‌ පමණ ම කාබනික ඉන්ධන දහනයෙන් නිපදවෙන අතර එනිසා ම අයකුට මෙරට විද්යුත් වාහන ප්‍රචලිත කිරීම ප්‍රායෝගික ද යන්න ප්‍රශ්න කළ හැකි ය. බැලූ බැල්මට එය Rණාත්මක ලෙස පෙනුණ ද ධනාත්මකව ද භාවිත කළ හැකි ය. විද්යුත් වාහන වැඩි වීම මගින් විද්යුතය භාවිත කිරීම වැඩි වේ. එහෙත් එම වැඩි වන විද්යුතය නිපදවීමට කාබනික ඉන්ධන දහනයෙන් ක්‍රියා කරන බලාගාර (ඩීසල් සහ ගල් අඟුරු බලාගාර) වැඩියෙන් ක්‍රියාත්මක කිරීමට සිදු වුව ද සීමිත ස්‌ථාන කිහිපයකින් පමණක්‌ එම විමෝචන සිදු වන බැවින් විමෝචනයන් ප්‍රායෝගිකව පාලනය කිරීම අපහසු කාරියක්‌ නො වේ. ඒ සදහා නවීන ක්‍රමවේද භාවිත කළ හැකි ය. (හුනුදියර මගින්
CO2  සහ SO2 උරාගන්නට සැලැස්‌වීම වැනි ක්‍රම). එනිසා ම ඉතා විශාල ප්‍රදේශයක්‌ පුරා පිට වන හරිතාගාර වායුව නවතාලීමට හැකි වීම මෙහි ඇති ප්‍රධාන වාසිය බව ඔබට පෙනී යනු ඇත.

එපමණක්‌ නො ව ශ්‍රී ලංකාවේ දිනක ශක්‌ති පාරිභෝජන රටාව හේතුවෙන් අප මුහුණපාන ගැටලුවක්‌ වෙයි. එනම් උදෑසන සහ රාත්‍රියේ ඇති වන අධික ශක්‌ති පරිභෝජනය නිසා පවතින අධික ඉල්ලුමයි. එනිසා එම කාලය තුළ විදුලි බලාගාර බොහොමයක්‌ ක්‍රියාත්මක කිරීමට සිදු වේ. ඒ අතර කාබනික ඉන්ධන දහනයෙන් වැඩ කරන බලාගාර නො නවත්වා ක්‍රියාත්මක කිරීමට සිදු වීම ද තවත් හේතුවකි. එනිසා දෛනික ඉන්ධන පරිභෝජන රටාවේ සිදු වන අධික උච්චාවචනය තුලනය කිරීමට අනෙකුත් වෙලාවන්හි දී විද්යුත් ශක්‌තිය භාවිතයට ගැනීම කළ යුතු දෙයකි. එය කිසියම් ප්‍රමාණයකට අධික ඉල්ලුම සමනය කර මුළු දවස පුරා බෙදාහරිමින් ශක්‌ති පරිභෝජනය තුලනය කිරීමට පහසුවක්‌ වේ. කෙසේ වෙතත් මේ තුලනය සදහා ද කිසියම් ප්‍රමාණයකට විද්යුත් කාරය ප්‍රයෝජනයට ගත හැකි බව අප ගේ විශ්වාසයයි. ඒ විශේෂයෙන් ම මධයම රාත්‍රියේ දී කාරය ආරෝපණය කිරීම මගිනි. විද්යුත් වාහන භාවිතය, මෙරට ශක්‌ති කළමනාකරණයට කිසියම් ලෙසකින් Rජු දායකත්වයක්‌ ලබා දෙන බව අප ගේ හැඟීමයි.

විද්යුත් වාහන ප්‍රචලිත වීම ඒ හා සබැඳුණ අනෙකුත් නිෂ්පාදන දියුණු වීමට එක හේතුවක්‌ වේ. විශේෂයෙන් ම විද්යුතය ගබඩා කරන විද්යුත් කෝෂ කර්මාන්තයේ මනා විකසනය මේ අතර ප්‍රමුඛ වේ. ඉතා කාර්යක්‌ෂම වැඩි අරෝපණ ප්‍රමාණයක්‌ ගබඩා කළ හැකි විද්යුත් කෝෂ නිර්මාණය වීම සූර්ය ශක්‌තිය ගබඩා කිරීමෙහි ලා ද වැදගත් වේ.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Tuesday 17 July 2018

විදු පත් ඉරුව
02.12.2015
විකෘතීන්ට අප කොහෙත් ම කැමැති නැත. මන්ද යත් එය සාමාන්‍යකරණයෙන් ඔබ්බෙහි වන දෙයක්‌ නිසා ය. එහෙත් විකෘතිය ස්‌වාභාවික ලෝකයේ අත්‍යවශ්‍ය ම අංගයක්‌ බව ඔබ ඇතැම් විට නො දන්නවා විය හැකි ය. ලෝකයේ ජීවය පවත්වාගෙන යැමේ දී වෙනස්‌ වන පරිසර තත්ත්වයනට මුහුණ දෙන්නට බොහෝ විට හැකි වන්නේ ජීවීන් තුළ සිදු වන්නා වූ විකෘතීන්වල ප්‍රතිඵලයෙනි. වෙනත් සාධක ද මේ සදහා බල නො පාන්නේ නො වේ. ඒ කෙසේ ද යන්න තරමක්‌ සංකීර්ණ වුවත් මෙසේ පැහැදිලි කරගත හැකි ය. ජීවයේ මතක පොත වන්නේ වර්ණදේහ ය. සෛල තුළ ඇති න්‍යෂ්ටියේ ගොනු වී ඇති මේ වර්ණදේහ අදාළ ජීවියා ගේ සියලු තතු ගබඩා කරගෙන ඇති බව ඔබ අප හොඳින් දන්නා කරුණකි. ප්‍රොaටීන සහ ඩිඔක්‌සිරයිබොන්‍යqක්‌ලෙයික්‌ අම්ලයෙහි නැත හොත් කෙටියෙන් හදුන්වන ඩී.එන්.ඒ (DNA) සුසංයෝගය වර්ණදේහවල මූලික ව්‍යqහය සකස්‌ කරයි. වර්ණදේහවල නා නා ප්‍රකාර ජාන ඇති අතර ජීවීන් ගේ විවිධ ලක්‌ෂණ එමගින් තීරණය කරයි. ජාන රටාව තීරණය වන්නේ ඩී.එන්.ඒ. රටාව අනුව ය. වර්ණදේහයක ඇති සියලු ඩී.එන්.ඒ., ජාන නිර්මාණයට දායක වන්නේ නැති බව විද්‍යාඥයන් සොයාගෙන ඇත.

1953 දී වොට්‌සන් සහ ක්‍රික්‌ හදුන්වා දුන් ඩී.එන්.ඒ.වල සර්පිලාකාර ද්විත්ව හෙලික්‌සය, ගුණනයේ දී ක්‍රමයෙන් දිගහැරෙමින් පිටපත්කරණයෙන් එවැනි ම වූ නව ඩී.එන්.ඒ. නිර්මාණය කරයි. රයිබොන්‍යqක්‌ලෙයික්‌ අම්ලය (RNA) පිටපත්කරණයේ ප්‍රමුඛයා වන අතර ඩී.එන්.ඒ.වල තැනුම් ඒකක එකලස්‌ කරන්නා ද වෙයි. සයිටොසින්, ඇඩිනින්, ගුඇනින් සහ යුරසිල් නම් න්‍යqක්‌ලියෝටයිඩ ද, මොනොසැකරයිඩ නම් වූ සීනි ද, පොස්‌පේට්‌ කාණ්‌ඩ ද ඩී.එන්.ඒ. නිර්මාණයට දායක වන මූලික තැනුම් ඒකක වන අතර විවිධ ක්‍රියා සදහා වැදගත් වන හෝමෝන ද සහිත න්‍යෂ්ටිය, ගුණනයේ දී සමගාමී ක්‍රියා රැසක්‌ සිදු වන අතිශය කාර්යබහුල කර්මාන්තශාලාවකි. දිගහැරුණ සර්පිලයේ දාම දෙකෙන් එකවර නව සර්වසම ඩී.එන්.ඒ. අණු දෙකක්‌ අවසානයේ දී නිපදවෙයි. මේවා දුහිතෘ ඩී.එන්.ඒ. වේ.

ගුණන ක්‍රියාවලිය එසේ වුවත්, එනම් සර්වසම ඩී.එන්.ඒ. නිපදවුවත් යම් යම් අවස්‌ථාවල දී විවිධ හේතුන් නිසා එසේ නො වන අවස්‌ථා ඇත. එම නිසා සර්වසම ඩී.එන්.ඒ. දාම වෙනස්‌ වෙයි. එය විකෘතියයි. පාරජම්බුල (UV), එක්‌ස්‌ (X) වැනි කිරණ ද සමහර ඔක්‌සිකාරක රසායනික ද්‍රව්‍ය ද විකෘති ඇති කිරීමට හේතු වෙයි. මේ නිසා විටෙක ඩී.එන්.ඒ. කොටස්‌ සම්පූර්ණයෙන් ම විනාශ විය හැකි ය. නැත හොත් වෙනස්‌ රටාවක්‌ බිහි කිරීමට හේතු විය හැකි ය. වෙනස්‌ රටාවක්‌ බිහි වීමේ දී අලුතෙන් ඩී.එන්.ඒ. කොටස්‌ එකතු විය හැකි ය. කෙසේ වුවත් ඩී.එන්.ඒ. රටාව වෙනස්‌ වීම නම් ජානය වෙනස්‌ කිරීමට ය හේතු වන්නේ. මෙය විටෙක ජීවීනට වාසිදායක වීමටත් විටෙක අවාසිදායක වීමටත් හේතු වන බව අද සොයාගෙන ඇත.

පරිණාමයේ දී සිදු වූ මෙවැනි විකෘතීන් එක්‌ ජීවී විශේෂයකින් නව ජීවී විශේෂයක්‌ බිහි කිරීමට බලපෑ ප්‍රධාන ම ක්‍රියාවයි. පරිණාමයේ දී දුහිතෘ ඩී.එන්.ඒ. දාමවල සිදු වන වෙනස්‌වීම් ජනිතයාට බලපාන්නේ ප්‍රජනක සෛලවල සිදු වන්නේ නම් පමණකි. නැත හොත් පිළිකා වැනි රෝගී තත්ත්ව ඇති කිරීමට එය හේතු විය හැකි ය. කෙසේ වෙතත් පරිණාමයේ දී දිගු පිනුම් පැන ඇත්තේ මේ විකෘතීන්වල පිහිටෙන් බව පැහැදිලි වන කරුණකි. වානරයා ගෙන් මිනිසා බිහි වීමේ දී සිදු වූ ජාන පරිණාමය සදහා බලපෑ එක්‌ සාධකයක්‌ වන්නට ඇත්තේ විකෘත වූ (ද්විගුණ වූ) ඩී.එන්.ඒ. දාම විය හැකි බව විද්‍යාඥයෝ විශ්වාස කරති. වසර මිලියන ගණනක්‌ තිස්‌සේ ක්‍රමයෙන් ද්විගුණ වූ ඩී.එන්.ඒ. දාම සහිත ජාන සැකැස්‌මක්‌ ඇති වීම දියුණු ජීවීන් ඇති වීමට බෙහෙවින් බලපාන්නට ඇත.

බැක්‌ටීරියා වැනි ක්‌ෂුද්‍ර ජීවීන් තුළ ඇත්තේ ඉතා අඩු වර්ණදේහ ප්‍රමාණයකි. එය සරල ජාන සැකැස්‌මකට හේතු වී ඇත. එනිසා ගුණනය එතරම් සංකීර්ණ නො වේ. පහසුවෙන් විකෘතිවලට ද භාජන විය හැක්‌කේ සරල දේහය නිසා පමණක්‌ නො ව ඉතා වේගයෙන් දුහිතෘන් බිහි කරන බැවින් ද වේ. මවු බැක්‌ටීරියාව ද්විඛණ්‌ඩනය වීම එහි සරල ම ප්‍රජනක ක්‍රියාවලියයි. වේගවත් සහ කෙටි ජීවන චක්‍ර ඇත්තෝ ඉතා ඉක්‌මනින් පරිසරයට හැඩගැසෙන්නෝ වෙති. මදුරුවන්, මැස්‌සන් වැනි සතුනට එනිසා ම පරිණාමයේ දී කිසියම් වාසිදායක තත්ත්වයක්‌ ඇති බව ය එයින් පැහැදිලි වන්නේ.

පරිණාමයේ දී ඉතා සිත්ගන්නාසුලු එමෙන් ම තරමක්‌ විමතිය ගෙන දෙන කරුණ නම් පාරිසරික සාධක හමුවේ දුහිතෘන් (දරුවන් ගේ) ගේ ලක්‌ෂණ වෙනස්‌ වීමයි. එය පරිසරයට හැඩගැසීම ලෙස සරලව හැඳින්විය හැකි ය. වෙනස්‌ වන පරිසර තත්ත්වවලට අනුව හැඩගැසීමට කාලයක්‌ ගත වේ. ඒ වෙනස්‌වීම් ක්‍රමයෙන් ජාන තුළට රිංගාගන්නා අන්දම ඉතා අපූරු ය. එසේ නො වීම නම් අප දන්නා පරිදි ජීවින් ගේ වඳ වීම ගෙන එයි. වර්තමානයේ සිදු ව ඇත්තේ දියුණු ජීවීන් යෑයි කියාගන්නා මානවයා සමස්‌ත පරිසරය ම බදාගෙන එහි විවිධ විකෘතීන් සිදු කිරීමයි. ස්‌වාභාවික පැවැත්ම අභියෝගයට ලක්‌ කරමින් සිදු කරන මේ වෙනස්‌කම් අද වන විට බොහොමයක්‌ ජීවීන් පරිසරයෙන් තුරන් කිරීමට හේතු වී ඇත. එක්‌ ශාක විශේෂයක්‌ ඇසුරු කරගෙන ජීවත් වන්නා වූ අනෙකුත් ජීව විශේෂ කොතෙකුත් වේ ද? ඉහත කී ශාකය මෙලොවින් තුරන් වූයේ නම් ඒ සියල්ල අනතුරට පත් වේ. විශේෂඥයන් ගණනය කර ඇති පරිදි ස්‌වාභාවික වරණයෙන් තුරන් වන ජීව විශේෂවලට වඩා දහසේ සිට දස දහස්‌ ගුණයකින් වර්තමානයේ ජීවීන් මෙලොවින් තුරන් වන බව වාර්තා වේ.

ස්‌වාභාවික විකෘතීන් පරිණාමයේ මිතුරකු වුවත් එහි ම ප්‍රතිඵලයක්‌ වූ දියුණු මානවයා ස්‌වාභාවික පරිසරයට සිදු කර අත්තා වූ ද සිදු කරන්නා වූ ද විකෘතීන් නම් සමස්‌ත පරිසරයට ම වින කටින බව අප තේරුම්ගත යුතු ය.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Friday 13 July 2018



කාබන් චක්‍රයේ පාංශු පැතිකඩ

වසන්තය නිමා කරමින් ගිම්හානය ලබන්නේ සියලු ශාකපත්‍ර වර්ණවත් කරමින්. ඒ වර්ණවත් බව ශාකපත්‍ර වල අවසානය සනිටුහන් කරන බව හිරු එළිය නොදන්නා මුත් අඛණ්ඩ හිරු රැස් දහවල පුරා ඉතා ප්‍රබලව පතිත කරන්නේ සුපුරුදු පරිදි ස්වයංපෝෂින්හට අවැසි ශක්තිය සපයමින්.  ගිම්හානය ගෙවෙද්දී එකින් එක පත්‍ර බිම ඇදහැලෙමින් නග්න පොළොව සිප ගන්නේ නැවත නැවතත් පතිත වන තම කාර්යය නිම කල සහෝදර පත්‍රයන්ගේ නවමු ගමනට සුබාසිංශන කරමින්.

ළඟ ලඟම එන ශිත කාලය ට සූදානම් වන්නාක් මෙන් එකින් එක රැස් කකා පොදි ගැසුන ශාක පත්‍ර තම දේහ වියෝජනය ආරම්ඹ කරන්නේ දෙගිඩියාවෙන්. ඇරඹි ශිත ඉරුතුවේදී මුහුණ පාන්නට සිදුවන අධික ශීතල දේහ වියෝජන ක්‍රියාවලිය බාල කරන්නට සිදු වීම එයට හේතුවයි. කෙසේ නමුත් සෙමින් සෙමින් ලිහා දමන තම දේහයේ සංකීර්ණ කාබනික සංයෝග සතු ඛණිජ ලවණ පසට එකතු වන්නට පටන් අරන්. තම අරට, ඉරටු සහ නාරටි පවා පාෂාණීභූත කරන්නට සමත් මේ සීතලෙන් නම් කිසිවෙකුට බේරෙන්නට බැහැ. බොහොමයක් සක්‍රිය ජිවීන් සීතලට බියෙන් පලා ගොසින්. නැතහොත් පාංශු තලයේ වූ බෙන සහ ගුල්වල සැඟවී නිද්‍රාශිලී වී ඇත. මේ අතර පාංශු ක්‍ෂුද්‍ර ජිවීන් පවා තම අනසක පැතුරූ රංග භුමියේ තවත් රඟන්නට සුදානම් නැහැ. නැවත වසන්තය පැමිණෙන තෙක් අලසකම ඔවුන් වෙත තම අණසක පතුරා ඇති හැඩයි.

සිසිරය අවසන් බව සෙමින් දියවෙන පාෂාණීභූත වූවාක් මෙන් වූ හිමකඳු පෙන්නුම් කරන්නට පටන් අරන්. එනිසා දැන් දැන් සරත් ඉරුතුවේ දී දිය වෙන හිම ශීතලට දෘඩ වූ ශාක දේහ මෘදු කරමින් වැගිරෙන්නට පටන් ගෙන ඇත. පරිසරය යලිත් උණුසුම් වෙන්නට පටන් ගෙන ඇත. ශිශිරතරණයේ යෙදුනෝ නැවතත් ඇසිපිය හැර, කෑම සොයන්නට පටන් ගත්තෝය. සිසිල් ජලයෙන් මෘදු වූ ශාක දේහ වියෝජනයේ ඵල පරිසරයට නිදහස් කිරීම වේගවත් කරයි. නමුත් තවමත් නිසි පරිදි යාන්ත්‍රණය සිදුනොවෙයි. ටිකෙන් ටික වැඩිවන උනුසුමත් සමග වියෝජකයන් තම ආහාර වූ සංකීරණ කාබනික සංයෝග ගිල දමන්නට පටන් ගනී.  ඔවුන් ගිල දමන ආහාර ප්‍රමාණය වැඩිවන උණුසුමත් සමග වැඩිවන්නට පටන් ගෙන ඇත. එනිසා පොදි ගැසී ගොඩ ගැසී නොඉවසිලිමත් වූ ශාක පත්‍ර ගොනු ක්‍රමයෙන් තම බර අඩුකරගන්නට පටන් ගනියි. ක්‍රමයෙන් තුනී වන මැරුණ ශාක පත්‍ර ගොනු බොහොමයක් වසන්තය ලංවත්ම තම ගමන හමාර කර ඇත. ශාක තම දිවිය සරිකර ගැනීම සඳහා හිරු එළියෙන් තිර කර ගැනීමට පසෙන් උරා ගන්නා ලද පෝෂණය මේ අයුරින් නැවත පසට ලබා දීමට කෘතඥ වූයේ අනාගත තම දරුපරපුරේ පැවැත්ම තහවුරු කරමිනි.

නව පත්‍ර දළුලමින් ලිය ලන්නට පටන්ගන්නේ තමන් පසට ලබා දුන් පෝෂණය නැවත උරා ගනිමින්. තෙත බරිත වූ පාංශු ඛණිකා අස්සේ රිංග රිංගා තම ලෙන්ගතුකම කියාපාන ජල බින්දු විටෙක පාංශු දේහයෙන් පෝෂණය උරා ගන්නා අතර බොහෝ දුර සිට රැගෙන ආ පෝෂක ද මුදා හරින්නට බොහෝ කැමති හැඩයි. පාංශු දේහයේ යාවජීව ක්ෂුද්‍ර ජීවියෝ ඔක්සිජන් ඇතිවිට ද නැති විටද කෙසේ හෝ පසට අවැසි අංගාර අංශු ද ඛණිජ ද නිදහස් කරන්නට බොහෝ කැමැත්තෝය. එනිසා කවර පරිසරයක් ඇති වුවද නිදහස් පාංශු පෝෂණකාරක මාර්ගය පෑදී ඇත. ඔක්සිජන් හා මුසුවූ අංගාර අංශු  වාතයට මුසුවන්නේ පූටීකා තුලින් නැවත ශාක දේහ ගත වන්නට පෙරුම් පුරමින්. සූර්ය රස්මිය විඳ ගන්නා ශාක පත්‍ර උරා ගත්තා වූ ඔක්සිකරණය වූ අංගාර අංශු තෙත බරිතව ශක්තිව ගබඩා කරයි. ප්‍රභාසංස්ලේෂණයේ අරුමය ශක්තියේ මූලික අංශු බවට පෙරලෙන්නේ ශක්ති ප්‍රවාහක කාබනිකයන් පත්‍ර තුල ඇතිකරමින්. එයයි විශ්මය වන්නේ. නැවත නැවතත් නිදහස් ව සැරි සැරූ අංගාර අංශු දැන් නොසිතනා ලෙස සංකීර්ණ කාබනිකයන් බවට පත් වී ශාක මූලයන් ගේත්, කදේත්, ඵල තුලත් ගබඩා වෙයි.  

වැඩීමට අවැසි ආහාර සරලත්වයට පත් වන්නේ ශාක තුල වූ සෛල මූලිකයන් තුලමය. ගබඩා වූ ශක්තිය පැණි රසැති අපූරු ඵල ලෙසයි ශාක එළිදක්වන්නේ. ප්‍රාථමික ශාකභක්ෂකයෝ ඵල තුල ද පත්‍ර තුල ද මූලයන් තුල ද ගබඩා වූ ශක්තිය උරා ගන්නට සැදී පැහැදී සිටී. සරලත්වයට ප්‍රිය කාබනික සංකීර්ණයෝ නැවතත් බිඳ හෙලෙන්නේ සෛල තුල වූ ශක්ති නිෂ්පාදකාගාරය තුළ දී යි. අවසන නැවතත් ඔක්සිකරණය වූ අංගාර අංශු වාතයට නිදහස වෙයි.  

දැන් දැන් වායුගෝලයේ  වැඩිවන ඔක්සිකරණය වූ අංගාර අංශු වලට හේතුව වන්නේ සොබාවිකත්වය පමණක් ම නොවේ. වසර මිලියන ගණනාවක් තිස්සේ භූ ගැබේ ගැඹුරේ තැන්පත්ව පාෂාණීභූත වූ අංගාර නිධි කැන පිරිපහදු කොට යාන්ත්‍රිකයන්ගේ ශක්තිය උදෙසා භාවිතය ට පෙළඹෙන්නේ දැන් දශක ගණනාවක සිට ය. තව දුරටත් ශක්තිය අරුමයක් නොවීම නිසා යාන්ත්‍රික නිපැදවීම් වර්ධනය වී සොබාවිකත්වයෙන් ඔබ්බට මානව පරිසරය පත් වී ඇත. හිරුගේ තාපය උරාගත් ඔක්සිකරණය වූ අංගාර අංශු වායුගෝලීය උෂ්ණත්වය ද එනිසා ම සමස්ථ පරිසරයේ උෂ්ණත්වය ද වැඩි කරයි. ධ්‍රැවගෝලයේ ශිත කඳු දියකරමින් සාගරවල ට එක්වන ජලය හිරුගේ තාපය උරා ඉදිමෙන්නේ තව තවත් සාගර ජල මට්ටම උඩට ඔසවමින්.  

වර්ෂාවෙන් ද තාපයෙන් ද අනූන වූ මධ්‍ය රේඛාගත ප්‍රදේශ වල තත්වය බොහෝ භයානක ය. වර්ෂා ජලයේ දිය වන ඔක්සිකරණය වූ අංගාර අංශු එහි අම්ල රස වැඩිකර යි. තිරුවානා සහ පූර්වජ මැටි ඛණිජ ජීර්ණය කඩිනම් කරන්නට මේ වෙනස බොහෝ සමත්ය. ඝන පාෂණ මෘදු කරමින් ලිහිල් පස් තට්ටු බිහි වීම එනිසා වේගවත් වී ඇත. සර්වකාලීන යැයි සිතු බොහෝ දේ මෙනිසා වියුක්ත වී ඇත. එම වියුක්තයන්ගේ දාම පසු ක්‍රියා නොසිතු විරූ ලෙස වර්ධනය වී ඇත. සොබාවික පරිසරය යැයි සිතු සම්මතය අද වන විට වෙනස්වැ ඇත. සම්මත සොබාවිකත්වයෙන් වියුක්ත වූ මානවයා තම බුද්ධිය අන්ධ ලෙස භාවිතා කිරීමේද ප්‍රතිඵල සැමටම භුක්ති විඳින්නට සිදු වෙයි.          

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ


Tuesday 10 July 2018

විදු පත් ඉරුව

25.11.2015

කැලණි ගඟ සබරගොමුව සරුසාර කරන එක්‌ ජල සම්පතකි. ඔබ අප සැවොම හොඳින් දන්නා පරිදි කුඩා ජල දහරක්‌ ලෙස ශ්‍රීපාද අඩවියෙන් පටන් ගන්නා මේ ගංගාවේ මුල් අවස්‌ථාව සීත ගඟුලයි. නමේ හැටියට ම සීතල වතුර පිරි මේ ජල දහර ශ්‍රීපාද වන්දනාවේ යන බැතිමතුන් ගේ වෙහෙස නිවන්නට බොහෝ උපකාරී වෙයි. එලෙස සලකන මේ දිය දහරට අප ජනතාව ගෙන් නම් එතරම් හොඳ ප්‍රතිඋපකාරයක්‌ නො ලැබෙන බව ය පෙනෙන්නේ. ඒ බැතිමතුන් රැගෙන යන ආහාර සහ පොලිතින් ඇතුළු අප ද්‍රව්‍ය කිසිදු වග විභාගයක්‌ නොමැති ව එයට අතහරින බැවිනි. ශ්‍රී ලංකාවේ, පටන් ගැන්මේ පටන් ම දූෂණයට ලක්‌ වන ගංගාවලට කැලණි ගඟ ද හොඳ උදාහරණයකි.

අද සිට තවත් මාසයකින් එනම් ලබන දෙසැම්බරයේ පසළොස්‌වක දින මෙවරත් ශ්‍රීපාද වන්දනාව පටන් ගැනීමට නියමිත ය. මාස පහක පමණ කාලයක්‌ පුරා දිවෙන මේ වන්දනා මුරය අවසන් වන විට අවට පරිසරය බොහෝ දූෂණය වෙයි. බොහෝ දෙනකු මෙවර වන්දනාව සදහා දැනටමත් සැලසුම් සකස්‌ කර තිබෙනවා ඇත. ඒ අතර කෝඩුකාරයෝ ද පළපුරුදු ඇත්තෝ ද වෙති. පසුගිය වාරවල ඔබ කෙසේ ශ්‍රීපාදය වන්දනා කළ ද මෙවර නව මානයකින් යුක්‌ත ව ශ්‍රීපාද වන්දනාවට සූදානම් වන්නේ නම් ඉතා හොඳ ය. ඒ සදහා අවට පරිසරය දූෂණය නො කර තමන් ගෙන යන සියලු දෑ අතරමග නො දමා ආපසු ඒමට සිතට ගත යුතු ය. විශේෂයෙන් ම ලක්‌ෂ ගණනාවකට පානීය ජලය සපයන මේ දිය දහර දූෂණය නො කරන්නට වගබලාගත යුතු ය. සපයා ඇති පහසුකම්වලින් තෘප්ත ව ඔබ අප මෙන්ම වූ තවත් සිය දහස්‌ ගණනකට තම අභිලාෂයන් සපුරාගැනීමට අවස්‌ථාව සැලැස්‌වීමට මෙවර සිතට ගන්නේ නම් ඔබ සැබෑ බැතිමතකු වනවා නොඅනුමාන ය.

සීත ගඟුලෙන් පටන් ගන්නා මේ දිය දහර අවට නිම්නවලින් ගලා යන දිය දහරා ද එකතු කරමින් කැලණි ගඟ බවට පත් වන අතර වේගවත් බැස්‌මක්‌ ඔස්‌සේ විශාල ජල කඳක්‌ රැගෙන එයි. වේගවත් බැස්‌ම ද සමගින් තැනින් තැන පවතින විශාල ඇලි අපූරු දිය ඇලි නිර්මාණය කරන අතර එය මනරම් සංචාරක ස්‌ථාන බිහි කිරීමට හේතු වී ඇත.

එවැන් ස්‌ථානයක්‌ වන කිතුල්ගල ප්‍රදේශයේ දී හමු වන සුවිශේෂී භූ ලක්‌ෂණ ක්‌ෂණික වේගවත් ජල පහරවල් ද ජල පොකුණු ද නිර්මාණය කිරීම හේතුවෙන් ලෝ ප්‍රකට වික්‍රමාන්විත ජල ක්‍රීඩාවක්‌ වන "ශ්වේත ජල තෙප්පම් පැදීම" කිතුල්ගල ප්‍රදේශයේ ස්‌ථානගත වී ඇත. පරිසරයේ ස්‌වාභාවික පිහිටීම මේ ප්‍රදේශයේ ජනතාවට ධන උල්පතක්‌ පාදා දුන්න ද එම ස්‌වාභාවික සම්පත් රැකගැනීමට එම ප්‍රදේශවාසීන් තුළ ඇත්තේ ඉතා අඩු සැලකිල්ලක්‌ බව කණගාටුවෙන් වුව ද පැවසිය යුතු ය.

සංචාරකයන් ගේ පැමිණීම නව හෝටල් සහ අවන්හල් බිහි වීමට හේතු වුව ද එමගින් කැලණි ගඟේ සිදු වන දූෂණ නම් බහුල ය. හතු පිපෙන්නාක්‌ මෙන් මේ හේතුවෙන් දිනෙන් දින වැඩි වන ඉදිකිරීම් ද ක්‍රමානුකූල නැති බව පසුගිය දිනෙක අප කළ සමීක්‌ෂණයක දී ඉතා හොඳින් ගම්‍ය විය. ගඟ ද ඒ අවට රක්‌ෂිතය ද ආක්‍රමණය කරමින් සමහර ඉදිකිරීම් සිදු කර ඇති අතර ඒවා ගඟෙහි නිදහස්‌ ගලනයට බාධාවක්‌ වී ඇති බව බුද්ධියක්‌ ඇත්තකුට හොඳින් වැටහිය යුතු ය. මුදල් සහ බලය පමණක්‌ ම මූලික කරගෙන මෙවැනි සුන්දර ස්‌ථාන මේ ආකාරයට විනාශ වී යැමට ඉඩ දෙන බව හොඳින් පැහැදිලි ය. සංචාරක කර්මාන්තය රටෙහි ආර්ථික දියුණුවට කොතරම් වැදගත් වුව ද එමගින් පරිසරය ද සංස්‌කෘතිය ද අභියෝගයට ලක්‌ කරන බව පෙනී යන කරුණකි. මේ ප්‍රදේශයේ දරුවන් ගේ අධ්‍යාපන තත්ත්වය ක්‍රමයෙන් කඩා වැටෙන බව ද හොඳින් පෙනී යයි. බොහොමයක්‌ පිරිමි දරුවන් පාසල් යැම අතහැර පහසුවෙන් මුදල් සෙවිය හැකි "ජල ක්‍රීඩා" ප්‍රමුඛ සංචාරක කර්මාන්තයට යොමු වී ඇත. රටෙහි අනාගතය ද කැලණි ගඟෙහි අනාගතය ද විනාශ වන්නේ මේ ආකාරයට ය.

කැලණි ගඟෙහි වූ ගැඹුරු බැස්‌ම හේතුවෙන් වේගවත් ව ගලා යන ජලය යටියන්තොටට නුදුරෙන් වූ ඉහත්තාවේ දී සන්සුන් වන්නට පටන්ගනී. වේගයෙන් රැගෙන ආ ගංගාවේ අවසාදිත ඉවුර දෙකෙළවරේ තැන්පත් කරමින් දෙපස පෝෂණය කරයි. එහෙත් දශකයකට අධික කාලයක්‌ තිස්‌සේ ගංවතුර පිටාර නො දමන්නේ ගඟෙහි ගැඹුර වැඩි වූ බැවිනි. ගඟෙහි ගැඹුර වැඩි වූයේ ස්‌වාභාවිකව නම් නො වේ. ඒ ද මිනිසා ගේ ක්‍රියාකාරකමක්‌ හේතුවෙනි. ගොඩනැගිලි ඉදි කිරීම සදහා අවශ්‍ය වූ වැලි සැපයීම වෙනුවන් වසර සිය දහස්‌ ගණනක්‌ තිස්‌සේ තැන්පත් වූ වැලි සම්පත ඉතා සුළු කලෙකින් ගොඩ දැමීම මෙයට ප්‍රධාන හේතුවයි. ඉතා කෙටි කලකින් වැඩි වූ ගැඹුර ගඟෙහි දෙපස ඉවුර කඩා වැටෙන්න ද භූගත ජල නිධි වියළන්නට ද හේතු වී ඇත. ගඟ පත්ලේ වූ වැලි නිධි ගොඩ දැමීම තවත් ව්‍යසනයකට හේතු වෙයි. ඒ හංවැල්ල ප්‍රදේශයේ සිට ගඟ ක්‍රමයෙන් මුහුදු මට්‌ටමට වඩා පහත් වීමයි. එය ගඟෙහි නිදහස්‌ ගලනයට බාධාවක්‌ වන අතර මුහුදු ජලය ගඟ තුළට ගෙන ඒමට හේතු වේ. මුහුදු ජලය මිශ්‍ර වීමෙන් ජලයෙහි රසායනය වෙනස්‌ වන අතර එම නිසා ජලජ ජීවීන් නිසැකව ම අනතුරට පත් වේ. ඔවුන් ගේ බිත්තර ද පැටවුන් ද විනාශ වීම හේතු කොටගෙන වටිනා ජලජ පරිසර පද්ධතියක පැවැත්ම බිඳ වැටේ. මුහුදු ජීවීන් ගේ ආක්‍රමණ ද මේ සදහා හේතු වේ. නාගරීකරණයේ ප්‍රතිඵල ඉතා ප්‍රබලව අත්විදින්නේ කැලණි ගඟයි. කොළඹ හා ඒ තදාසන්නයේ වූ කර්මාන්ත ශාලා තම අපද්‍රව්‍ය බොහොමයක්‌ බැහැර කරන්නේ කැලණි ගඟට ය.

ශ්‍රී ලංකාවේ ජල සම්පත රැකගැනීම කෙරෙහි ඇත්තේ ඉතා අඩු උනන්දුවක්‌ බව ඒ හා සබැඳි අනේකවිධ ක්‍රියාකාරකම් විශ්ලේෂණය කිරීමෙන් මනාව පැහැදිලි වේ.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Wednesday 4 July 2018

භූ විද්‍යාව යනු කුමක්‌ ද ?
04.11.2015

පෘථිවියේ ආරම්භය, අතීත පැවැත්ම සහ ව්‍යqහය ගැන සිදු කරන විද්‍යාත්මක අධ්‍යයනය භූ විද්‍යාවයි. එහි දී අප හොඳින් ම දන්නා ජලගෝලය, වායුගෝලය සහ ශිලාගෝලය අතර ඇත්තා වූ අන්තර් සම්බන්ධතා, ඛනිජ සහ පාෂාණ, ප්‍රාග් ජීව ධාතුන්, මැණික්‌, ඛනිජ තෙල් සහ වායූන්, වැස්‌ස සහ ජල සම්පත්, ගිනිකඳු පිපිරීම්, පා වන මහාද්වීප, භූ කම්පන, නාය යැම් සහ සුනාමි වැනි අනතුරු, පාංශු ඛාදනය සහ ජීරණය වැනි ක්‍රිsයාකාරකම් යනාදී විෂය ඉසව් රැසක්‌ අධ්‍යයනය කෙරේ. එපමණක්‌ නො ව විශ්වයේ පවත්නා භෘතික වස්‌තූන් පිළිබඳව ද ඒවායේ ක්‍රියාකාරීත්වය පිළිබඳව ද මේ විෂය ක්‌ෂේත්‍රය තුළින් සාකච්ඡා කරනු ලබයි. ඉතා පුළුල් පරාසයක්‌ පුරා පැතිරී යන මේ විෂයය, රසායන විද්‍යාව, ජීව විද්‍යාව භෘතික විද්‍යාව යනාදී අනෙකුත් මූලික විෂයන් සමග ද සම්බන්ධකම් පවත්වයි

පෘථිවියෙහි භූ විද්‍යාත්මක පසුබිම


පෘථිවිය ඇතුළු මේ විශ්වයේ පවතින ග්‍රහ වස්‌තූන් නිර්මාණය වී ඇත්තේ ඛනිජවලිනි. ඛනිජ රැසක එකතුවක්‌ පාෂාණ නිර්මාණය කිරීමට හේතු වේ. එක්‌ ඛනිජයකින් පමණක්‌ නිර්මාණය වූ පාෂාණ ද නැත්තේ නො වේ. පෘථිවියෙහි දැනට හඳුනාගත් ඛනිජ වර්ග 3000ක්‌ පමණ ඇති මුත් පාෂාණ නිර්මාණයට දායක වන්නේ ඉන් අතළොස්‌සක්‌ පමණි. පෘථිවියෙහි ඇති බොහොමයක්‌ පාෂාණ සිලිකා (
SiO2) මූලික කරගත් රසායනයකින් හෙබි පාෂාණ වේ.

පෘථිවියෙහි හරස්‌කඩක ප්‍රධාන කලාප තුනක්‌ හඳුනාගත හැකි ය. රවුම් අලිපේර ගෙඩියක හරස්‌කඩක්‌ සිතෙහි මවාගන්න. එහි පිටතින් ම වූ තුනී ලෙල්ල පෘථිවියෙහි "කබොල" වේ. එයට ඇතුළතින් වූ කෑමට ගන්නා මදය පෘථිවියෙහි "ප්‍රාවරණය"යි. ඇතුළෙන් ම වූ අලි පේර ගෙඩියේ බීජය පෘථිවියෙහි "හරය" ලෙස හැඳින්විය හැකි ය. පෘථිවි පෘෂ්ඨයේ සිට මධ්‍යයට යත් ම පාෂාණවල ඝනත්වය වැඩි වන්නේ ඝනත්වයෙන් වැඩි ඛනිජවලින් මේ අභ්‍යන්තර පාෂාණ නිර්මාණය වී තිබීම නිසා ය. එපමණක්‌ නො වේ. අභ්‍යන්තරයට යත් ම උෂ්ණත්වය ද පීඩනය ද ක්‍රමිකව වර්ධනය වේ. එය යම් යම් ගැඹුරු මට්‌ටම්වල දී පාෂාණ ද්‍රව බවට පත් කිරීමට තරම් හේතු වේ. කබොලෙහි වූ පාෂාණ වියළි මඩ තට්‌ටු පිපිරෙන්නා සේ කැබැලි වී පවතී. ඒ හේතුවෙන් ද යටින් වූ ද්‍රව පාෂාණ ස්‌තර හේතුවෙන් ද ගතික (ඔබ මොබ චලනය වන) කබොලක්‌ නිර්මාණය වේ. එය පා වන මහාද්වීප ඇති කරන්නටත්, ඒ නිසා භූ කම්පන සහ ගිනිකඳු නිර්මාණය කරන්නටත් හේතු වී ඇත.

ලෝකයේ පාෂාණ නිර්මාණය කරන මූලික ම ක්‍රියාදාමය වන්නේ ආග්නේය ක්‍රියාවලියයි. ගිනිකඳු නිර්මාණය වන්නේ මේ හේතුවෙනි. එහි දී ද්‍රව වූ පාෂාණ නැත හොත් මැග්මා හෝ ලාවාවලින් පාෂාණ නිර්මාණය වේ. පෘථිවියෙහි මුලින් ම පාෂාණ බිහි වන්නේ මේ ක්‍රියාදාමයෙනි. අනෙකුත් ක්‍රියාදාමයන් වන විපරීතකරණයෙන් සහ අවසාදිතකරණයෙන් සිදු වන්නේ ද්විතීයක පාෂාණ බිහි වීමයි. කලක දී මේ ද්විතීයික පාෂාණ පෘථිවි අභ්‍යන්තරයට ගිලා බසිමින් නැවත ද්‍රවිත පාෂාණ බවට පත් වී මැග්මා බිහි කරයි. එය නව පාෂාණ චක්‍රයක ඇරඹුමයි.

භූ විද්‍යාඥයා යනු කවරෙක්‌ ද?

භූ විද්‍යාව අධ්‍යයනය කරන්නා භූ විද්‍යාඥයෙකු ලෙස හැඳින්විය හැකි ය. ඉහත සදහන් කළ අති සුන්දර හා කුතුහලය දනවන ක්‍රියාවලීන් භූ විද්‍යාව අධ්‍යයනය කරන්නකුට මුණගැසෙයි. එපමණක්‌ නො වේ. කෙනකුට මෙලොව ජීවිතයේ දී අත්දැකීමට නො ලැබෙන සිදුවීම්වලට මුහුණ දීමට ද, කෙදිනක වත් යා නොහැකි ස්‌ථානවලට යැමට ද භූ විද්‍යාඥයකුට හැකියාව ලැබේ. අත්දැකීම් බහුල භූ විද්‍යාඥයා පෘථිවියේ බොහෝ ස්‌ථාන නිරීක්‌ෂණය කළ තැනැත්තෙකි. එනිසා ම කිසියම් ප්‍රදේශයක ඇත්තා වූ ඛනිජ ද, පස ද, පාෂාණ ද ඔහු ඉතා හොඳින් හඳුනයි. "ඇවිද්ද පය දහස්‌ වටී" යන කියමන සැබෑ භූ විද්‍යාඥයකුට අගනා ආදර්ශ පාඨයකි. භූ විද්‍යාඥයකුට ක්‍ෂේත්‍ර අධ්‍යයනය අනිවාර්ය අංගයක්‌ වන අතර ඔහු සිය ජීවිතයට ද එම නිසා බොහෝ අත්දැකීම් එක්‌ කරගනී.

භූ විද්‍යාවේ විකසනය

මිනිසා ගේ ආරම්භයේ සිට ඔහු තම වටපිටාව පිළිබඳව හොඳින් අවධානයෙන් සිට ඇත. එනිසා ම පරිසරයේ වූ ඛනිජ ද, පාෂාණ ද තම ජීවිතයට සම්බන්ධ කරගෙන ඇත. ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගයේ ජීවත් වූ මිනිසා තම ආහාර අවශ්‍යතා සපුරාගනු වස්‌ මෙවලම් නිර්මාණයේ දී භූ සම්පත් ප්‍රයෝජනයට ගෙන ඇත. දඩයම් යුගයේ දී සතුන් මැරීම සදහා ද, ආහාර සකස්‌ කරගැනීම සදහා ද අවශ්‍ය ආයුධ නිර්මාණය කරගත්තේ ඛනිජවලින් බව ඉතා හොඳින් පැහැදිලි වේ. ඔවුන් නිර්මාණය කරගත් ගල් ආයුධ සදහා යොදාගත්තේ තිරුවානා නැත හොත් ක්‌වාට්‌ස්‌ ඛනිජයන් ය. ජීර්ණ ප්‍රතිරෝධී (දිරා යැමට ඔරොත්තු දිය හැකි) මෙන්ම තියුණු දාර සහිත මෙවලම් නිර්මාණය කළ හැක්‌කේ මේ ඛනිජ මගින් බව ඔවුහු හොඳින් වටහාගෙන සිටිය හ. තම ශරීරය අලංකරණය සහ පූජාවන්වල දී හිස්‌කබල් පැහැගැන්වීම සදහා අවශ්‍ය රක්‌ත වර්ණය ඔවුන් උකහාගත්තේ මැග්නටයිට්‌ සහ හෙමටයිට්‌ නම් වූ ඛනිජ භාවිතයෙන් බව පැහැදිලි වේ. එපමණක්‌ නො වේ. භූ පුරාවිද්‍යාත්මක සාක්‌ෂිවලින් මේ සදහා මිනිරන් යොදාගෙන ඇති බවට ද සාක්‌ෂි හමු වේ. දඩයම් යුගයෙන් පසුකාලීනව විකසනය වූ කෘෂිකාර්මික යුගයේ දී පවා ඉපැරැණි මිනිසුන් තම ගොවි උපකරණ නිෂ්පාදනයට අවැසි මෙවලම් නිර්මාණයට භූ සම්පත් යොදාගත් බවට ස්‌ථිරසාර වූ සාක්‌ෂි හමු වේ. තඹ සහ යකඩ ලෝහ භාවිතය මූලික කරගත් සංස්‌කෘතීන් ලෝකයේ ඒ අනුව බිහි විය. මෙලෙස දිගින් දිගට ම භූ සම්පත් පරිහරණය මිනිසා විසින් සිදු කරන ලද බවට නොයෙක්‌ තතු ගෙන හැර පෑ හැකි ය. අතීතයේ සිට ම මිනිසා භූ සම්පත් සහ එහි ක්‍රියාවලීන් පිළිබඳව අවධානයෙන් පසු වූ බව මෙයින් පැහැදිලි වේ.

පසුව ඇති වූ බුද්ධිමය විප්ලවයත් සමග විද්වතුන් සහ දාර්ශනිකයන් මේ පිළිබඳව ගැඹුරෙන් හදාරන්නට පටන්ගෙන ඇත. ලෝකය බිහි වූයේ කෙසේ ද, ජීවය ඇති වූයේ කෙසේ ද, විශ්වය බිහි වූයේ කෙසේ ද යන්න ඔවුන් ගේ ප්‍රධාන මාතෘකා වී ඇත. අතීතයේ විසූ ගී්‍රකයන් මේ පිළිබඳව උනන්දු වූ බවට සාක්‌ෂි ඇත. ක්‍රිස්‌තු පූර්ව 4 වැනි සියවසේ විසූ අප හොඳින් දන්නා ඇරිස්‌ටෝටල් නමැති දාර්ශනිකයා පාෂාණ ජීර්ණය වැනි ක්‍රියාවලීන් පිළිබඳව යම් යම් නිරීක්‌ෂණ සිදු කළ අතර එම ක්‍රියාදාමයන් බොහෝ කාලයක්‌ ගත වන ඒවා බව ද මිනිසා ගේ ආයු කාලයෙන් ඔබ්බට යන බව ද පවසා ඇත. ඔහු ගේ ගෝලයකු වූ තියෝප්‍රස්‌ටස්‌ නැමැත්තා ඛනිජ පිළිබඳව අධ්‍යයනයන් සිදු කර ඇති අතර ඒවායේ භෞතික ගුණාංග පදනම් කරගනිමින් ප්‍රාථමික මට්‌ටමේ වර්ගීකරණයක්‌ ද ඉදිරිපත් කළේ ය. පාෂාණ පිළිබඳව ද ඔහු අධ්‍යයනය කර ඇති අතර කිරිගරුඬ සහ හුණුගල් පිළිබඳව ද ඔහු ගේ පර්යේෂණවල සදහන් කර ඇත. රෝමානු කාලයේ දී "ප්ලිනි" නම් විද්‍යාඥයා ඛනිජවල ස්‌ඵටික ස්‌වරූපය පිළිබඳව අධ්‍යයනයන් සිදු කර ඇති අතර මනා ලෙස දියමන්තිවල හැඩය හඳුනාගෙන ඇත්තේ ය. ඔහු ඇම්බර්, නම් වූ ඛනිජය බිහි වන ආකාරය ඉතා පැහැදිලිව විස්‌තර කර තිබේ. මෑත කාලයේ බිහි වූ "ජුරාසික්‌ පාක්‌" නම් වූ අපූරු සිනමා කෘතියේ ඩයිනොසෝරයන් බිහි කරන්නට හේතු වන්නේ මේ ඇම්බර් නම් වූ ශාක රෙසිනයේ සිර වූ මදුරුවා ගේ ප්‍රාග් ජීව ධාතුවෙන් ලබාගන්නා ජාන බව එය නැරඹවා නම් ඔබේ මතකයට නැෙගනු ඇත.

පර්සියානු ජාතික "ඉබන් සිනා" නම් වූ විද්‍යාඥයා තමා පළ කළ පොතක කඳු නිර්මාණය වන්නේ කෙසේ ද යන්න විස්‌තර කර ඇති අතර ජල චක්‍රයේ පැවැත්මට මේ කඳු පන්ති කොපමණ වැදගත් ද යන්න සාකච්ඡා කර ඇත. ආසියානු සන්දර්භය තුළ වර්ෂ 1031 සිට 1090 දක්‌වා ජීවත් වූ චීන ජාතික "ෂෙන් කුවෝ" භූ විෂමතාව අධ්‍යයනය කළ ප්‍රථමයන් කිහිප දෙනා ගෙන් අයකු වන අතර ඔහු ගේ පර්යේෂණ අවසාදිතකරණය සහ ප්‍රාග් ජීවධාතුන් කෙරෙහි ද යොමු වී ඇත. පාෂාණිභූත වූ උණ ශාක ඇසුරෙන් ඔහු කාලගුණ විපර්යාසයන් ඇති වන්නේ කෙසේ දැයි විස්‌තර කර ඇත.

සෙසු විද්‍යා ධාරාවන් අතර භූ විද්‍යාව

17 වැනි සියවස වන විට භූ විද්‍යාව ස්‌වාභාවික විද්‍යාවන් අතර ඉතා වැදගත් තැනක්‌ හිමි කරගෙන ඇති අතර ප්‍රාග් ජීව ධාතුන් කෙරෙහි වැඩි අවධානය යොමු වී ඇති බව පෙනී යයි. 1696 දී "විලියම් විස්‌ටන්" නැමැත්තා වඩාත් ආගමික මුහුණුවරකින් අවසාදිත නිර්මාණය සහ ප්‍රාග් ජීව ධාතුන් බිහි වීම පිළිබඳව අධ්‍යයනයන් සිදු කර ඇති බව පැහැදිලි වේ. ඔහු විසින් "නව පෘථිවි සිද්ධාන්තය" ඉදිරිපත් කරන ලද්දේ මෙවන් පසුබිමක ය. ලෝකය බිහි වීම පිළිබඳව වූ ආගමික නිර්ණායකයන් සහ විද්‍යාත්මක සංකල්ප අතර ඇති වූ මතභේදාත්මක සංවාද උග්‍ර වූ මේ අවධියේ දී "නිකොලස්‌ ස්‌ටේනෝ" විසින් අවසාදිතකරණය පිළිබඳ ඉදිරිපත් කරන ලද මතය විශිෂ්ට එකක්‌ විය. එනිසා අවසාදිත ස්‌තරායනය පිළිබඳව වඩා විස්‌තරාත්මක සහ විද්‍යාත්මක අධ්‍යයනයන් සඳහා මගපෑදිණි. ඔහු ගේ මතය අනුව අවසාදිත ස්‌තර තිරස්‌ ස්‌ථර ලෙස බිහි වන අතර එක ම සංයුතියකින් තිරස්‌ ව පැතිරී යන බව කියෑවිණි. එම අධ්‍යයනයන්ට අනුව ඔහු භූ විද්‍යාවේ දී වැදගත් වන අවසාදිත පිළිබඳ සිද්ධාන්ත තුනක්‌ ඉදිරිපත් කළේ ය. "ස්‌තර අනුස්‌තර නියමය", "ප්‍රභාවි තිරස්‌ මූලධර්මය" සහ "පාර්ශ්වික සන්තතික මූලධර්මය" එම මූලධර්ම තුනයි. භූ විද්‍යාවේ දී පමණක්‌ නො ව පසු කාලීනව බිහි වූ පුරාවිද්‍යාවේ දී ද අවසාදිත අධ්‍යයනයේ දී මේ මූලධර්ම තුන මූලික පදනම වී ඇත.

දහ අට වැනි ශතවර්ෂයේ දී ඛනිජ සහ පෘථිවි කබොලෙහි සංයුතිය අධ්‍යයනය පිළිබඳව විද්‍යාඥයන් ගේ වැඩි අවධානයක්‌ යොමු වී ඇති බව පෙනී යයි. "භූ විද්‍යාව" යන වචනය මුලින් ම තම පර්යේෂණ ප්‍රකාශන සදහා යොදා මේ විෂය ප්‍රචලිත කිරීමට මූලික වූයේ "ජීන් අන්දෘ දි ලූක්‌" සහ "හොරේස්‌ බෙනඩික්‌ට්‌" නම් වූ විද්‍යාඥයන් දෙපළ ය. 1741 දී ප්‍රංශයේ ස්‌වාභාවික විද්‍යා කෞතුකාගාරයෙහි භූ විද්‍යාව ඉගැන්වීම සදහා ප්‍රථම තනතුර නිර්මාණය කරන ලද අතර එය ද භූ විද්‍යාවේ විද්‍යාත්මක පසුබිම ප්‍රචලිත කිරීමට ඉවහල් විය. ඒ ශතවර්ෂයේ අවසාන භාගය වන විට විද්‍යාඥයන් විසින් සිදු කරන ලද පර්යේෂණ හේතුවෙන් කබොලෙහි පාෂාණවල රසායනික ලක්‌ෂණ පිළිබඳව සාකච්ඡාවට බදුන් විය. එහි දී "ඒබ්‍රහම් වර්නර්" ග්‍රැනයිට්‌ සහ බැසෝල්ට්‌ පාෂාණ නිර්මාණය පිළිබඳව ඉදිරිපත් කළ න්‍යායන් වඩාත් ප්‍රමුඛ වේ. දහ අට වැනි ශතවර්ෂයේ විසූ "ඡේම්ස්‌ හටන්" නම් භූ විද්‍යාඥයා විසින් කබොලෙහි පාෂාණ බිහි වීම ගැන වර්නර් ගේ මතයට විරුද්ධ මතයක්‌ ඉදිරිපත් කරන ලද අතර එමගින් කියවුණේ මේ පාෂාණ ද්‍රව ලාවා ඝනීභවනයෙන් ඇති වූ බවයි. යමහල්කරණය නම් වූ එම භූ ක්‍රියාකාරකම පිළිබඳ වූ මතය එකල වූ ආගමික මත බිඳ දැමීමට සමත් විය. අදට ද වලංගු එම මතයත් සමග ඔහු සිදු කළ තවත් පර්යේෂණ, භූ විද්‍යාවේ නූතන විද්‍යාත්මක ස්‌ථාපිතකරණය සදහා මහත් පිටිවහලක්‌ වූ අතර එනිසා ම ඔහු නූතන භූ විද්‍යාවේ පියා ලෙස හැදින්වේ. "වර්තමානය අතීතයේ යතුර වේ" යන සංකල්පය ඉදිරිපත් කරමින් භූ විද්‍යාත්මක ඉතිහාසයේ ඔහු නො මැකෙන සටහනක්‌ තැබූ අතර භූ විද්‍යාවට අගනා වටිනා සේවයක්‌ කළ විද්‍යාඥයකු ලෙස අදට ද සිහිපත් කෙරෙයි.

19 වැනි ශතවර්ෂයේ දී ඇති වූ කාර්මික විප්ලවයත් සමග විද්‍යාඥයන් ගේ සහ ගවේෂකයන් ගේ අවධානය ඛනිජ සම්පත් වෙත යොමු වූ බව පෙනී යන කරුණකි. බ්‍රිතාන්‍යයේ පළමු භූ විද්‍යාත්මක සිතියම මේ හේතුවෙන් නිමාණය වූ අතර ඒ සදහා "විලියම් ස්‌මිත්" නැමැත්තා ගේ ගවේෂණ කටයුතු හේතු වී ඇත. "ජෝර්ඡ් කුවියර්" සහ "ඇලෙක්‌සැන්ඩර් බෝග්නියර්ට්‌" විසින් අවසාදිත පාෂාණ ගැන සිදු කරන ලද පර්යේෂණ පාෂාණ ස්‌ථරවල සාපේක්‌ෂ කාලනිර්ණය සදහා බෙහෙවින් උපකාරී වී ඇත. එය ඔවුන් සිදු කර ඇත්තේ ප්‍රාග් ජීව ධාතුන් (fossils) අධ්‍යයනයෙන් ලද සාක්‌ෂි මත පදනම් ව ය. මේ අධ්‍යයනයන් එකල වූ භූ විද්‍යාඥයන් අතර බොහෝ ප්‍රචලිත වී ඇත. මේ ශතවර්ෂයේ විසූ "ඡේම්ස්‌ ලයෙල්" නම් වූ භූ විද්‍යාඥයා විසින් ලියන ලද භූ විද්‍යාවේ මූලික සිද්ධාන්ත නම් වූ පර්යේෂණාත්මක ග්‍රන්ථය හට්‌න් ගේ භූ විද්‍යාත්මක න්‍යායන් සහ සිද්ධාන්ත නැවත සපථ කිරීමට තරම් හේතු විය. ඔහු ගේ මේ කෘතිය සදහා බ්‍රිතාන්‍යය, ප්‍රංශය, ඉතාලිය සහ ස්‌පාඤ්ඤය යන රටවල සිදු කළ භූ විද්‍යාත්මක පර්යේෂණවල සොයාගැනීම් පාදක වී ඇත.

අප කවුරුත් හොඳින් දන්නා "ජීවයේ සම්භවය" නම් වූ ලෝ ප්‍රකට පර්යේෂණාත්මක කෘතිය ඉදිරිපත් කළ "චාල්ස්‌ ඩාවින්" ද භූ විද්‍යාඥයෙකි. ඡේම්ස්‌ ලයෙල් ගේ "භූ විද්‍යාවේ මූලික සිද්ධාන්ත" නම් වූ ග්‍රන්ථය අධ්‍යයනය කළ ඔහු ගේ අවධානය ඒ කෙරෙහි යොමු වූ අතර නව මානයකින් ඔහු ඒ දෙස බැලී ය. ගොඩබිම් ඇති වීම සහ ගිලාබැසීම ද, කොරල්පර ඇති වන ආකාරය ද, ප්‍රාග් ජීව ධාතුන් ද ඔහු ගේ භූ විද්‍යාත්මක පර්යේෂණ සදහා මූලික වී ඇත. මේ අධ්‍යයනයන් ද ඔහු ඉදිරිපත් කළ ජීවයේ සම්භවය, ස්‌වාභාවිකවරණය සහ පරිණාමය ගැන වූ මතයන්ට පාදක වී ඇත. මේ කාලයේ දී කැනඩාව, ඔස්‌ටේ්‍රලියාව, බ්‍රිතාන්‍යය සහ ඇමෙරිකාව භූ විද්‍යාත්මක ගවේෂණ සහ පර්යේෂණවල වැදගත්කම ආර්ථික දෘෂ්ටි කෝණයකින් බලා භූ විද්‍යාත්මක සිතියම් නිර්මාණය සදහා ආධාර ලබා දී ඇත. මේ සහයෝගය භූ විද්‍යාව විෂයෙහි ප්‍රගමනය සදහා හේතු වී ඇති බව පැහැදිලි වේ. 19 වැනි ශතවර්ෂයේ අගභාගය වන විට විකිරණශීලී මූලද්‍රව්‍ය භාවිතයෙන් පාෂාණවල වයස නිර්ණය කරන්නට හැකියාව ලැබුණු අතර පෘථිවිය නිර්මාණය වූ ආකාරය පිළිබඳව එනිසා නව කෝණයකින් බැලීමට භූ විද්‍යාඥයන්ට හැකි විය. එය කබොලෙහි වූ මහාද්වීපවල චලනය වන ආකාරය සොයා බැලීමට නව දොරටුවක්‌ විවර කළේ ය.

20 වැනි ශතවර්ෂයේ මුල් කාලයේ විසූ ගවේෂකයෙකු මෙන්ම කාලගුණ විද්‍යාඥයකු ද වූ "ඇල්ෆ්‍ර‍රඩ් වැග්නර්" මහාද්වීපවල ගතිකය (චලනය) සිදු වන්නේ කෙසේ දැයි පැහැදිලි කරමින් "මහාද්වීපික ප්ලාවිතය" නම් වූ නව භූ විද්‍යාත්මක න්‍යායක්‌ 1912 දී ලොවට ඉදිරිපත් කළේ ය. ඒ සදහා විවිධ මහාද්වීපවල තිබූ ප්‍රාග් ජීව ධාතුන් ගෙන් ලද සාක්‌ෂි ද, ග්ලැසියර චලනයෙන් පාෂාණවල සටහන් වූ සාක්‌ෂි ද ඔහු යොදාගත්තේ ය. ඔහු ගේ මතය අනුව එක්‌ කලක දී මේ මහාද්වීප පෘථිවි තලය පැන්ජියාව නම් වූ සුවිසල් ගොඩබිමක්‌ ලෙස පැවතී පසුව කැබැලි වී වෙන් වීමේ ප්‍රතිඵලය බව කියවේ. එමෙන් ම කඳු පන්ති බිහි වන ආකාරය ගැන ද එහි දී ඉදිරිපත් විණි.

1947 සිට 1960 දක්‌වා වූ කාලයේ දී විද්‍යාඥයන් සාගරික කබොල ගැන සිදු කළ පර්යේෂණ සාගරික කබොල විස්‌තාරණය වෙමින් නව සාගරික තල නිර්මාණ වන බව පැහැදිලි කළේ ය. "රොබට්‌ ඩයිට්‌ස්‌" සහ "හැරී හේස්‌" ගේ පර්යේෂණ මෙහි ලා වැඩි ප්‍රමුඛතාවක්‌ ගනී. එනිසා ම ගතික කබොල විස්‌තර කරන නව මතයක්‌ භූ තල කාරක මතය නමින් බිහි විය. භූ භෞතික ක්‍රමවේද මගින් සිදු කරන ලද පර්යේෂණ මගින් සාගරික කබොල මහාද්වීපික කබොලට වඩා අඩු ඝනත්වකින් යුක්‌ත බව සොයාගන්නා ලදී. මේ පර්යේෂණවල ප්‍රතිඵල පසුව භූ චුම්බකත්ව පර්යේෂණ සදහා මගපෑදුණු අතර ක්‍රමිකව තැන්පත් වූ සාගරික කබොලෙහි පාෂාණවල වූ චුම්බක ගුණ පෙන්වන යකඩ වැනි ඛනිජවල දිශානතිය අනුව භූ චුම්බක ක්‍ෂෙත්‍රය (උතුර-දකුණ) අතීතයේ විවිධ පැතිවලට දිශාගත වී ඇති බව භූ විද්‍යාඥයන්ට පැහැදිලි විය.

විසිවැනි ශතවර්ෂය භූ විද්‍යාවේ ශීඝ්‍ර දියුණුවක්‌ සහ ප්‍රචාරණයක්‌ ඇති වූ ශතවර්ෂයකි. සමගාමීව සිදු වූ විද්‍යාත්මක උපකරණ, සිද්ධාන්ත සහ ක්‍රමවේදවල දියුණුවත් සමග මෙය වඩාත් පහසු වී ඇත. වර්තමානය වන විට චන්ද්‍රිකා තාක්‌ෂණයේ පිහිටෙන් භූ විද්‍යාත්මක ගවේෂණ කිරීමට තරම් වූ දියුණු තත්ත්වයකට පත් වී ඇත. වඩා පෘථුල පරාසයක්‌ පුරා පැතිරෙන්නට වූ භූ විද්‍යාත්මක පර්යේෂණ ග්‍රහලෝකවල භූ විද්‍යාත්මක පසුබිම අධ්‍යයනයට ද, පුරාවිද්‍යාත්මක ගැටලු විසදීමට ද, වෛද්‍ය ක්‍ෂෙත්‍රයට ද, ඉංජිනේරු ක්‍ෂෙත්‍රයට ද, අධිකරණ විද්‍යවේ දී ද ඉතා ප්‍රබල ලෙස භූවිද්‍යාව අදාළ කරගැනෙන බව නොරහසකි.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Tuesday 3 July 2018

විදු පත් ඉරුව
28.09.2015
ෆොසිල ඉන්ධන සොයාගැනීමත් සමග රාත්‍රිය ආලෝකවත් වූ බව අපි සැවොම හොඳින් දනිමු. එය වඩාත් තීව්‍ර කරමින් ෆොසිල ඉන්ධන විදුලි බලාගාර බිහි වුණු අතර පසුකාලීනව එමගින් ඇති වූ පාරිසරික දූෂණය නිසා හරිත තාක්‌ෂණය කෙරෙහි අවධානය යොමු විය. විදුලි උත්පාදනයේ දී ඒ පිළිබඳව සැලකිලිමත් වෙමින් ජල විදුලි තාක්‌ෂණයෙන් විදුලිය උත්පාදනයට යොමු වූයේ පාරිසරික බලපෑම් අවම වන්නේ යෑයි උපකල්පනය කරමින් බව ඉතා මැනැවින් පෙනී යන කරුණකි. හොඳින් විපරම් කිරීමේ දී මෙරට පිළිබඳව නම් එය සත්‍යයක්‌ ද යන්න අපැහැදිලි බව පෙනී යයි. එසේ සිතීමට බොහෝ කරුණු කාරණා ඇත.

අද වන විට මෙරටෙහි බොහෝ ගංගාවල ද ඔයවල ද නිදහස්‌ ගලනයට මේ ජල විදුලි බලාගාර ව්‍යාපෘති බාධාවක්‌ වී ඇති බවට දෙස්‌ දෙවොල් තබනු අසන්නට ලැබේ. කිසියම් හෝ එවැනි ජල පහරක්‌ සැලකූ විට මුහුදට යැමට පෙර අවම දෙතුන් වතාවකට වත් එහි ජලය වේලි මගින් හරස්‌ වී බට තුළින් යෑවීමට සිදු වී ඇති බව නොරහසකි. මේ සැම අවස්‌ථාවක ම වේලි තැනීමේ දීත් අනෙකුත් යටිතල පහසුකම් ගොඩනැගීමේ දීත් නිරන්තරයෙන් ම අවට පරිසරයට හානි සිදු වේ. මේ සදහා බොහෝ උදාහරණ ඇත. ව්‍යාපෘතියේ විශාලත්වය අනුව පරිසරයට සිදු වන හානිය සමානුපාතික වන බව ද පෙනී යයි. ගංගාවේ දෙපස ඉවුරුවලට සිදු වන හානිය, ජල ප්‍රවාහන ව්‍යqහයන් තැනීමේ දී බෑවුම්වලට සිදු වන හානිය, ගංගා පත්ලට සිදු වන හානිය සහ මේ නිසා ජීවී පරිසරයට සිදු වන්නා වූ හානිය ද එමගින් පසුව ඇති වන හානි දාමය ද ගිණිය නොහැකි තරම් ය. ප්‍රදේශයට, රටට ආවේනික සත්ත්ව සහ ශාක සන්තතියට වන්නා වූ හානිය සහ එම නිසා අනාගතයේ සිදු විය හැකි පාරිසරික වෙනස්‌ වීම් තුළින් මිනිසාටත් පරිසරයටත් සිදු වන හානිය නිසි පරිදි පුරෝකථනය පවා කළ නොහැකි බව අප ගේ හැඟීමයි. කෙසේ වෙතත් සිදු වන්නා වූ හානිය අවම කිරීමට "පාරිසරික බලපෑම් වාර්තාවක්‌" කැඳවන අතර එමගින් යෝජනා කරන්නා වූ රෙකමදාරුවල නිසි පල නෙළා නො ගැනෙන බවට සජීවී උදාහරණ නොයෙක්‌ වෙයි. එම නිර්දේශයන් නිසි ලෙස නිසි කල්හි ක්‍රියාත්මක කරන්නේ නම් බොහොමයක්‌ ක්‌ෂණික පසු විපත් අවම කරගැනීමේ හැකියාව පවතී.

ජල විදුලි බලාගාර නිර්මාණය සදහා අවසර දීමේ දී සැලකිය යුතු සමහර කරුණු මගහැරී ඇති බව පැහැදිලි වෙයි. එය සිතාමතා ම සිදු කරන්නේ ද යන්න විටෙක සිතීමට තරම් කරුණු වෙයි. විශේෂයෙන් ම සමාජීය බලපෑම අධ්‍යයනය සහ විග්‍රහ කිරීම නිසි පරිදි සිදු නො වීම ක්‍රමයෙන් දාම ප්‍රතික්‍රියාවන් රැසකට හේතු විය හැකි ය. ජල පහර ප්‍රයෝජනයට ගන්නන් ගේ අවස්‌ථාවන් අහිමි වීම මූලිකව නිරීක්‌ෂණය කළ හැකි දෙයකි. ඉතා ළගින් විදුලි බලාගාර දෙකක්‌ ස්‌ථාපිත වීම මේ අවස්‌ථාව අහිමි වීමට ප්‍රධාන වන අතර ව්‍යාපෘතිය සදහා වෙන් වන කොටසෙහි එම ප්‍රදේශය ප්‍රයෝජනයට ගන්නන් සදහා ස්‌ථාන නිර්මාණය නො කිරීම ද ඒ අතර වෙයි. එයට අමතරව පාරිසරික බලපෑම් වාර්තාවෙන් එක්‌ එක්‌ ආයතන යෝජනා කරන නිර්දේශයන් එම වාර්තාවට පමණක්‌ සිමා වීම ද, වාර්තාව නිසි පරිදි ඉදිරිපත් නො කිරීම ද මෙහි දී සැලකිල්ලට ගත යුතු කරුණු වෙයි. රටක්‌ ලෙස වැඩි වන ශක්‌ති භාවිතයත් සමග අවශ්‍ය වන විදුලිය ප්‍රමාණය දැනටමත් ගණනය කිරීම් කර ඇත. ඒ සදහා තවත් ගල් අඟුරු විදුලි බලාගාර දෙකක්‌ ස්‌ථාපිත කිරීමට නියමිත ව ඇත. සියලු ම ජල පහරවල් ප්‍රයෝජනයට ගෙන ජල විදුලි උත්පාදනය කළ ද වැඩි වන ඉල්ලුමෙහි ප්‍රමාණයට සැපයුම කළ නොහැකි බව පැහැදිලි කරුණකි. එම නිසා රටක්‌ ලෙස කිසියම් අධ්‍යයනයක්‌ සිදු කොට මෙවැනි කුඩා කුඩා ජල විදුලි බලාගාර ස්‌ථාපිත කිරීම මගින් බොහොමයක්‌ ජලවහන පද්ධති සහ ඒ හා බැඳුණු පරිසර පද්ධති දූෂණය නො කොට එකවර විශාල විදුලියක්‌ නිර්මාණය කළ හැකි වෙනත් ක්‍රමවේදයක්‌ අනුගමනය කිරීම විටෙක සාර්ථක විසදුමක්‌ විය හැකි ය.

ජල විදුලි බලාගාර නිර්මාණයෙන් විදුලි උත්පාදනය මෙරටට හදුන්වා දෙන්නේ කීර්තිමත් ඉංජිනේරුවරයකු වන ඩී. ඡේ. විමලසුරේන්ද්‍ර මහතා ය. ඒ නානුඔය සහ නුවරඑළිය අතර "බ්ලැක්‌පූල්" නම් වූ ස්‌ථානයේ කුඩා ජල විදුලි බලාගාරයක්‌ නිර්මාණය කරමිනි. එය මෙරට ප්‍රථම ජල විදුලි බලාගාරය වන අතර එමගින් නුවරඑළිය නගරය ජල විදුලියෙන් බලාත්මක කරන්නට ඔහුට හැකි විය. පසුව 1918 දී ඔහු ඉදිරිපත් කළ මෙගාවොට්‌ 114.5ක්‌ ජාතික විදුලි බල පද්ධතියට එක්‌ කිරීමේ යෝජනව එවකට වූ පරිපාලනය අනුමත කරන්නේ 1932 දී වන අතර සැම දා සිදු වන්නා සේ මූලාරම්භකයා වූ ඔහු එම ව්‍යාපෘතියෙන් එළියට විසි විය. එය අතිදක්‌ෂයෙකු කලකට අහිමි වීමට හේතු වන්නේ ඔහු එයින් කලකිරීමට පත් ව එංගලන්තයට ගිය හෙයිනි.

මෙවැනි ජාතික මට්‌ටමේ ක්‍රියාකාරකම්වල දී පවා ඇති වන කෙනෙහිලිකම් නම් තවමත් සිදුවීම බුද්ධිමත් සමාජයක්‌ ලෙස අනුමත කළ නොහැක්‌කේ මෙමගින් ඇති වන පාඩුව බලපාන්නේ මුළු රටට ම හෙයිනි. මේ විදු පත් ඉරුවෙන් ම මීට ඉහත අවස්‌ථාවක දී ද සදහන් කළ පරිදි බුද්ධිගලනයට එක්‌ හේතුවක්‌ වන්නේ නිරන්තරයෙන් ම සිදු වන මෙවැනි අසාධාරණකම් බව සැවොම අවබෝධ කරගත යුතු ය.

පාරිසරික සහ තාක්‌ෂණික වාර්තා සැලකිල්ලට නො ගැනීම බොහෝ ගැටලු නිර්මාණය වීමට බලපා ඇති එක්‌ ව්‍යාපෘතියක්‌ වන්නේ උමා ඔය ව්‍යාපෘතියයි. එපමණක්‌ නො ව දක්‌ෂිණ අධිවේගී මාර්ගයෙහි ගාල්ල මාතර කොටස මෙවැනි ම හේතු නිසා ගැටලුවකට මැදි කර ඇත. කොක්‌මාදූව ප්‍රදේශයේ මාර්ගය නිර්මාණය කිරීමේ දී වම් බෑවුමෙහි කැපුම නිසි පරිදි නො කිරීම මෙයට ප්‍රධාන හේතුව වී ඇත. පෙනී යන අනෙක්‌ කරුණ නම් බෑවුම ස්‌ථාපිත කිරීමේ දී භූ විද්‍යාඥයන් ගේ සහ භූ තාක්‌ෂණඥයන් ගේ උපදෙස්‌ ලබා නො ගැනීම ද එම ප්‍රදේශය අස්‌ථායි වීමට බලපෑ තවත් කරුණක්‌ බවයි. එය එක්‌තරා ආකාරයකට මෙරට භූ විද්‍යාඥයන් ගේ භුමිකාවේ වැදගත්කම හෑල්ලුවට ලක්‌ කිරීමක්‌ බව උදක්‌ ම පැහැදිලි වේ.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Monday 2 July 2018

විදු පත් ඉරුව
21.09.2015


කාලගුණ විපර්යාසයන් නම් මහ ම හිසරදයකි. කෙලෙසක හෝ ඉතා දරුණු හානි සිදු කර මිනිස්‌ ජීවිත සහ දේපල අනතුරේ හෙළන්නට ඒ සමත් ය. මේ, මිනිසා ස්‌වාභාවික පරිසරය ජයගැනීම උදෙසා කළ මෙහෙයුම්වල අතුරු ප්‍රතිඵලයන් ය. සැමට ම සැම විට ම කාරුණික වූ පරිසරයට රිදවීම නම් කොහෙත් ම කළ යුත්තක්‌ නො වේ. මන්ද යත් බිත්තියක වැදී පොලා පනින්නා වූ රබර් බෝලයක්‌ සේ එහි පලවිපාක අප වෙත ම එන බැවිනි. එහෙත් තවමත් බොහෝ පිරිසක්‌ මේ බව අවබෝධ කරගෙන නොමැති බව පෙනී යයි. එසේ හෙයින් දෝ දිනෙන් දින පරිසරයට සතුරු වූ කටයුතු නිරතුරුව සිදු වෙමින් පවතී.

එහෙත් විද්‍යා ක්‌ෂේත්‍රයේ පර්යේෂකයෝ මේ පිළිබඳව අවදියෙනි. ඔවුහු වර්තමානයේ සිදු වන්නා වූ පාරිසරික වෙනස්‌කම් මොනවා ද යන්න ග්‍රහණය කරගනිමින් තම පර්යේෂණ සිදු කරති. එසේ පර්යේෂණ සිදු කළ පර්යේෂකයන් ගේ සොයාගැනීම් පිළිබඳ වූ කදිම විද්‍යාත්මක සාකච්ඡාවක්‌ පසුගිය සතියේ පැවැත්විණි. එය "හරිත අනාගතයක්‌ උදෙසා දැනුම් හුවමාරු කිරීම" තේමාව වූ විද්‍යාත්මක ශාස්‌ත්‍රීය සම්මන්ත්‍රණයකි. ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්‍යාලයයේ "වන හා පරිසර විද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව" මගින් මෙය සංවිධානය කර තිබිණි. මේ මාසයේ 16 සහ 17 වැනි දිනවල පැවැති මේ විද්‍යාත්මක සම්මන්ත්‍රණයට ලංකාවේ සියලු ම විශ්වවිද්‍යාලවල ද, බොහොමයක්‌ රාජ්‍ය ආයතනවල ද, පෞද්ගලික ආයතනවල ද නියෝජිතයෝ තම පර්යේෂණ හා ඒවායේ ප්‍රතිඵල ඉදිරිපත් කළ හ. එමෙන්ම ඉන්දියාව වැනි රටවලින් ද පර්යේෂකයන් මෙයට සහභාගී වීම කැපී පෙනෙන සිද්ධියකි. විසිවැනි වතාවට පැවැත්වූ මේ විද්‍යාත්මක සැසිය සංවිධානය කිරීම සදහා ඇපකැප වී මෙවැනි අවස්‌ථාවක්‌ පර්යේෂකයන්ට ලබා දීම පිළිබඳව එම දෙපාර්තමේන්තුවේ පීඨාධිපති මහාචාර්ය ප්‍රශාන්ති ගුණවර්ධන මහත්මියට ද, ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්ය හේමන්ති රණසිංහ මහත්මියට, ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්ය හිරාන් අමරසේකර මහතාට සහ ආචාර්ය දහම් ජයවර්ධන මහතාට ද බෙහෙවින් ම ස්‌තුතිවන්ත විය යුතු ය.

මෙවැනි විද්‍යාත්මක සැසි පැවැත්වීම ඉතා වැදගත් වන්නේ ආධුනික පර්යේෂකයන්ට ය. ඒ ඔවුන් ගේ පර්යේෂණවල ද, ඉදිරිපත් කරන ආකාරයේ ද වූ අඩුපාඩු හඳුනාගැනීමට මහඟු අවස්‌ථාවක්‌ වන බැවිනි. එක්‌ එක්‌ ක්‌ෂේත්‍රයන්හි විශේෂඥයන් ගේ ඉතා ම අගනා වටිනා අදහස්‌ දැක්‌වීම් එනිසා එහි ලා දැනගන්නට ලැබේ. නිසි පරිදි සැලසුම් කළ පර්යේෂණ නිසි කල්හි සිදු කිරීම යහපත් සහ ප්‍රතිඵලදායක කරුණු අනාවරණය කරගැනීමට ද ආර්ථික ලාබ උදා කරගැනීමට ද හේතු වේ.

පෙර කී ආකාරයට කාලගුණික විපර්යාසයන්ට මුහුණ දීම සහ හැඩගැසීම නම් ඉතා අසීරු ය. මේ නිසා මිනිසාට අත්‍යවශ්‍ය වූ ආහාර බෝග මෙන්ම ජලයට ද බොහෝ හානි සිදු වේ. කෘෂිකාර්මික කටයුතු අඩාළ වීම මානව වංශකතාවේ අනාගතය තීරණය කරනු ඇත. බෝග වගාව මත බෙහෙවින් ම යෑපෙන නිවර්තන කලාපීය රටවල පැවැත්ම දරුණු කාලගුණික විපර්යාසයන්හි ක්‌ෂණික බව නිසා ම අනතුරට ලක්‌ වේ. එහි දිගුකාලීන රටාවන් හඳුනාගැනීම ද කාලීනව ඉතා වැදගත් ය. කාලගුණික විපර්යාසයන්හි දරුණු ව්‍යසනවලට මුහුණ දුන්න ද ශ්‍රී ලංකාව වැනි සමකාසන්නයේ පිහිටි දූපතකට එම තත්ත්වයන් සමනය කරගැනීම එතරම් අපහසු කාරියක්‌ නො වේ. මේ සදහා ක්‍රමවත් විධිමත් වැඩපිළිවෙළක්‌ සකස්‌ කරගත යුතු ය.

කාලගුණික බලපෑමෙන් මෙන්ම වෙනත් සාධක මඟින් ද කෘෂිකර්මාන්තයට හා ආහාර සුරක්‌ෂිතතාවට එල්ල වන තර්ජන අපමණ ය.

වර්තමානයේ ඉතා දියුණු ක්‍රමවේද භාවිත කරමින් කෘෂිකාර්මික කටයුතු සිදු කෙරෙයි. එනමුත් ලෝක මට්‌ටමින් ද, මෙරට ගැන සැලකුව ද ප්‍රමාණවත් ලෙස ආහාර නිෂ්පාදනය කිරීමට හැකි වී නැති බව ය පෙනී යන්නේ. එක්‌ එක්‌ කාලවල දී විවිධ බෝග වර්ගවල අතිරික්‌තයන් ඇති වීම සම්බන්ධයෙන් අපට නිරන්තරයෙන් දැනගන්නට ලැබෙයි. මෑත කාලීනව සැලකූ විට වී ගොවීන් ගේ මැසිවිල්ල වූයේ ඔවුන් ගේ වී නිෂ්පාදන මිල දී ගැනීමට රජයේ ක්‍රමවත් වැඩපිළිවෙළක්‌ නොමැති බවයි. මෙවැනි ම තත්ත්වයන් ට අපේ එළවළු ගොවීන් ද මුහුණ පාන බව නොරහසකි. අවසානයේ දී හැම දා මෙන් සිදු වන්නේ මේ අතිරික්‌තයන් අපතේ යැමයි. මෙවැනි තත්ත්වයන් උද්ගත වන්නේ කුමන හේතුවක්‌ නිසා ද? මේ හා සම්බන්ධිත රාජ්‍ය ආයතන මෙවැනි තත්ත්වයන් ඇති වීම සම්බන්ධව කිසියම් හෝ අධ්‍යයනයක්‌ සිදු කර ඇත් ද? එම තත්ත්වයන් සමනය කරගැනීම සදහා කුමන ක්‍රියාමාර්ග යෝජනා හෝ අනුගමනය කරන්නේ ද?

ආහාර අපතේ යෑවීම ද ඉතා ම අපරාධයකි. ආහාර සුරක්‌ෂිතතාව පිළිබඳව ක්‍රියා කිරීම අත්‍යවශ්‍ය ය. පොහොර සහනාධාර සහ බීජ වර්ග ලබා දෙමින් ද උපදේශනයෙන් සහ පර්යේෂණ මගින් ද සිදු කරනු ලබන්නේ කෘෂිකර්මාන්තයේ අභිවෘද්ධියයි. එහෙත් තවමත් අප ප්‍රතිඵල නිසි පරිදි මෙහි නෙළා නො ගන්නා බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නො වේ. සැම ප්‍රදේශයකට ම කෘෂිකර්ම නිලධාරීන් පත් කර ඇත. ඒ අතර සමෘද්ධි නිලධාරීහු ද ග්‍රාමසේවක නිලධාරීහු ද වෙති. මෙරටට වාර්ෂිකව අවශ්‍ය ම වන ආහාර බෝග ප්‍රමාණාත්මකව නිර්ණය කිරීම එතරම් අපහසු කාර්යයක්‌ නො වේ. එමගින් එක්‌ කන්නයක දී කොපමණ ප්‍රමාණයක්‌ අදාළ බෝග වගා කළ යුතු ද යන්නත් එමගින් එක්‌ ප්‍රදේශයකින් වෙළෙඳපොළට යෑවිය යුතු ප්‍රමාණයත් නිර්ණය කළ හැකි ය. එය ආහාර අතිරික්‌තයන් ඇති වීම වළක්‌වයි. එමෙන් ම ගොවීන් හට වෙළෙඳපොළ තරගකාරිත්වයක්‌ ඇති නො වේ. නිශ්චිත අචල මිලක්‌ පවත්වාගැනීමට හැකි වීමෙන් පාරිභෝගිකයන් ද ආරක්‌ෂා කළ හැකි ය. එපමණක්‌ නො වේ. අනවශ්‍ය පරිදි පොහොර භාවිතය ද, කෘමිනාශක සහ වල්නාශක භාවිතය ද අඩු කළ හැකි ය. එය රටෙහි ආර්ථිකයට මෙන්ම පරිසරයට ද හිතකර වේ. කාලගුණික රටාව මනාව අධ්‍යයනය කිරීමෙන් ද බෝග වගාවන්වල විවිධත්ව සංකලනයෙන් ද ව්‍යසනයන්ට මුහුණ දීමට හැකි වේ. මේ සදහා දැන් අවශ්‍ය වන්නේ ක්‍රමවත් වැඩපිළිවෙළක්‌ සකස්‌ කිරීමත් එය දියත් කර පවත්වාගෙන යැම සදහා බුද්ධිමත් නිලධාරීන් පිරිසකුත් පමණි.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

  වර්ණ සහ ලෝහ ඛනිජ 06/01/2024 මිනිසාගේ අවධානයට යොමු වූ පළමු ලෝහ ඛනිජය විය හැක්කේ රත්තරන් විය යුතුය. එලෙස මා   පවසනුයේ පර්යේෂණයෙන් සොය...