20.01.2016
පසුගිය අවුරුද්දේ එක්‌තරා වැඩමුළුවකට සහභාගී වීමට සිදු වූ අතර එහි දී ද කතාබහට ලක්‌ වූයේ ස්‌වාභාවික අනතුරුවලට මුහුණපාන මිනිසුන් ගේ ම අභිවෘද්ධිය උදෙසා ගත යුතු ක්‍රියාමාර්ග සහ සංවිධානය විය යුතු ආකාරය පිළිබඳවයි. එය වඩා සාර්ථක විය යුතු ආකාරයත් බිම් මට්‌ටමට එවැනි ක්‍රියාමාර්ග ගෙන යා යුතු බවත් කෙලෙස එය සිදු කළ යුතු ද යන්නත් එහි දී සංවාදයට තුඩු දුන්නා. එහි දී එයට සහභාගී වූ එක්‌ පුද්ගලයකු ගේ අදහස වූයේ කිසිදු පොදු කර්තව්‍යයක්‌ ශ්‍රමදාන මාර්ගයෙන් සිදු නො විය යුතු බවත් ඒ සියල්ල රජය විසින් ඉටු කරනු ලැබිය යුතු බවත්. එසේ කළ යුත්තේ සියලු රට වැසියන් රජයට බදු ගෙවන බැවින් බවයි ඔහු හේතුව ලෙස පැවසුවේ. එය ප්‍රථම වතාවට එවැනි අදහසක්‌ මා කන වැකුණ අවස්‌ථාව වූ අතර එනිසා ම එය මා අතිශයින් ම විමතියකට ද කලකිරීමකට ද පත් කරන්නක්‌ ද වුණා. කෙසේ වෙතත් එලෙස අදහස්‌ ප්‍රකාශ කළ තැනැත්තා රාජ්‍ය නො වන සංවිධානයක සේවය කරන තැනැත්තකු බවයි පසුව හෙළි වූයේ. මෙවැනි අදහස්‌ සහ එම අදහස්‌ දරන තැනැත්තන් ඇත්තෙන් ම ඉතා භයානක ලෙස අප සමාජයට හානියක්‌ කරන බවයි මගේ අදහස. එපමණක්‌ නො වේ. ජාත්‍යන්තරය හා ඔවුන් නිරතුරු ගැටෙන බැවින් ජාත්‍යන්තරයට ගෙන යන්නේ ද ඔවුන් ගේ මෙවැනි විකෘත අදහස්‌. එය සැම විට ම රටෙහි පොදු දැක්‌ම නො වුවත් ජාත්‍යන්තරයේ එවැනි දුර්මතයන් පොදු මත ලෙස පිළිගැනෙන්නට එනිසා ම බොහෝ ප්‍රස්‌ථා සැලසෙනවා.
මා කුඩා කාලයේ ගමේ බොහෝ පොදු වැඩ ඉටු වූයේ ශ්‍රමදාන මාර්ගයෙන්. ගමේ වැඩිහිටියන් ගේ එකමුතුව එමගින් පිළිබිඹු වුණා. ගමට පාර කැපුණේත් ශ්‍රමදානයෙන්. පසුව පාරවල් පිරිසිදු කළේත් ශ්‍රමදානයෙන්. පාසලේ මෙන්ම පන්සලේ සිදු කළ බොහෝ කාර්යයන්, පින්කම් සිදු වූයේත් ශ්‍රම දායකත්වයෙන්. දෙන්නට පුරුදු පුහුණු වූ ශ්‍රී ලාංකිකයන් සිය ශ්‍රමයත් ඒ අයුරින් පොදු වැඩ සදහා දෙන්නට පුරුදු වී සිටියා. එපමණක්‌ නො වේ. පෞද්ගලික වැඩ සිදු වුණේත් මේ ආකාරයෙන් මයි. ගොයම් කයිය වැනි කුඹුරු කර්මාන්තයේ විවිධ අවස්‌ථා ගමේ මිනිසුන් ගේ දායකත්වයෙන් තමයි සිදු වුණේ. එනිසා වැඩි අපහසුවකින් තොර ව ගමේ බොහෝ කාර්යයන් ඉටු කරගැනීමට හැකි වුණා. සුළු පරිමාණයේ පොදු වැඩ කටයුතු, පවතින රජයෙන් සිදු වන තුරු බලා සිටීමක්‌ එකල දක්‌නට තිබුණේ නැහැ. මහා පරිමාණයේ කටයුතුවලට පමණයි රජයේ අනුග්‍රහය පැතුවේ. ශ්‍රමදානය අප නො සිතන ලෙස ගමෙහි එකමුතුව වගේ ම අයකු ගේ අමනාපය ද අමතක කරවන ඉතා කදිම මනෝවිද්‍යාත්මක මෙන්ම සමාජ විද්‍යාත්මක සන්දර්භයක්‌ බව වර්තමානයේ බොහෝ දෙනකුට නො වැටහීම ඉතා කණගාටුවට කරුණක්‌.
ගමේ පොදු ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු, එකමුතු වූ ගමේ සමාජය පොදුව එක්‌ ව සෙවූ අතර එනිසා ඉතා සාර්ථකව ගැටලු මැඩපවත්වන්නට ඔවුනට හැකි වුණා. ගමේ වැඩිහිටියන් තම තමන් ගේ ජීවිත අත්දැකීම් තුළින් අනාගතය දුටු අතර බොහෝ කාර්යවල දී පෙරමුණ ගත්තා. පොදු වැඩවල දී ජවය සැපයුවේ ගමේ තරුණ පිරිසයි. ඔවුන් ගේ සහභාගිත්වයේ අරමුණ ජවය සැපයීම ම පමණක්‌ නො වෙයි. අනාගත නායකත්වය සදහා ඔවුන් වැඩිහිටියන් ඇසුරෙන් පුරුදු පුහුණු වුණේත් මෙවැනි පොදු වැඩවලට සහභාගී වීමෙන්. එනිසා අග්‍රගණ්‍ය වූ ප්‍රත්‍යක්‌ෂ වූ අතීත දැනුම අනාගත පරම්පරාවට සම්ප්‍රේෂණය කරන්නට අපේ මුතුන් මිත්තන්ට ආයාසයකින් තොර ව හැකි වුණා. ජීවිත අත්දැකීම් ලබාගන්නටත්, අවවාද අනුශාසනා ලබන්නටත් කුඩා දරුවන්ට මෙවැනි ස්‌ථාන තෝතැන්නක්‌ වුණා. "ශ්‍රමදාන" සංකල්පය පැරැණි ඉතා වටිනා සංකල්පයක්‌ වන්නේ සියල්ලන් ගේ ම අදහස්‌ සදහා අවස්‌ථාවක්‌ මෙන්ම වඩාත් සුදුසු ම පිළිතුරට, විකල්පයට, ක්‍රියාවලියට එමගින් ඉඩ ලැබෙන බැවින්. වඩාත් උචිත සංකල්ප බිහි වන්නට අගනා සාරභූමියක්‌ එමගින් බිහි වුණා.
වර්තමානයේ විද්‍යා ලෝකය තුළත් විවිධ විද්‍යාත්මක ගැටලුවලට එක්‌ ව පිළිතුරු සෙවීම වඩාත් ප්‍රචලිත වෙමින් පවතින බවයි පෙනෙන්නේ. විද්‍යා පර්යේෂණයක්‌ කළත් එයට ද බහු විෂයාත්මක ප්‍රවේශයක්‌ ලබා දීම සදහා බොහෝ විද්‍යාඥයින් උත්සුක වන බවයි පෙනෙන්නේ. බහු විෂයාත්මක ප්‍රවේශය විද්‍යාත්මක ගැටලු විසඳීමේ දී ඉතා සාර්ථක වී තිබෙනවා. සමහර ක්‌ෂේත්‍රවල දී බහු විෂයාත්මක ප්‍රවේශය අත්‍යවශ්‍ය වනවා. ඉතා සරල උදාහරණයක්‌ වන්නේ පුරාවිද්‍යාත්මක පර්යේෂණයි. තවත් එවැනි ක්‌ෂේත්‍රයක්‌ වන්නේ අධිකරණ විද්‍යාව. එහි දී බොහෝ විද්‍යාත්මක විෂයන්වල සහයෝගය අත්‍යවශ්‍ය වනවා. බහු විෂයාත්මක ප්‍රවේශය මගින් පටු අදහස්‌ ඉතා පුළුල් ලෙස විග්‍රහ කරවීමට අවස්‌ථාව එළඹෙන අතර එමගින් වඩාත් සුදුසු සහ නිවැරැදි තීරණ සදහා අවස්‌ථාව උදා වීම එහි ඇති විශේෂ වාසියක්‌.
මේ සැම අවස්‌ථාවක දී ම සැම ගේ අදහස්‌ උදහස්‌ නිති සාකච්ඡාවට බඳුන් වනවා. අභියෝගයට ලක්‌ වනවා. එනිසා සාර්ථක බව සැම විට ම ඉතා ළං වනවා. බහු විෂයාත්මක ප්‍රවේශයක දී එකිනෙකා ගේ අදහස්‌ ඉතා වැදගත් වන්නේ එබැවිනුයි. වඩාත් සුදුසු අදහස්‌ සහ තීරණ ගැනීම සදහා තම අදහස්‌ ප්‍රකාශ කිරීම ඉතා වැදගත්. විද්‍යාත්මක සාකච්ඡාවල දී අප බොහෝ දෙනකු තම අදහස්‌ ප්‍රකාශ නො කරන බවයි පෙනෙන්නේ. එය රටේ සංවර්ධන ප්‍රගමනයට කරන අසාධාරණයක්‌ බවයි හැඟෙන්නේ. තම ජීවිත කාලය තුළ දී අයකුට බොහෝ ඉතා වටිනා අදහස්‌ පහළ විය හැකියි. නමුත් එම අදහස්‌ ක්‍රියාත්මක කිරීම අයකු ගේ ජීවිත කාලයේ දී කෙසේ වත් සාර්ථක කරගැනීමට තනි ව හැකි වන්නේ නැති වන්නට පිළිවන්. අදහස්‌ ප්‍රකාශනය, වටිනා අදහස්‌ ක්‍රියාත්මක කළ හැකි අයකුට හෝ කණ්‌ඩායමකට හෝ දක්‌වන සහයෝගයක්‌. අප සමග ම වටිනා සංකල්ප වැළලී යැමට ඉඩ නො දිය යුතුයි. සංකල්ප අප ගේ වුවත් ඒවා ක්‍රියාත්මක කළ හැකි අයකු හෝ කණ්‌ඩායමක්‌ හෝ වෙයි නම් වැදගත් වන්නේ එයයි. කවුරු කෙසේ ක්‍රියාත්මක කළත් රටට හෝ ලෝකයට හෝ වැදගත් වන්නේ නම් එයයි අවශ්‍ය කරන්නේ.
ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ