Thursday 15 March 2018

විදු පත් ඉරුව

රුවන්පුරය නැතිනම් රත්නපුරය කියපුවා ම අපට මතක්‌ වෙන්නේ ලොව සුපතළ මැණික්‌ පිළිබඳව. ලෝකයේ අවසාදිත නිධිවලින් හොද ම මැණික්‌ ලැබෙන රටක්‌ තමා අපේ රට. නමුත් අද මම කතා කරන්න බලාපොරොත්තු වෙන්නේ මැණික්‌ ගැන නම් නොවෙයි. ඔබ අහලා තියෙනව ද "ප්‍රාග් ජීවධාතු" පිළිබඳව. ඒ කියන්නේ "ෆොසිල" ගැන. ඔන්න දැන් නම් දන්නවා කියා වි. රත්නපුරය කියන්නේ පැරැණි ජීවීන් ගේ ශරීර කොටස්‌ සහ සටහන් ලැබෙන ප්‍රදේශයක්‌. මේවා බොහොමයක්‌ ලැබෙන්නේ මැණික්‌ පතල්වලින්. ඒකට හේතුව වෙන්නේ මැණික්‌ ගරන අය තමයි මේ ප්‍රදේශයේ පොළොව හාරන්නේ. ඒ වගේ ම මේ පතල් බොහොම ගැඹුරට හාරන එකත් බලපානවා.

ඉතින් මේ වග රටට මුලින් ම සොයා බලා විස්‌තර සැපයුවේ සුප්‍රකට විද්‍යාඥයෙක්‌ වන පී. ඊ. පී. දැරණියගල මහත්මයා. ඔහු කලෙක පුරාවිද්‍යා කොමසාරිස්‌ වෙලත් හිටියා. ඔහු සදහන් කරන ආකාරයට සිංහයන් ගේ, රයිනෝල ගේ, හිපෝල ගේ, ගවරා ගේ සහ පැරැණි අලින් ගේ ප්‍රාග් ජීව ධාතු රත්නපුරයේ මැණික්‌ පතල්වලින් ලැබිලා තියෙනවා. මේ හමු වන සතුන් ගේ ස්‌වරූපය සහ අවසාදිතවල භූ ලක්‌ෂණ අනුව මහාචාර්ය කුරේ මහතා පවසලා තියෙනවා කලෙක දී මේ ප්‍රදේශය විශාල මඩ ගොහොරුවක්‌ හැටියට තියෙන්න ඇති කියලා. ඒ හොලොසින යුගයේ දී.

දැනටත් එවැනි සතුන් ගේ පැරැණි ශරීර කොටස්‌ මේ ප්‍රදේශයෙන් හමු වෙනවා. ඒ විතරක්‌ නො වෙයි ඒ කාලේ තිබුණ ගස්‌වල කඳන්, ඇට ජාති එහෙමත් හමු වෙනවා. නමුත් ගැටලුවක්‌ වෙලා තියෙන්නේ ඒවා පිළිබඳව බොහෝ දෙනෙක්‌ දැනුවත් නැහැ. ඒක නිසා ගොඩ දාන සැණින් විනාශ වීමට හේතු යෙදෙනවා. සමහර වෙලාවට උදලු පහරවල් නිසා කුඩු වෙලා යනවා පහසුවෙන් ම. මොකද මේවා ගොඩාක්‌ පැරැණි නිසා. අනිත් කරුණ තමයි මේ වගේ දේවල් ලොව බොහොම දුර්ලභයි. ඉතින් අපිට මේ හමු වන ෆොසිල එකතු කරගන්න පුළුවන් නම් පැරැණි ජීවීන් සහ පැරැණි පරිසරය පිළිබඳව ගොඩාක්‌ කරුණු එක්‌රැස්‌ කරගන්න හැකි වෙනවා. ඒක නිසා මේ ෆොසිල මැණික්‌ වගේa ම අපට වටිනා දෙයක්‌. විද්‍යාත්මක අධ්‍යයනවලට බොහෝ ම වැදගත් වෙනවා. එනිසා රත්නපුර ප්‍රදේශයේ ඉන්නා අපේ දුවා දරුවන් සහ මේ විද්‍යාවට ආදරය කරන සියලු දෙනා මේ පිළිබඳව තම තමන් ගේ වැඩිහිටියන්, ඒ වාගේ ම ඥාතීන් දැනුවත් කරන්න ඕනේ. විශේෂයෙන් ම පතල් කර්මාන්තයේ යෙදෙන පිරිස දැනුවත් කිරීම තමයි ඕනෙ ම කරන්නේ.

ලෝකයේ මේ "ප්‍රාග් ජීවධාතු" පිළිබදව උගන්වන විෂයක්‌ තියෙනවා. ඒක හඳුන්වන්නේ "ප්‍රාග් ජීවධාතු විද්‍යාව" (Paleontology) කියලා. සමහරු "පාෂාණීභූතධාතු" විද්‍යාව කියලත් හඳුන්වනවා. නමුත් මම හිතන්නේ වඩාත් සුදුසු පදය තමයි මුල් එක. මොකද පාෂාණ බවට පත් නො වන ෆොසිලත් හමු වෙනවා නේ. උදාහරණයක්‌ හැටියට ගත්තොත් සයිබීරියාවේ අයිස්‌වල හමු වන මැමත්ල ගේ ෆොසිල. ඒවා සීතලට හොඳට ම මිදිලා තියෙන්නේ. ඊට අමතරව ෆොසිලවල සටහනුත් මේ කොටසට වැටෙනවා. ලංකාවේ මේ විෂය පාසල් තුළ ඉගැන්වෙන්නේ නැහැ. හැබැයි පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යා පීඨයේ භූ විද්‍යාව හදාරන සිසුනට නම් මේ පිළිබඳව හදාරන්න අවස්‌ථාව ලැබෙනවා.

මේ ප්‍රාග් ජීවධාතූ තියෙන්නේ රත්නපුරේ විතරක්‌ නො වෙයි. ජුරාසික කාලේ ෆොසිල, තබ්බෝව ප්‍රදේශයේත්, මයෝසින කාලයේ ඒවා පුත්තලම, මන්නාරම සහ යාපනය ප්‍රදේශයේත් ඇති පාෂාණවල පිහිටලා තියෙනවා. මේ පිළිබඳව අධ්‍යයනය කිරීම උනන්දු කිරීම සදහා පරිසර අමාත්‍යංශයේ ජෛව විවිධත්ව ලේකම් කාර්යාලය මූලිකව 2007 වසරේ "පුරා ජෛවවිවිධත්ව උපදේශන කමිටුව" පිහිටෙව්වා. මේ පිළිබදව අධ්‍යයනයන් කරන විවිධ ක්‌ෂේත්‍රවල විශේෂඥයන් රැසක්‌ මේ කමිටුවට ඇතුළත්. ආරම්භක පියවර තබන්න මූලික වුණේ අමාත්‍යංශයේ අතිරේක ලේකම්වරයකු වන ගාමිණී ගමගේ මහත්මයා. ඔබ ප්‍රදේශයෙන් ලැබෙන ෆොසිල පිළිබඳ තොරතුරු මේ කමිටුවට දෙන්නත් පුළුවන්. ඒ පිළිබඳව වැදගත් වන තොරතුරු අහගන්නත් පුළුවන්.

රත්නපුර ප්‍රදේශය පිළිබඳව අප වැඩි අවධානයක්‌ යොමු කරන්නේ මේ ෆොසිල සමග පැරැණි මානවයන් ගේ නෂ්ටාවශේෂ ලැබිය හැකි නිසා. මොකද මේ දේවල් මානවයා ආරම්භ වූ කාලයෙන් පසු ජීවත් වූ සතුනට අයත් නිසයි. ඉතින් බොහෝ දුරට එවැනි මානව අවශේෂ සහ ඔවුන් භාවිත කළ මෙවලම් ද හමු වෙන්න පුළුවන්. ඒක නිසා මානව ඉතිහාසය හැදෑරීමේ දී ඔහු ආශ්‍රිතව වූ දේවල් සහ සතුන් හැදෑරීමත් වැදගත් වෙනවා.

රත්නපුරය, කුරුවිට ප්‍රදේශවල මේ පිළිබදව උනන්දුවක්‌ දක්‌වන අයට ඔබ ප්‍රදේශයේ ම ඉන්නා අයකු ගෙන් වුණත් විස්‌තර දැනගන්නත් පුළුවන්. ඒ තමයි දැනට දශක දෙක තුනක ඉඳලා ප්‍රදේශයේ දුවා දරුවන් අතර විද්‍යාව ප්‍රචලිත කරන්න වෙහෙස වන, පරිසරය ආරක්‌ෂා කරන්න උත්සාහ කරමින් ඒ වෙනුවෙන් වැඩ කරන ග්‍රාම නිලධාරී මහතකු ලෙස සේවය කරන කමල් අබේවර්ධන මහත්මයා. ඔහු සතු කදිම ෆොසිල එකතුවක්‌ ද තියෙනවා. කෙනෙකුට යම් ෆොසිලයක්‌ හමු වුණොත් ඔහුට ලබා දෙන්නත් පුළුවන්. ඔහු ගෙන් විස්‌තර ලබාගන්නත් පුළුවන්. ඔබේ පැත්තේ ම හින්දා බොහොම පහසුවක්‌ වේ වි.

කොහොම වුණත් රත්නපුරය අවට සහ ශ්‍රීපාද අඩවිය ප්‍රාග් ජීවධාතූන් ලැබිය හැකි පැති. අවධානයෙන් සිටීම තමයි වැදගත්. කෙනකුට මේ පිළිබඳව දේශන හෝ ප්‍රායෝගික දැනුවත් වීමක්‌ අවශ්‍ය නම් ලබා දෙන්නත් පුළුවන්. ඒ සදහා විදුසර හරහා ඉල්ලීමක්‌ කරන්න විතරයි තියෙන්නේ. ඒ වගේ ම තමයි මේ ලැබෙන ෆොසිල අරක්‌ෂා කරගන්නත් අපේ දුවා දරුවන් හිතට ගන්න ඕනේ.


ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ


විදු පත් ඉරුව
2015  මාර්තු 18  බදාදා

මේ දිනවල පාසල්වල ක්‍රීඩා තරග ලහි ලහියේ පැවැත්වෙන අතර ඒ බොහොමයක්‌ තරග මේ පාසල් වාරයේ අවසන් කිරීමට සියල්ලන් ම බලාපොරොත්තු වෙනවා. මේ පිළිබඳව වැදගත් වන කරුණු කිහිපයක්‌ සදහන් කිරීම වටින බව සිතූ නිසයි මෙවර විදු පත් ඉරුව ක්‍රීඩා ක්‍ෂේත්‍රය කෙරෙහි වෙන් කිරීමට සිතුවේ. පසුගිය වසර කිහිපයේ ම පාසල් ක්‍රීඩා තරගවලට සහභාගී වූ දරුවන් කිහිප දෙනෙක්‌ ම හදිසියේ ම ක්‍රීඩාවල යෙදී සිටින විට මිය ගියා. ඒ සඳහා විවිධ හේතූන් කියවුණා. සමහරුන් ගේ ස්‌වාභාවිකව ම තිබූ ආබාධත් හේතුවක්‌. ඒ කෙසේ වෙතත් මෙමගින් අපට යම් පාඩමක්‌ උගන්වනවා. ඒ තමයි අඩු ම තරමින් මාපියන් තම තම දරුවන් ක්‍රීඩා පුහුණු කිරීම්වල යෙදීමට පෙර පෞද්ගලිකව හෝ වෛද්‍යවරයකුට පෙන්විය යුතු බව. එමගින් කෙතරම් දුරට තම දරුවා ක්‍රීඩා තරගවල යෙදීම සදහා යෝග්‍ය ව සිටින්නේ ද යන්න හඳුනාගත හැකියි. නගරබද පාසල්වලට නම් මෙය එතරම් ගැටලුවක්‌ නො වන්න පුළුවන්. සමහර විට වෛද්‍යවරයෙක්‌ව පාසලට ම ගෙනෙල්ලා උපදෙස්‌ ගන්නත් හැකි වෙනවා. අනිත් කරුණ තමයි නගරබද බොහෝ විට පෞද්ගලික හෝ රජයේ ආරෝග්‍ය ශාලා ඇති නිසා එවැනි තැනකට ගිහින් වුණත් ඒ සේවය ලබාගත හැකියි. ඒත් ගම්බද පාසල් සදහා තමයි ගැටලුව. බොහෝ විට එහෙ මවුපියන් මේ පිළිබඳව දැනුවත් නැහැ. ඉතින් දරුවන් අනතුරට ලක්‌ වීමට වැඩි නැඹුරුතාවක්‌ දක්‌වනවා.

මෙවැනි අවස්‌ථාවන්වලට මුහුණ දීමට අපට පෙර සිට සූදානම් වෙන්නත් පුළුවන්. උදාහරණයක්‌ හැටියට තරග පැවැත්වෙන දිනයේ මෙවැනි අනතුරු සම්බන්ධව අත්දැකීම් ඇති කණ්‌ඩායමක්‌ ළග ඇති රෝහලෙන් ගෙන්වාගැනීම. එහි දී ඔවුන් ගේ අනුදැනුම සහ අත්දැකීම් නිසාත් බොහෝ අනතුරු අවම කරගන්න හැකි වේ වි. හැබැයි මෙය කලින් කීවාක්‌ වගේ සැම පාසලකට ම ඉටු කරගන්න අමාරුයි. එවැනි අවස්‌ථාවල ප්‍රථමාධාර දීම සදහා පාසලේ දී ම ළමයින් කණ්‌ඩායමක්‌ පුහුණු කළ හැකියි. රතුකුරුස සංවිධානයේ ආධාර උපකාර අරගෙන මෙවැනි වැඩ සටහන් සමහර පාසල්වල නම් පැවැත්වෙනවා. කොහොම වුණත් පාසල් දරුවන් හට ප්‍රථමාධාර ක්‍රම පුරුදු පුහුණු කිරීමේ දී වඩාත් සැලකිලිමත් විය යුතුයි. මන්ද යත් ඒවා නිසි පරිදි ඉගැන්නුවේ නැති වුණොත් එය තවත් අනතුරකට හේතු වෙන්න පුළුවන් නිසා.

ක්‍රීඩාවල යෙදීමේ දී ද පුහුණු වීම්වල යෙදීමේ දී ද බොහෝ වෙහෙස වන නිසා සිරුරෙන් අධිකව දහදිය පිට වීම සිදු වනවා. එනිසා දුවා දරුවන් මෙය සිත්හි තබා ගෙන ප්‍රමාණවත් පරිදි ජලය පානය කළ යුතුයි. ශරීරයට ජලය නො ලැබුණ හොත් විජලන තත්ත්වයක්‌ ඇති විය හැකි නිසයි ඒ. නමුත් එකවර වැඩිපුර ජලය පානය කිරීම ද හොඳ නැහැ. විශේෂයෙන් ම දිවීමේ තරගවල යෙදෙන්නන්ට. වෙහෙස වීමෙන් වැය වන ශක්‌තිය ඉක්‌මනින් ලබා ගැනීම කළ යුතුයි. ශක්‌තිය අවශ්‍යතාව ක්‌ෂණිකව ලබා දෙන්නේ සීනි වැනි ද්‍රව්‍යවලින්. මේ සදහා ඉක්‌මනින් රුධිරගත වන සීsනි අඩංගු ආහාර ගත හැකියි. උදාහරණයක්‌ ලෙස ග්ලූකෝස්‌ වැනි දේ. නැතිනම් දොඩම් වැනි පානයන්. කෘත්‍රීම පානයන් භාවිත නො කරනවා නම් හොඳයි. ගම්බද පාසල්වලට නම් බොහොම පහසුවෙන් දෙහි, දොඩම්, පැෂන් වගේ පලතුරු පානයන් සාදාගන්න පුළුවන්. ක්‌ෂණිකව අවශ්‍ය වන මේ ශක්‌ති අවශ්‍යතාව සපුරාගන්න ආනමාලු වැනි කෙසෙල් ගෙඩියක්‌ කන්නත් පුළුවන්. ගමේ ගොඩේ ඕනේ තරම් කෙසෙල් ගෙඩි වර්ග සොයාගන්න පුළුවන්.

ඊළගට වැදගත් වන දේ තමයි ක්‍රීඩා කිරීමේ දී නිවැරැදි ඉරියව් අනුගමනය කිරීම. එමගින් බොහොමයක්‌ අනතුරු වළක්‌වාගන්න පුළුවන්. ඒ වගේ ම නිවැරැදි ඉරියව්ව එම ක්‍රීඩකයා ගේ උපරිම ජවය සහ හැකියාව ලබා දීමටත් හේතු වෙනවා. ලෝකයේ බොහොමයක්‌ රටවල් අද මේ පිළිබඳව පර්යේෂණ පවා සිදු කරනවා. එමගින් ක්‍රීඩාවේ උපරිමයට යැමටත් සමහර රටවලට හැකි වෙලා තියෙනවා. ඕස්‌ටේ්‍රලියාව වැනි රටවල මේ සදහා විශේෂිත පර්යේෂණ ආයතන පවා ඇති කරලා තියෙනවා. එමගින් අධි තාක්‌ෂණික ක්‍රමවේද භාවිත කරමින් ක්‍රීඩකයා ගේ උපරිමය ලබාගන්නේ කෙසේ ද යන්න අධ්‍යයනය කරනවා. ඔලිම්පික්‌ වැනි ලෝක මටමේ තරගවල දී මිලි තත්පරයක වෙනස පවා දිනුම තීරණය කරනවා. මේ පර්යේෂණ කරන පර්යේෂකයෝ පවසන්නේ මිලි තත්පරයක ඉක්‌මන පවා එනිසා වැදගත් බවයි.

ලංකාවේ නම් මේ තත්ත්වයට අපි තවම පැමිණිලා නැහැ. එනිසා බොහෝ විට අපේ ක්‍රීඩකයෝ තම ජයග්‍රහණය සඳහා තාක්‌ෂණයේ පිහිට ලබාගැනීම අඩු මට්‌ටමකයි තියෙන්නේ, හැබැයි ඒ සදහා ක්‍ෂේත්‍රයේ කිසියම් නැඹුරුතාවක්‌ තියෙන බව පේනවා. විශේෂයන් ම ක්‍රිකට්‌ වැනි තරගවල දී. පසුගිය දොහක විද්‍යා, තාක්‌ෂණ හා නවෝත්පාදන ලේකම් කාර්යාලය ක්‍රීඩා ක්‍ෂේත්‍රයේ තාක්‌ෂණයේ භාවිතය පිළිsබඳ දේශනයක්‌ පැවැත්වූවා. ඒ පිහිනුම් ක්‍රීඩාවේ දී මේ තාක්‌ෂණය භාවිතයෙන් අනතුරු අවම කරගැනීමේ සහ ජවය වැඩි කරගැනීමේ හැකියාව පිළිsබඳව. හවායි විශ්වවිද්‍යාලයයේ මහාචාර්ය ජෑන්ස්‌ මහතා තමයි දේශනය සිදු කළේa. ඒ අයුරින් හෝ යම් කිසි ආරම්භයක්‌ ලබාගැනීමට හැකි වීමත් සතුටක්‌.

කොහොම වුණත් අපේ දුවා දරුවන් ක්‍රීඩා කිරීමේ දී ඉහත කී දෑවලට අවධානය යොමු කරන්න ඕනේ. එපමණක්‌ නො වෙයි මවුපිය වැඩිහිටියනුත් සැම විට ම සැලකිල්ලලෙන් සිටීමෙන් අනතුරු අවදානම අඩු කරගන්න පුළුවන් වනවා. අවසානයේ දී මෙමගින් රැකෙන්නෙ රටේ අනාගතයයි.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Friday 9 March 2018

විදු පත් ඉරුව
2015  මාර්තු 11  බදාදා

ඔන්න නැවතත් ගම්පහ ප්‍රදේශය උණුසුම් වෙලා. කුණු වතුර ප්‍රශ්නයක්‌ හින්ද මිට කලිනුත් විශාල ගැටලුවක්‌ ඒ පැත්තේ පැනනැගුණා නේ. මේ ගමන ගැටලුව ඝන අපද්‍රව්‍ය බැහැර කිරීමේ ප්‍රශ්නයක්‌. කුණු අද මුළු ලංකාවට ම ප්‍රශ්නයක්‌ වෙලා තියෙන්නේ. කොයිතරම් උත්සාහ කළත් විසඳගන්න අමාරුයි වගේ. හැබැයි බොහොම ගැඹුරෙන් කල්පනා කළා ම පේන දේ තමයි එතරම් සරල ගැටලුවක්‌, බොහොම පහසුවෙන් විසදගන්න පුළුවන් දෙයක්‌ මෙච්චර සංකීර්ණ කරගන්නේ ඇයි කියන එක.

ගෙදරක ගොඩගැහෙන කුණු ප්‍රධාන වශයෙන් කොටස්‌ දෙකයි නේ. දිරන සහ නො දිරන. අපට ප්‍රධාන වශෙයන් ගැටලුවක්‌ වෙන්නේ මේ දිරන කුණුවලින්. බොහොම සරලව කිව්වොත් මේ කොටසට අයිති වෙන්නේ එදිනෙදා අප කාලා බීලා ඉවත ලන දෑ. මේ ගොඩගැහෙන කුණු කාලයත් එක්‌ක කුණු වෙලා ගඳගහන්න පටන් ගන්නවා. ඔන්න එතකොට තමයි මිනිස්‌සුන්ට දැනෙන්න පටන් ගන්නේ. මේ විදියට කුණු වෙන දෑ විවිධ විෂබීජ වර්ධනය සදහා තෝතැන්නක්‌ වෙන්නත් පුළුවන්.

කොහොම වුණත් මේ ගැටලුව විසඳීමේ දී පෞද්ගලිකව අපට විශාල සහායක්‌ ලබා දෙන්න පුළුවන්. ඒ අපි අපේ කුණු ඉවත ලෑමේ ක්‍රියාදාමයේ සිදු කරන වෙනස මගින්. බොහොම සරලව මේ පිළිබඳව හිතට ගත්තොත් අපට පුළුවන් මේ ගැටලුවෙන් මිදෙන්න. ඉතින් අපිට මොනව ද කරන්න පුළුවන්? ගෙදර දී ම අපට පුළුවන් මේ කුණු වෙන් කරන්න. ඉතා ඉක්‌මනින් කුණු වෙන දෑ එක ගොඩකට. ඉතා ම පහසුවෙන් මේ දෙය ගෙදර දී කරන්න පුළුවන්. මෙලෙස එකතු වන ඉතා ඉක්‌මනින් නරක්‌ වන කුණු ගෙවත්තේ කොනක කාබනික පොහොර නිපදවෙන බක්‌කියට දැමීමෙන් අමතර වාසියකුත් එනවා. ඒ අපේ ගෙවත්තට අවශ්‍ය පොහොර ටික ලැබීමෙන්. එදිනෙ දා ම එවැනි කුණු ඉවත ලෑමෙන් ගඳ ගහන එකත් නවතිනවා. නැත්නං හුගාක්‌ වෙලාවට වෙන්නේ සතියකට සැරයක්‌ කුණු ලොරිය එනකං නරක්‌ වෙන කුණු ගඳ ගගහා තියාගෙන ඉන්න එක. සමහර වෙලාවට එය මීයන් කැරපොත්තන් වැනි සතුන් බෝ වෙන්නත් හේතුවක්‌ වෙන්න පුළුවන්. ඉක්‌මනින් දිරන කුණු විශාල ප්‍රමාණයක්‌ දිනක දී එකතු වන තැනක්‌ නං, එය භාවිතයෙන් පුළුවන් ජීව වායුව නිෂ්පාදනය කරන්න. විශේෂයෙන් ම ආපන ශාලා වැනි ස්‌ථානවල දියරමය කාබනික අපද්‍රව්‍යවත් එකතු වෙන්න පුළුවන්. අද තාක්‌ෂණය දියුණු වෙලා තියෙන නිසා එම ස්‌ථානයේ ම සරල ඇටවුමක්‌ සකස්‌ කරගැනීමෙන් ඉහත කී ඝන සහ දියර කාබනික ද්‍රව්‍ය කියන දෙක ම භාවිතයෙන් ජීව වායුව නිෂ්පාදනය කරගත හැකියි. ආපන ශාලාවට අවශ්‍ය ශක්‌ති අවශ්‍යතාව ඒකෙන් සපුරාගන්නත් පුළුවන් එතකොට. මුදලුත් ඉතිරි වෙනවා, අහක දාන දෙයින් ප්‍රයෝජනයකුත් අරගෙන. අවශ්‍ය වන්නේ ඔබේ අවධානය නිර්මාණාත්මක දේ කෙරෙහි යෙදවීම පමණයි. මෙවැනි ක්‍රමවේද ඉක්‌මනින් දිරන කාබනික ද්‍රව්‍ය එකතු වෙන ඕනෑ ම තැනකට යොදාගන්න පුළුවන්.

දිරන කුණු ටිකේ ප්‍රශ්නය විසඳුණා ම ගෙදර එකතු වෙන කුණුවලින් භාගයකටත් වැඩිය අඩු වෙනවා. එතකොට අපි මොකද ඉතුරු වෙන නො දිරන කොටසට කරන්නේ? නො දිරන කොටසට එකතු වෙන්නේ වීදුරු, පොලිතීන්, කඩදාසි වැනි දේවල් නේ. මේ දේවල් බොහොම පැහැදිලිව ම නැවත නැවත ප්‍රයෝජනයට ගන්න පුළුවන්. උදාහරණයක්‌ හැටියට ගෙදෙට්‌ට ගේන පොලිතින් කවරයක්‌ අපි සියල්ලෝ ම තව එක පාරක්‌ භාවිත කළොත් ලංකාවේ පොලිතින් කවර අවශ්‍යතාව භාගයකින් අඩු වෙනවා. ඊළඟට අපිට මේ දේවල් ප්‍රතිචක්‍රීකරණය කරන්නත් පුළුවන්. මෙවැනි ද්‍රව්‍ය එකතු කරන විවිධ ආයතන තියෙනවා. ඒවාට දීලා අපිට මුදලක්‌ හොයාගන්නත් පුළුවන්. අපි ගොඩ දෙනකුට ගැටලුවක්‌ වෙලා තියෙන්නෙ මේ දේවල් ලබාගන්නා ආයතන නො දැන සිටීමයි. ඉදිරි කාලයේ දී විද්‍යා, තාක්‌ෂණ සහ නවෝත්පාදන ලේකම් කාර්යාලයෙන් මෙවැනි තොරතුරු මහජනතාවට ලබා දීමට සුදුසු වැඩපිළිවෙළක්‌ සකස්‌ කරා වි. දැනටමත් ඔබට වීදුරු ලබා දිය යුතු ආයතන ගැන නං විස්‌තර ලබාගන්න පුළුවන්. (ඒ වගේ ම ජීව වායු නිෂ්පාදනය පිළිබඳවත්). කඩදාසි වැනි ද්‍රව්‍ය නැවත නැවත භාවිතයේ වාසිය තමයි මේ ද්‍රව්‍ය මූලික නිෂ්පාදනයේ දී අවශ්‍ය වන අමුද්‍රව්‍ය භාවිතය අඩු වීම. ඒ කියන්නේ උදාහරණයක්‌ හැටියට කඩදාසි සදහා අවශ්‍ය වන ගස්‌ කපන එක අඩු කරන්න පුළුවන්. එකෙන් වාසි දාමයක්‌ ලැබෙනවා. හරිතාගාර වායුව උරාගැනීම වැඩි කරනවා. උණුසුම පාලනය වෙනවා. මුහුදු මට්‌ටම ඉහළ යැම පාලනය වෙනවා. පහත් බිම් යට වීම අඩු වෙනවා. සරලව ම කිව්වොත් කඩදාසි නැවත නැවත භාවිත කිරීම පරිසරය සුරැකීමට හේතු වෙනවා.

ඔන්න එතකොට අපිට තේරෙනවා මෙවැනි පොඩි පොඩි දේවල් අපේ ගෙදර ම ක්‍රියාත්මක කිරීමෙන් කොපමණ සහනයක්‌ පරිසරයට ලබා දෙන්න පුළුවන් ද කියලා. ඒ විතරක්‌ නො වෙයි අපේ මෙවැනි කළමනාකරණ ක්‍රියා හේතුවෙන් අපිටත්, වටපිටේ ඉන්න අයටත් පිරිසිදු පරිසරයක ජීවත් වෙන්න ඉඩ පහසුව සලසා දෙන්න පුළුවන් වෙනවා. මෙහි දී වැදගත් වෙන්නේ සංකල්පීය වෙනසක්‌. මා විශ්ව විද්‍යාලයයේ ඉන්නා කාලයේ දී අපද්‍රව්‍ය කළමනාකරණය පිළිබඳව විශ්වවිද්‍යාලයයේ සිසුන් තුළ ආකල්පමය වෙනසක්‌ ඇති කරන්න උත්සාහ කළා. එය තරමක්‌ සාර්ථක වුණත් මා හිතනවා වඩාත් ප්‍රායෝගික සාර්ථක ක්‍රමය වන්නේ අපේ දරු පරපුර දැනුවත් කිරීමයි කියලා. ඔවුන් ඒ සදහා පුරුදු පුහුණු කිරීම කියලා. වැඩිහිටියන් ගේ දායකත්වයත් මේ සදහා තරමක්‌ බලපානවා. කෙසේ වෙතත් විදු පත් ඉරුව කියවන ඔබ දැන්ම සිට ම මෙවැනි යහ ක්‍රියා පුරුදු පුහුණු වුව හොත් වැඩි කාලයක්‌ නො ගොසින් මෙරට මනා කසළ කළමනාකරණයක්‌ ඇති අපූරු තැනක්‌ බවට පත් වේ වි.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Tuesday 6 March 2018

විදු පත් ඉරුව

පසුගිය දිනෙක දිවයිනේ වයඹදිග පිහිටි වනජීවී අභය භූමියක්‌ වන විල්පත්තු අභය භුමිය නැරඹීමට අවස්‌ථාව ලැබුණා. බොහෝ කාලයක සිට එය දැකබලා ගැනීමේ අවශ්‍යතාව තිබුණත් මෙවර තමයි එය සාක්‌ෂාත් වුණේ. මේ අභයභුමිය පිහිටා තිබෙන්නේ දිවයිනේ අර්ධශුෂ්ක යෑයි හඳුන්වන දේශගුණික කලාපයේ. මේ ප්‍රදේශයට වර්ෂාව ඉතා අඩුවෙන් තමයි ලැබෙන්නේ. ඒ ඊසානදිග මෝසමෙන්. උණුසුම නං බොහොම වැඩියි.

හැබැයි අප ගිය දිනවල වර්ෂාව ලැබිලා වැඩි කාලයක්‌ ඉක්‌ම ගිහින් තිබුණේa නැහැ. ඒක නිසා බොහොම අපූරුවට ඇසට සුව දායක කොළ පැහැය පිරිලා ඉතිරිලා තිබුණා. ඒක නිසා ම ද කොහෙ ද සිසිලසත් හොඳට දැනුණා. මේ විල්පත්තු අභය භුමිය දෙපසින් ගංගාවල් දෙකක්‌ ගලා බසිනවා. එකක්‌ තමයි මල්වතු ඔය. අනෙක අරවි ආරු. මේ දෙක පිටාර ගැලීමෙන් අභය භූමිය පෝෂණය ලබනවා. වර්ෂා කාලයේ දී තිබෙන ප්‍රධාන ගැටලුව තමයි ප්‍රවාහනයට ඇති අපහසුතාව. මෙහි ඇති සුවිශේෂී කරුණ තමයි ස්‌වාභාවික විල් බොහෝ සංඛ්‍යාවක්‌ පැවතීම. විශාල විල් හතළිsහකට අධික ප්‍රමාණයක්‌ ඇති බවයි පැවසෙන්නේ. විල් ඇති පළාත නැත හොත් ප්‍රදේශය, පත්තුව, විල්පත්තුව ලෙස හැදින්වෙන බවයි මගේ හැඟීම.

කොහොම වුණත් මා පවසන්න යන්නේ ටිකක්‌ දුක්‌මුසු කතාවක්‌. මේ කෙළිsන් ම විල්පත්තුවට සම්බන්ධ නැති වුණත් ඒකටත් අදාළයි. අභයභූමියක්‌ ලෙස නම් කෙරුණත් සංචාරකයන් නිසා මෙවැනි අභයභූමිවල ඉන්න සතුනට ඇත්තෙන් ම ඔවුන් ගේ සාමාන්‍ය දිවිපෙවෙත ගත කළ හැකි ද? දිනකට කෙතරම් සංචාරකයන් පිරිසක්‌ මේ අභය භුමිවලට පැමිණෙනවා ද? එනිසා මේ සතුනට ද පරිසරයට ද සිදු වන හානිය කොපමණ ද යන්න තක්‌සේරු කිරීමට කාලය ඇවිත් කියා මට හිතෙනවා. පහත සදහන් කරන සිදුවීම් අපට ඒ ගැන දෙපාරක්‌ හිතන්න පොලඹවනවා.

විල්පත්තු අභය භූමියත් යාල අභය භූමියත් දිවියන් දැක බලාගැනීම සදහා සංචාරකයන් අතර ප්‍රසිද්ධියක්‌ උසුලනවා. ඒක නිසා ම එක්‌තරා ආකාරයකට මේ සඳහා සංචාරකයන් අතර තරගකාරිත්වයක්‌ හටගැනීම පුදුම විය යුතු නැහැ. පසු ගිය දිනෙක ජාතික පුවත්පතක පළ වූ පුවතකින් කියවුණේ මේ තරගකාරිත්වයට වගකිව යුතු වන්නේ මේ සදහා ප්‍රවාහන පහසුකම් සපයන රියදුරන් බවයි. නිශ්චිත නිල ස්‌ථානවලින් මේ දිවියන් (අලින් වැනි වෙනත් සතුන් ද විය හැකි ය) දැක බලාගැනීමට හැකි වීමෙන් ඒවා මේ රියදුරන් ගේ නියත ඉලක්‌ක ස්‌ථාන වෙලා. මේ ස්‌ථානවල බොහෝ වේලා

රැඳී සිටිමින් ද තම මිතුරු සගයන්ට ජංගම දුරකථනවලින් දැනුම් දෙමින් එතනට කැඳවීමෙන් ද ඔවුන් අනුගමනය කරන ක්‍රියාපිළිවෙත මේ සතුන් ගේ සාමාන්‍ය දිවිපෙවෙතට බාධා නො වන්නේ යෑයි පවසන්නේ කෙසේ ද? සංචාරකයන් පිනවීම උදෙසා හොඳ හිතින් ඔවුන් මෙසේ හැසිරුණත් ඇත්තෙන් ම සතුන් ගේ පැත්තෙන් නං ඉතා ම අසුබදායක දෙයක්‌ බවයි මගේ හැඟීම. එමෙන් ම විශේෂයෙන් ම දේශීය සංචාරකයන් තම තමා ගෙනියන්නා වූ නොයෙකුත් කෘත්‍රිම කෑම වර්ග එහි හලා ඒමටත් සතුනට කෙළින් ම කෑම දීමටත් පෙලඹී ඇති බව එම පුවතෙහි සදහන් වුණා. ස්‌වාභාවික සහ තම තමනට ආවේනික ආහාර රටාවකට උරුම වූ මේ සතුනට කෘත්‍රිම ආහාර ශරීරගත වීමෙන් ඔවුන් කෙතරම් අපහසුතාවකට පත් වනවා ඇත් ද? ඔවුන් ගේ ජීව ක්‍රියාදාමය හදිසියේ වෙනස්‌ වීමෙන් ඔවුන් ලංකාවෙන් තුරන් වීමටත් ඉඩ තිබෙනවා. මෙලෙස තර්ජනයට ලක්‌ වන්නේ ලංකාවට අවේනික සතුන් වෙන්නත් පුළුවන්. එහෙම වුණොත් එවැනි සතුන් මුළු මිහිමතින් ම තුරන් ව යැමටත් මෙය හේතු විය හැකියි.

අලින්, දිවියන්, වලසුන් සහ වල් හරකුන් වැනි විශාල සතුන් නම් ඔවුන්ට බාධාවක්‌ වන විට එයට එරෙහි ව සටන් වදිනු ඇති. අලින් සම්බන්ධයෙන් නම් කොතෙකුත් මේ සදහා උදාහරණ තියෙනවා. නමුත් අසරණ කුඩා සතුන්ට වන්නේ කුමක්‌ ද? මෙවැනි සිදුවීම් තව කොතෙකුත් සිදු විය හැකියි. මිනිසා තම ආධිපත්‍යයට ලොව නතු කරගැනීමේ දී සතුනට සහ පරිසරයට සිදු වන අලකලංචිය නැවතිලා නැහැ. සතුන් ගේ සුබසාධනය උදෙසා ඔවුනට නිදහසේ ඉන්නට භුමි වෙන් කර දුන්නත්, ඒ නිදහස භුක්‌ති විඳීමට නොහැකි වි ඇත්තේත් මිනිසා ගේ මේ වල් වැදීමේ ආශාවයි.

කොහොම වුණත් කිසියම් සාරධර්ම පද්ධතියක්‌ වන සතුන් නිරීක්‌ෂණයේ දී හදුන්වා දිය යුතු වෙනවා. අප හැමෝ ම ඒ පිළිබඳව අවධානය යොමු කළ යුතුයි. එම නීති රීතීන් සැම විට ම සංචාරකයන් පිනවීමට නො ව වන සතුන් ගේ ආරක්‌ෂාව සහ සුබසාධනය සදහා ඉලක්‌කගත විය යුතුයි. සංචාරකයන් ලෙස අපට ද අති විශාල කාර්යභාරයක්‌ මෙහි දී කළ හැකි ව තිබෙනවා. නිති රීති කෙසේ වෙතත් චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර ලෙස හෝ පුරුදු පුහුණු කළ යුතු ආචාරධර්ම සමූහයක්‌ මේ සතුන් ගේ ද පරිසරයේ ද යහපත උදෙසා නිර්මාණය කළ යුතුයි. ඒවා සමාජයට හදුන්වා දී පුරුදු පුහුණු කළ යුතුයි. අප ගේ කුඩා දුවාදරුවන්ට ඉගැන්විය යුතුයි. මෙවැනි ස්‌ථානවලට පමණක්‌ නො ව ලොව සෑම ස්‌ථානයකමත් මේ පිළිබඳව ජනතාව දැනුවත් කළ යුතුයි. ලොව ප්‍රථම අභයභුමිය පිහිටුවූ මේ සිරිලක්‌ දිවයිනෙහි මෙවැනි දෑ යළි යළි සිදු නො වීමට වගබලාගැනීම අප සියල්ලන් ගේ ම යුතුකමක්‌. වගකීමක්‌.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ
2015  පෙබරවාරි 25  බදාදා

Monday 5 March 2018

විදු පත් ඉරුව

"සීගිරියේ කුරුටු ගීත ලස්‌සනයි"...ගීතය ඇහෙන කොට ම අපේ හිත නිතැතින් ම සීගිරියට දිව යනවා. ලංකාවේ තියෙන ලෝක උරුමවලින් එකක්‌ වන්නේ සීගිරියයි. වියළි කලාපයේ පිහිටි අති විශාල හුදකලා කන්දක්‌ මත ඉදි වූ මේ අපුරු නිර්මාණය හෙළ කලාකරුවන් ගේ විස්‌මයජනක ශිල්පීය කුසලතාවන් කියාපානවා. ඒ විතරක්‌ නො වෙයි එයට යටින් දිවෙන තාක්‌ෂණික ප්‍රවීණතාව සහ නවමු බව කදිමට පෙන්නුම් කරනවා. සිගිරිය ප්‍රසිද්ධ වෙන්නේ කරුණු දෙකක්‌ නිසයි. ඒ චිත්‍ර සහ කුරුටු ගීත සඳහා. තෙත් හුණු බදාමයක්‌ මත සිගිරි චිත්‍ර නිර්මාණය කර ඇති බව කියවෙනවා. සීගිරිය වසාගෙන මේ චිත්‍ර පැවැති බව සිතිය හැකි වුවත් අද ඉතිරි ව ඇත්තේ කුඩා ශිලා කුහර කිහිපයක ස්‌වභාවයෙන් ම සංරක්‌ෂිත වූ චිත්‍ර කොටස්‌ කිහිපයක්‌ පමණයි. කුරුටු ගීත සහිත කැටපත් පවුර පසුකාලීනව මේ චිත්‍ර බලන්න ආපු අය ගේ කවි සිතිවිලි ප්‍රකාශ කරන්න ඉඩ දුන්න තැනයි. නමුත් නිසැකව ම මෙය කුරුටු ගී ලියන්න ඉදි කළ පවුරක්‌ ද යන්න විවාදාත්මකයි. කෙසේ වෙතත් මේ දෙක ම නැතිනම් සිගිරියේ වටිනාකමක්‌ නැහැ.

පත් ඉරුවෙන් අද දිගහැරෙන්නේ කුරුටු ගීත ලියවුණු කැටපත් පවුර හා සම්බන්ධ වූ කතාවක්‌. පසුගිය කාලයේ මේ හා සම්බන්ධ පුරාවිද්‍යාත්මක පර්යේෂණවල නියෑළෙන්න මටත් අවස්‌ථාවක්‌ ලැබුණා. 2013 අවුරුද්දේ දී සංරක්‌ෂකයකු විසින් මේ කැටපත් පවුර විනාශ වෙමින් යන බවට දැනුම් දීමක්‌ කරනු ලැබුවා. ඒ අනුව පර්යේෂණ විද්‍යාඥයන් පමණක්‌ නො වෙයි, පැරැණි චිත්‍ර සම්බන්ධ විශේෂඥයන් පවා මේ තත්ත්වය හනි හනික නිරීක්‌ෂණය කළා. පැහැදිලි වූ දේ තමයි, කුරුටු ගී ලියවුණු බදාම ස්‌තරය කුඩාවට කවාකාර ලෙස ගැලවී යන බව. ඉතා සුළුවට පටන්ගන්නා ගැලවීම ක්‍රමයෙන් පැතිරෙන බවත් පෙනී ගියා. සමහර අය මුලින් දිලීර ආසාදනයක්‌ කියලා හිතුවත් එය එසේ නො වන බව පසුව මොනවට පැහැදිලි වුණා. අනෙක්‌ කරුණ තමයි මේ සුදු පැහැගත් පුල්ලි තිබුණේ වර්ෂා කාලයේ දී නිරන්තරයෙන් ම තෙමෙන ස්‌ථානවල. සමහර තැන්වල පක්‌ෂීන් ගේ අපද්‍රව්‍ය තිබුණත් මේ සුදු පුල්ලි ඒවායේ ප්‍රතිඵලයක්‌ නො වන බව ද පැහැදිලි වුණා. මේ ප්‍රතිඵල 2005 වර්ෂයේ දී මා සිදු කරපු ගවේෂණයකින් නිරීක්‌ෂණය කළ දේ ම බව මට වැටහුණා. නමුත් එදා මා තත්ත්වය නිරීක්‌ෂණය කර අදාළ බලධාරීන්ට දැනුම් දුන්නත් කාලයත් සමග එය අකාමකා දැමෙන්නට ඇති බවයි මට හැඟී ගියේ. එනිසා මේ ගැටලුව කරළියට එන්න අවුරුදු අටක්‌ ම ගත වුණා.

සුදු පුල්ලිවලින් ලබාගත් නියෑදි කිහිපයක්‌ රසායනික විශ්ලේෂණවලට බඳුන් කරපුවා ම තමයි තේරුණේ මේ තත්ත්වය පනහේ දශකයේ දී පමණ සිදු කරපු සංරක්‌ෂණවල අතුරු ප්‍රතිඵලයක්‌ බව. ඒ දවස්‌ වල අධිකව සැම කටයුක්‌තකට ම සිමෙන්ති භාවිත කරලා තියෙනවා. එනිසා කැටපත් පවුරේ මුදුනත සංරක්‌ෂණයටත් සිමෙන්ති භාවිත කරලා. සිමෙන්තිවල ජිප්සම් කියන සංයෝගය අඩංගු කරලා තියෙනවා, සිමෙන්ති ගල් වෙන එක පමා කරන්න. ජිප්සම් කියලා කියන්නේ ජලය සහිත කැල්සියම් සල්ෆේට්‌ කියන රසායනය. මේවට ලවණ කියල බොහොම සරලව කියන්න පුළුවන්. විශේෂත්වය තමයි ජලයේ බොහොම අඩුවෙන් දිය වීම. ඒක නිසා බොහොම හෙමිහිට දිය වුණ මේ රසායනය (ලවණ) මුදුනතේ ඉඳලා හෙමිහිට හෙමිහිට පවුරේ බදාම අභ්‍යන්තරය ඔස්‌සේ පහළට පෙරිලා තියෙනවා. කාලයත් එක්‌ක කුරුටු ගී ලියවුණ බදාමයට යටින් තැන් තැන්වල මේවා ක්‍රමයෙන් තැන්පත් වෙලා තියෙනවා. ඒකට හේතු වන්නේ ඒ ප්‍රදේශයේ තියෙන වියළි කාලගුණය. වියළි කාලයේ දී ජිප්සම් සමග වූ ජලය වාෂ්ප වුණා ම ලවණ ඒ තැන්වල ම ගුලි ගැහෙනවා. ලවණ ප්‍රමාණය වැඩි වෙනකොට ඉදිරියට තෙරපිලා බදාම ස්‌තරය පිපිරීමකට ලක්‌ කරනවා. එතකොට කුරුටු ගී සහිත බදාම ස්‌තරය පුපුරලා බිඳිලා යනවා. මේ ක්‍රියාදාමය දිගින් දිගට ම සිදු වෙනවා. ඒක නිසා ඉදිරි අනාගතයේ දී කැටපත් පවුරේ කුරුටු ගී අපට අහිමි වෙන්න විශාල ප්‍රවණතාවක්‌ තියෙනවා.

මේ ලෝක උරුමය ආරක්‌ෂා කරගැනීමට ඉතා ඉක්‌මන් ජාතික වැඩ පිළිවෙළක්‌ අවශ්‍ය වෙනවා. ප්‍රධාන ම දේ තමයි පර්යේෂණ සදහා ප්‍රමුඛතාව ලබා දීම. එමගින් විද්‍යාත්මක පසුබිමක්‌ තුළ සත්‍ය තත්ත්වය අවබෝධ කරගන්නට හැකි වේ වි. එනිසා මේ සඳහා විද්‍යාඥයන් ගේ සහයෝගය ලබාගැනීම ඉතා වැදගත්. පැහැදිලිව ම නිරීක්‌ෂණය කළ දෙයක්‌ තමයි ලංකාවේ සංරක්‌ෂකයන්ට විද්‍යාත්මක පර්යේෂණ කිරීමේ දැනුම සහ හැකියාව නොමැති වීම. එම තත්ත්වය තුළ මෙවැනි ගැටලු සදහා විසදුම් සෙවීමට එවැන්නන් යෙදවීමෙන් තත්ත්වය බරපතළ වීමට තියෙන හැකියාව ඉතා වැඩියි. පිටරටවල මේ පිළිබඳ විෂය ක්‌ෂේත්‍ර සකස්‌ වුවත් ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලවල අදාළ පර්යේෂණ සහ ඉගැන්වීම් සිදු වන්නේ නැහැ. එම නිසා මේ සම්බන්ධ විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේද සහ පර්යේෂණ සදහා සුදුසු පරිසරයක්‌ සකස්‌ වීම ඉතා වැදගත්. නමුත් මේ ක්‌ෂේත්‍රය තුළ විද්‍යාත්මක පර්යේෂණ සම්බන්ධව සමහරුන් ගේ තියන්නේ බොහොම ඇල්මැරුණු උනන්දුවක්‌. අනෙක්‌ ගැටලුව තමයි වැඩ කටයුතු සම්පාදනයේ දී රාජකාරි/පරිපාලන බාධා පැමිණීම. එනිසා ඉක්‌මනින් කළ යුතු දේ කිරීමට මාස ගණනාවක්‌ ගත වෙනවා. සමහර විට අවුරුදු ගණනාවක්‌. මෙවැනි ගැටලුවලට ප්‍රමුඛතාව නො ලැබීමත් එක හේතුවක්‌. තවත් සමහර වෙලාවට පෞද්ගලික ඕනෑ එපාකම් මතු වෙලා වැඩ කරන්නන්ට හරස්‌ වීම. එනිසා එවැනි තත්ත්වයක්‌ තුළ මේ ගැටලුවට මේ වෙන තෙක්‌ නිසි පිළිතුරක්‌ ලැබිල නැහැ. මේ කොහොම වුණත් මේ පිළිබඳව නො සලකා හැරීම නිසා සිදු වන්නට යන්නේ ජාතික ව පමණක්‌ නො වෙයි අන්තර්ජාතිකව වැදගත් ලෝක උරුමයක්‌ විනාශ වෙන එකයි.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

2015 පෙබරවාරි 28 බදාදා
http://www.vidusara.com

Thursday 14 September 2017


විදුපත් ඉරුව

2017 සැප්තැම්බර් 13 බදාදා

නිරිතදිග මෝසම ඉවර වුනා විතරයි. තාම අපි කාටවත් හුස්මක් කටක් ගන්න ලැබුනේ නැහැ. මෙන්න ආයෙත් වහින්න පටන් අරන්. පසුගිය මැයි මාසේ වෙච්ච ආපදා නිසා බොහොමයක් දෙනා දැඩි අසීරුතාවයට පත් වෙලයි ඉන්නේ.

“මේ ගමන මෙච්චර වහින්න පටන් ගත්තේ බෙන්ගාල බොක්කේ ඇතිවූ කලබැගෑනියක් නිසා කියලයි කාලගුණ ඇත්තෝ කියන්නේ”. ඉරිදා උදේම ගමට ගිය වෙලාවේ අහම්බෙන් වාගේ සුටි ගමරාළ මාමා මුණගැහුනාම කිව්වේ. “ඒ මදිවට ‘හෙණ ගෙඩි’ පාත් වෙන්නත් පටන් අරන්. හරියට බක්මහේ අකුණු ගහනවා වාගේ. හදිසියකට එළිපහළියට බැහැ ගන්නවත් විදියක් නැහැ නොවැ”.

බක්මහ කියන්නේ අප්‍රේල් මාසය නේ. ඒ කාලේ ඇතිවන අන්තර් මෝසමේ විශේෂත්වය තමයි ඇඟ කිලිපොලායන, බල්ලෝ බළලු පවා ඇඳ යට හැන්ඟෙන අකුණු ගැහිල්ල. පුංචි දවස්වල නං කිව්වේ දෙයියන්ගේ දරුවෝ බෝල ගහනවා ඒකයි මේ සද්දේ කියලා.

විදුලි කෙටිල්ලත් අකුණු ගැහිල්ලත්  නිවුන් සහෝදරයෝ වගෙයි. මේ දවස්වල විශේෂයෙන්ම රාත්‍රියට වහින වෙලාවට අහස දිහා බලා හිටියොත් ඔන්න අහසේ කෙරුවාව බලා ගන්නට පුළුවන්. කළුවර අහස ඉරිතලා පුපුරා යනවා වගේ පෙනෙන මේ විදුලිය විටෙක ළඟ වාගේ පෙනුනට අකුනේ හඬ ඇහෙන්නට ගතවන කාලය වැඩි නං, ඒ කියන්නේ විදුලි කෙටීම බොහෝ ඈත බවයි. ළඟ කොටනා විදුලිය කන් අඩි පුපුරවන සේ අකුණු ගසන බව දැනෙන්නේ දැකීමට ගතවන කාලයත් ඇහෙන්නට ගතවන කාලයත් අතර වූ අන්තරය දුරට සමානුපාතික වන නිසයි.

“හැබෑටම පුතේ මේ අකුණු ගහන එකයි, විදුලි කොටන එකයි සිද්ද වෙන්නේ වලාකුළු වල සිදුවෙන විපරියසයක් නිසා කියලයි මම අහලා තියෙන්නේ”. සූටිගමරාළ මාමා වැඩිපුර කථා නොකෙරුවට මේ වැස්සේ වැඩක් කරන්නත් බැරි නිසා කදේට වැටුනා. පුළුන් බෝල වගේ අහසේ තියෙන වලාකුළු වහින්න කිට්ටු වෙනකොට දැලි ඇතිල්ලුවා වාගේ කළු පාට වෙන්න පටන් ගන්නේ ජලවාෂ්ප ඝනීභවනය වෙන නිසයි. සමකයට ආසන්නයේ මුහුදේ උණුසුම දහවලට බොහොම වැඩි නිසා වැඩිපුර ජලවාෂ්ප ප්‍රමාණයක් ඉහල අහසට එකතු කරනවා. ඒ විතරක් නොවෙයි ඒක හින්දම සුළං තත්වයත් අධිකයි. අධික සුළං හමුවේ වලාකුළු ආරෝපණය වෙනවා.

ආරෝපිත වලාකුළු තමයි විදුලිය සහ අකුණු ඇති කරන්නේ. මේ සිදුවෙන ක්‍රමය පිළිබඳව නිශ්චිතව තහවුරු කරගෙන නැති වුනත් විද්‍යාඥයෝ යම් මතයක් මේ සඳහා ඉදිරිපත් කරනවා. සුලි කුණාටුවක තියෙන විශේෂත්වය තමයි මෙවැනි විදුලි කෙටීම් සහ අකුණු ඇති වීම්. සුළි කුණාටුවේ මධ්‍යය තමයි අරෝපනයේ තිඹිරි ගෙය වන්නේ. එහිදී ඇතිවන ඉහල සහ පහල ට යන සුළං ධාරා මගින් ධන සහ ඍන ආරෝපණ වෙන් කරනවා. එතකොට ධන ආරෝපණ රැදෙන්නේ ඉහළ කොටසෙයි. පහලට ඇදෙන්නේ ඍන අරෝපණයි.

වෙනස් ආරෝපණ කලාප නිර්මාණය කිරීම විභාවයේ අන්තරයක් ඇති කිරීමට සමත් වෙනවා කිව්වොත් නිවැරදියි. ආරෝපණ කලාප ගත වීම හරීම දරුණුයි. අස්ථාවර තත්වය ස්ථාවර කරන්නට සමතුලිතය වැදගත්. එය සිදුවන්නේ ධන සහ ඍන ආරෝපණ එක්ව උදාසීන වීමෙන්.

“හැබෑටම ඉතින් මේ ඍන ආරෝපණ කොහේට හෝ ගමන් කරනවා කියන්නේ විදුලි ධාරාවක් ගමන් කිරීමම නේද පුතේ ?” සුටි ගමරාළ මාමා ගමේ ඉන්න බොහොම බුද්ධිමත් වැඩිහිටියෙක්. හරියටම හරි ඒක තමයි වෙන්නේ. හැබැයි දරුණුම තත්වය උදාවෙන්නේ මේ විදුලි ධාරාව පොළොවට පනින කොට. එතකොට තමයි ඔන්න අපේ මිනිස්සු හෙන ගහනවා කියලා බය වෙන්නේ.

විදුලි පුලිඟු ඇතිවීම ක්‍රම කිහිපයකටම වෙන්න පුළුවන්. සුලි කුනාටුවේම තැන් දෙකක තියෙන ධන සහ ඍන ආරෝපණ එකතු වෙන්න පුළුවන්. ඒකට කියන්නේ “අන්තහ් වලාකුළු විදුලි කෙටීම” ක් කියලා.  ඒ වාගේම වලාකුළු දෙකක් අතරේ පුලිඟු පැනීමක් වෙන්නත් පුළුවන්. ඔන්න එතකොට ඒවා හඳුන්වනවා “අන්තර් වලාකුළු විදුලි කෙටීම්” කියලා. ඒ වාගේම තමයි වලකුලේ තියෙන ඍන ආරෝපණ පොළොවට පනිනත් පුළුවන්. අපට ඒවා “මිහි-වළා විදුලි කෙටීම්” කියලා හඳුවන්නත් පුළුවන්. කොහොම උනත් පොළොවේ වෙසෙනා මිනිසුන්ට සතා සිව්පාවට ගහකොළට හානි ගෙන දෙන්නේ මිහි-වළා විදුලි කෙටීම්.

ලෝකයේ සිදුවන සියයට හැත්තෑවක් විතරම විදුලි කෙටීම් ඇතිවෙන්නේ මේ සමකය ආසන්න පොළොවේ. ලෝකයේ විදුලි කෙටීම් තත්පරයකට 40 -50 ක් විතර සිදුවෙනවා කියලයි කියන්නේ. ඒ විතරක් නොවෙයි අවුරුද්දකට ලෝකේ මිනිස්සු 2000 විතර මැරෙනවා කියලාත් සංඛ්‍යා ලේඛන වල තියෙනවා. විදුලි කෙටිම ආරම්භවන ස්ථානයේ එහෙමත් නැතිනම් අකුණු ගහන තැන උෂ්ණත්වය බොහොම ඉහල යනවා. විද්‍යාඥයින් කියන විදියට ඒක හිරුගේ මතුපිට උෂ්ණත්වය වාගේ පස්ගුණයක් පමණ වෙන බවයි පවසන්නේ. එක් නිසාම සුළි කුණාටුවේ ඒ ආසන්න ජලය සහ ජල වාෂ්ප අධිකව රත්වෙනවා. අකුණු ගසන විට බිමට වැටෙන්න මෙලෙස අධිකව රත් වූ ජලය.     

කොහොම උනත් මේ දවස්වල වහින වෙලාවට පිට්ටනි වාගේ තැන්වල ඉන්න එක හොඳ නැහැ. ඒ වාගේම පොල් කිතුල් තල් වැනි ගස්යට ඉන්න එකත් අනතුරු දායකයි. විදුලි කොටන අවස්ථාවලදී නිවෙස්වල විදුලිය පරිහරණය කිරීම ඉතාම භයානකයි. සියලුම විදුලි උපකරණ විදුලි පේනු වලින් ගලවලා ඉවත් කර තබන්නට ඕනේ. ඒ වාගේම තමයි ගමන් බිමන් යනකොට ඉහළින් කුරක් සවිකරලා තියෙන කුඩ පාවිච්චියත් අනතුරු වලට අත වනනවා. ඒක හින්දා බක් මහේ විතරක් නොවෙයි සුළි කුණාටු ඇතිවන සෑම කාලයකම වාගේ මේ පිළබඳව විමසිල්ලෙන් ඉන්නට ඕනේ.   



ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ     

Wednesday 13 September 2017


විදුපත් ඉරුව

2017 අගෝස්තු 30 බදාදා

2017 මැයි 26 වැනිදා අපේ රටට සුභ දායක දිනයක් වූයේ නැහැ. නිරිත දිග මෝසම හේතුවෙන් දින කිහිපයකට කලින් වැසි සමය ආරම්භ වූවත් හිරිපොද වැටෙමින් පැවතුණි. එදිනම සවස් වරුවේ ද මේ තත්වය එසේම තිබුණි. නමුත් රාත්‍රිය වන විට තත්වය කණපිට පෙරළෙන්නට පටන් ගති. මහා වැසි ඇදහැලෙන්නට පටන් ගත් අතර ස්වයංක්‍රිය වර්ෂාමාන වල පාටංක බලා සිටිද්දී වැඩි වෙන්නට පටන් ගත්තේය. ඉතා සුළු වේලාවකදී වර්ෂාපතන අගයන් මිමි 300 ඉක්ම වූ අතර කළුතර, මාතර, ගාල්ල, රත්නපුර සහ කෑගල්ල යන දිස්ත්‍රික්ක වල මෙම තත්වය වඩා ප්‍රමුකව තිබු බවට වාර්තා විය. මේ තත්වය මෝසම හේතුවෙන් ඇති වූ අසාමාන්‍ය කාලගුණික තත්වයක් බව පැහැදිළි විය. එය ශ්‍රී ලාංකික ආපදා ඉතිහාසයේ තවත් අඳුරු දිනයක් බවට පත් විය. වඩා දරුණු තත්වයක් නිර්මාණය වුයේ මේ සමගම මහා වැසි හේතුවෙන් අධික ගංවතුර තත්වයක් ඇති වීමයි.

මෙම ආපදා තත්වය ඇති වී මාස කිහිපයක් ගත වී ඇති නමුදු පශ්චාත් ආපදා විමර්ශනයක් කල යුතු යයි මට හැඟෙ. එනිසා දැනට සිදුකර ඇති අධ්‍යනයන්ට අනුව මේ සඳහා වූ හේතු ප්‍රත්‍යන් කවරේදැයි විමසා බැලිය යුතුය.

ජාතික ගොඩනැගිලි පර්යේෂණ සංවිධානය පශ්චාත් ආපදා විමර්ශන සහ විද්‍යාත්මක අධ්‍යන වල නිරත වූ අතර එහිදී පැහැදිළි වුයේ බස්නාහිර සහ දකුණු ප්‍රදේශ ඉතා දරුණු ලෙස හානියට පත්ව ඇති බවයි. පසුගිය වර්ෂයේ සිදු වූ මෙවැනිම ආපදාවක් නිසා කෑගල්ල සහ රත්නපුර දිස්ත්‍රික්ක දෙක මෙවැනිම ලෙස ආපදාවට ලක් වූ බව රහසක් නොවේ. මේ දෙකෙහිදීම මෙතෙක් සිදු කරනු ලැබූ පස්චාත් ආපදා අධ්‍යන වලින් පැහැදිළි වුයේ කාලගුණ විපර්යාසයන්ට අමතරව ජනගහන වර්ධනය වීම හේතුකොටගෙන වැඩි වූ මානව ක්‍රියාකාරකම් මෙම නාය ආපදා තත්වය වර්ධනය වීම කෙරෙහි ලා ප්‍රමුඛ කාර්යයක් කර ඇති බවයි.  

මහා වැසි හේතුවෙන් උත්ප්‍රේරණය වන නාය ආපදා නිසා ශ්‍රී ලංකාවේ මධ්‍යම කඳුකරය ඉතා අධිකව ග්‍රහණයට ලක් වන බව ද එනිසාම හානියට ලක්වන බව ද කිසිම සැකයක් නොමැත. එනිසාම මධ්‍යකඳුකරයේ බොහොමයක් ස්ථාන හානියට ලක් වී ඇත. දිස්ත්‍රික්ක 13 ක් අයිතිවන වර්ග කිලෝමීටර 13 0000 ක් පමණ වන එනම් ශ්‍රී ලංකික භූමියෙන් සියයට විස්සක් පමණ වන වර්ගඵලයක් මෙම නාය ආපදා සඳහා නතුව ඇති බව මෙරට කරන ලද අධ්‍යන වලින් පැහැදිළි වී ඇත. මෙම වර්ග ප්‍රමාණය තුල මෙරට ජනගහනයෙන් සියයට 42 ක් පමණ වෙසෙන බවද අමතක නොකළ යුතුය.

මෙවර ජාතික ගොඩනැගිලි පර්යේෂණ සංවිධානයේ නාය ආපදා විමර්ශන කටයුතු මුල් සතිය තුල අඩාල වීමට ප්‍රධාන හේතුව වූයේ බොහොමයක් මාර්ග ගංවතුර හේතුවෙන් අවහිර වීමයි. ප්‍රධාන කොටම මහවැසි ගංවතුර සඳහා හේතු වූවත් ඇති වූ නාය යාම් තත්වය ද ගංවතුර තත්වය උග්‍ර කරන්නට හේතු වූ බව පැහැදිලිය. මේ හේතුවෙන් බොහොමයක් නගර සහ ඒ සම්බන්දිත මාර්ග අවහිර වූ අතර මේ තත්වට දුරකථන සහ විදුලි සම්බන්ධතා බින්ද හෙලන්නට සමත් ව තිබුණි. නමුත් මේ තත්වය මද පමණින් හෝ පහව ගිය පසු හදිසි විමර්ශන කටයුතු අරඹන්නට ජාතික ගොඩනැගිලි පර්යේෂණ සංවිධානය උත්සාහ කරන ලදී.

විමර්ශන කටයුතු වලදී පැහැදිළි වූයේ මෙම නාය ආපදා තත්වය හේතුවෙන් පුද්ගලයින් 203 ක් පමණ මිය ගොස් ඇති බවයි. සංක්‍යාලේඛන වලට අනුව පසුගිය දශකය තුල පුද්ගලයින් 1500 කට අධික ප්‍රමාණයක් අප රටට අහිමි වී ඇති අතර  දෙලක්ෂයක් පමණ වූ ජනතාවකට සදාකාලිකව නිවාස අහිමි වී ඇත. 

සිදුකරන ලද අධ්‍යන කටයුතු වලදී පෙනී ගියේ මෙම නාය ආපදා තත්වය වර්ධනය වීම සඳහා හේතු කිහිපයක් මුල් වී ඇති බවයි. අනපේක්ෂිත ලෙස කෙටි කාලයකදී තද වැසි ඇති වී විශාල වර්ෂාපතනයක් පතිත වීම මෙහිදී මූලික කරුණ වූ බව පැහැදිළි වෙයි. ආපදාවට ලක් වූ දිස්ත්‍රික්ක වල ස්ථාපිත කරනු ලැබ තිබු ස්වයංක්‍රිය වර්ෂාමාන වල දත්ත මේ බව මොනවට පැහැදිළි කරයි.

අසංවිධානාත්මක භුමි පරිහරණය දෙවැනි කරුණ ලෙස හැඳින්විය හැක. මේ ප්‍රදේශවල අතීත භුමි පරිහරණ රටාව හා සන්සන්ධනය කිරීමේදී පැහැදිලිවන්නේ ඉතා දරුණු ලෙස වර්තමාන භුමි පරිහරණ රටාව වෙනස් වී ඇති බවයි. මේ සඳහා ප්‍රමුකව බල පා ඇති කාරණාව ලෙස සැලකිය හැක්කේ ජනගහන වර්ධනය සහ මධ්‍ය කඳුකරය දෙසට ඔවුන්ගේ ව්‍යාප්තියයි.

මිනිසුන්ගේ නීති පිලි පැදීමට ඇති නොකැමැත්ත සහ නොසලකා හැරීමද මෙහිදී වැදගත් කාරණාවක් බව මතකයේ රඳවා ගත යුතු කරුණකි. ජාතික ගොඩනගිලි පර්යේෂණ සංවිධානය විසින් ස්ථාපනය කරන ලද නීති සහ අනුගමනය කල යුතු මූලික කරුණු නොසලකා හැරීම යම් යම් ලෙස නාය ආපදා තත්වය වර්ධනය කරවන්නට හේතු වී ඇති බව පැහැදිළි වෙයි.

මෙවර සිදු වූ නාය ආපදා තත්වයේ පශ්චාත් විමර්ෂණ කටයුතු තවමත් අවසන් වී නොමැත.  නමුත් මේ දක්වා ලද දත්ත වලට අනුව මෙම නාය ආපදාව සඳහා මුලිකව බලපෑ කරුණ වන්නේ කෙටි කාලීනව ලද අසාමාන්‍ය වර්ෂාපතනය බවට සාරාංශ ගත කල හැක. ඊට අමතරව මානව ක්‍රියාකාරකම් උග්‍ර වීමද  පවතින නීති කෙරෙහි අඩු තක්සේරුවක් දැක්වීමද මෙවර නාය ආපදාව කෙරෙහි බලපෑ කරනු වෙයි.  

 

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ     

  පත්මෙගේ භූ විද්‍යා අන්දර  04 2024 සැප්තැම්බර මස  18 දින විදුසර පුවත්පතේ පල වූ ලිපියකි.  ශ්‍රී ලංකාවේ අවධානය දේශගුණ විපර්යාස කෙරෙහි යොමුවීම...