විදුපත් ඉරුව

2017 ජුලි 19 බදාදා

‘වෙනස’ කොතරම් අවැසි වූවක් වුව ද නිසි ‘වෙනස’ නොවූ කල එය ඉඟුරු දී මිරිස් ගත්තාක් වැනිය. නොදන්නා යකාට වඩා දන්නා යකා හොඳ යැයි සිතන්නට පෙළඹෙන්නේ එවිටය. අයහපත් කල යහපත උදෙසාද යහපත් කලෙක අයහපත ද මිනිසුන් යදිනා බව වත්මනේ සිදුවන බොහෝ දේ විශ්ලේෂණයෙන් තේරුම් යයි. ලිබියාව බොහෝ දේ ජනතාවට නොමිලේ ලබා දීමට සමත් වූ රටකි. නමුත් “වෙනස” එය අවැසි නොවන බව පවසා “ගඩාෆි” මහ මග මරා දමා එරට අන්ත දුක්කිත තත්වයකට අද වැටුණි. සමාජවාදය එපා කී රුසියානු සමූහ ආණ්ඩුව ට වර්තමානයේ සිදුව ඇති දේ තවත් උදාහරණයකි. එනිසා “වෙනස” කොතරම් සාපේක්ෂ වූවද අත් විඳිනා සත්‍ය කොතරම් කටුක දැයි වෙනස පැතූ අය පමණක් නොව සමස්තයටම භුක්ති විඳීමට සිදුවීම තරම් කණගාටුදායක තවත් නොමැති බව අද බොහෝ දෙනෙකුට තේරුම් ගොස් ඇත.  

ස්වභාවිකවරණයට එපිටින් කටයුතු කිරීමේ ආදීනව වත්මන් මිනිසුන් අත්විඳිනා බව යුරෝපය දැන් දැන් දැනගත්තද අපරදිගයෝ තවමත් ඒ බව තේරුම් නොගැනීම “වෙනස” තව තව පැතීමෙන් පැහැදිළි වෙයි. රජරට වකුගඩු රෝගය ද ඇතුළුව මෙරට ජනතාවගේ සුව සම්පත ආගාධයට ඇද දමා ඇති, ජීවිතය පවත්වාගනු පිණිස දෙනු ලැබූ ක්ෂණික විසදුම් (මෙහි ආදීනව සොයා නොබලා) නිසා කෘෂිකර්මය ද ප්‍රමුඛ වැ ඇති මෙරට දේශීය සංස්කෘතියේ රිද්මය අවුල් වී ඇති බව අප පිළිගත යුතුය. “කලකදී වහ ලු කලකදි හොඳ වෙනවා ලු” යන සංකල්පය වෙනස් වන රජයන් සමග අත්වැල් බැඳ ගැනීම නිසා මෙරට සියලු දේ කෙරහි වූ ජාතික ප්‍රතිපත්තියක් ගොඩ නැගීමේ දී බලපාන ප්‍රධාන සාධකය වී ඇත.

ජාන විකෘතය කොතරම් ස්වභාවික වූවද එය මානවයා සිදුකරන්නට යෑම අද මහා ගැටළුවක් වී ඇත. බීජ නිෂ්පාදනයේ තනි අයිතිය සමාගම් වලට පවරා ගැනීම එහි අවසාන ප්‍රතිඵලය නම් පරිසරය ජය ගැනීමේ අවශ්‍යතාව කුමක්දැයි බොහෝ දෙනෙකුට පැන නගින ගැටලුවකි. සියල්ල පාලිත තත්ත්ව යට‍තේ සිදු කිරීමේ ශ්‍රී ලංකාව වැනි අතිශය දියුණු කෘෂිකාර්මික තාක්ෂණයක් තිබු රටක වෙසෙන ජනතාවට බලෙන් පැටවීම කාගේ අරමුණු සාක්ෂාත් කර ගැනීම උදෙසාද යන්න ගැඹුරින් සිතා බැලිය යුතුය. යම් හෝ ලෙසක අවබෝධයක් ඇත්තන් පැරණි ප්‍රභේධ යලි නගා සිටුවීමට යන්ත දැරීම “සතුටු දායක පුවතක්” වන්නේ දිනෙක ආහාර අහේනියකදී තනිව නැගී සිටිය හැකි ගොවියන් පිරිසක් මෙරට බිහිවන බව පෙනී යාමෙනි. දූරදක්ෂි නායකත්වයක් අහිමි වීම අප වැනි රටකට දිගුකාලින බල පෑ ඇති ප්‍රධාන ගැටලුවයි.

නිර්මාණශීලි බුද්ධිය තිබු පමණින් බුද්ධිමත් නිර්මාණ මෙලොවට බිහි නොවන බව ‘නොබෙල්’ දී ඇති උදාහරණය පමණක් ම ප්‍රමාණවත් වන්නේ ආත්මාර්ථය පෙරදැරි නොකරගත්තවුන් සඳහා පමණක් බව සත්‍යකි. ‘වෙනස’ ඇතිවන්නේ මෙලෙසය. නිර්මාණ මංකොල්ලය නිර්මාණශීලි බුද්ධිමතුන් නිහඬ කිරීමට හේතුවී ඇති අතර කරළියේ බැබලෙන්නේ ගිරාපෝතකයන් වීම ‘වෙනසේ’ විශේෂත්වයයි. ගිනිකූර දැල් වුවා මෙන් බැබලී ඔවුන් ක්ෂණිකව නිවී යාම සුදුස්සෙකුගේ අවස්තාව අහිමිකිරීම පමණක් නොව රටක දියුණුවට අවැසි නවෝත්පාදන  සහ නිර්මාණශීලි සංකල්ප බිහිවීම ද නවතාලීමයි.

නිර්මාණශීලි බුද්ධිමතුන් බිහිනොවන්නේ ප්‍රධාන කොටම මෙරට ඇති රාමුගත අධ්‍යාපනය නිසා බව බොහෝ දෙනෙකු පවසයි. නමුත් ඉන් ඔබ්බට ගොස් අවැසි ‘වෙනස’ සිදුකරන්නට කිසිවෙකු උත්සාහ නොකරන බවයි පෙනී යන්නේ. පන්ති කාමරයෙන් බැහැරව එළිමහනට ඔවුන් රැගෙන යෑම නව නිර්මාණ සඳහා දරුවන්ගේ මනස හුරුකිරිමකි. විද්‍යාව, නව නිපයුම් සහ නවෝත්පාදන යනු භෞතික දෑ පමණක් ම නොවන බව වටහා ගැනීම සහ දරුවන්ට වටහා දීම මෙහිදී ඉතා වැදගත් වෙයි. මෙම අධ්‍යාපන ක්‍රමය තුල නිදහස් චින්තනයක් ඇත්තවුන් මෙරට බිහි නොවීම ද බිහි වූවන්ගේ මුවහත මොට කිරීම ද  හේතුකොටගෙන සියල්ල රජයෙන් ලබා දෙන තුරු සිටින සහ ඒ සඳහා උද්ගෝෂණ පමණක් කරන නමට විද්වතුන් වූ පිරිසක් බිහි වීම එම වෙනසේ ප්‍රතිඵලය වී ඇත. එනිසා අලුත් අලුත් දෑ නොතනන ජාතියකට වැඩිකල් නොගොස් ම කුමක් වන්නේ දැයි අමතුවෙන් කිව යුතු නොවේ.

සාක්ෂරතාවයේ ප්‍රාමාණික බව රටක බුද්ධිමතුන්ගේ පිළිබිඹුව සේ සැලකුව ද මෙරටට නම් එසේ නොව න බවයි මගේ හැඟීම වන්නේ. මෙරට යහපාලනය සහ යහජිවනය සාක්ෂරතාවයේ මිම්මක් නොවන බව පැහැදිලිය. අකුරු දැන ගත්තද අද බොහෝ දෙනෙකු දැන්වීම් කියවන්නේ නැත. අකුරු නොදැන සිටියද සංඥා වලින් දෙන පණිවිඩය යමෙකුට තේරුම් ගත හැක. නමුත් මහා මාර්ගයේ දී ද පොදු ස්ථානවල ද හැසිරීමේදී බොහෝ දෙනෙකු සිදුකරනා බොහෝ වැරදි නොදැන කරනා ඒවා නොවන බව පැහැදිළිය. නීතිය පමණක් නොව චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර අනුගමනය කිරීම සහ පිළිපැදීම යහපත් සමාජයක පැවැත්ම තහවුරු කරනු ලබයි. එනිසා ‘වෙනස’ ඇතිවිය යුත්තේ කොහේදැයි සිතා බැලිය යුතුව ඇත.  

ආත්මාර්ථය ද මුදලට ගිජු වීමද හේතු කොට ගෙන රටක ප්‍රගමනය කොපමණ සිමාකාරී වී ඇත්දැයි ගෙවුන අතීතය අපට සිහිපත් කරයි. බලොපොරොත්තු වූ දෙය ලද ‘වෙනස” තුලින් නොලැබීම තවත් ‘වෙනසක්’ ඇතිකරලීමට උත්සාහ දැරීම මෙවැනි සමාජයක අරමුණ වෙයි. ‘වෙනස’ කාලින අවශ්‍යතාවයක් වුව ඒ සඳහා දෙපාරක් නොව කිහිපවරක්ම සිතා බැලිය යුතු බව නම් තරයේම පැවසිය යුතුය.    

  

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ     

 

විදුපත් ඉරුව

විදුපත් ඉරුව ලියන්න පටන් අරන් දැන් හරියටම අවුරුද්දක්‌ වෙනවා. මේ වෙන කොට ලිපි හතළිස්‌ නවයක්‌ පමණ ලියා අවසන්. මේ ලියවෙන්නේ එතකොට පනස්‌ වැනි ලිපිය. විවිධ මාතෘකා ඔස්‌සේ මා උකහාගත් දැනුම ඔබ වෙතට මේ අයුරින් හෝ ගෙන ඒමට ලැබීම සතුටක්‌. ඊටත් වඩා මා සතුටු වන්නේ මෙලෙස ලබා දෙන දැනුමෙන් කිසියම් කෙනෙකු ප්‍රයෝජනයක්‌ ගන්නවා නම්. මා සිතනවා විශේෂයෙන් ම විදුසර කියවන පුතාලා දූලා තම අධ්‍යාපන ගමන සාර්ථක කරගැනීමට විදුසර සඟරාව අත්වැලක්‌ කරගෙන ඇතැයි කියා.

මගේ විද්‍යා දැනුම පෝෂණය කරන්නට මුල සිට ම ඉවහල් වූයේ විදුසර විද්‍යා සඟරාවයි. එය මා නොසඟවා පැවසිය යුතු සත්‍යයක්‌. එය විද්‍යාවේ විවිධ මාතෘකා ඔස්‌සේ විවිධ විෂයන් ඔස්‌සේ ගෙන ආ තොරතුරු ඇත්තෙන් ම මා නිරන්තරයෙන් ම විස්‌මයට පත් කළා පමණක්‌ නො ව කුතුහලයට ද පත් කළා. එනිසා විද්‍යාව කෙරෙහි නිරන්තරයෙන් ම මා ඇද බැඳ තබාගත්තේ විදුසර බව කියන්න පුළුවන්. අද තරම් තොරතුරු සන්නිවේදනය නොදියුණු ඒ යුගයේ පත්තරවලට ඉතා ඉහළ තැනක්‌ තිබුණා. විදුසර ගෙන ආවේ දැනුම පමණක්‌ නො වේ. විශ්ව විද්‍යාව අතැඹුලක්‌ කර අප වෙතට ගෙන ආවේත් ගෙන එන්නේත් විදුසරයි.

*** *** ***

විද්‍යාව කවදා කෙසේ ආරම්භ වුවත් අප නිසි ලෙස අධ්‍යාපන කටයුතු සිදු කරන්නේ නම් එහි තාර්කික ස්‌වරූපයට අභියෝග කළ නොහැකියි. එනිසා යමක්‌ ඉගෙනගන්නේ නම් නියමාකාරයෙන් ම ඉගෙනගැනීම අතාර්කික, අසංවර සහ නිෂ්ඵල ප්‍රතිඵල අත් කර දෙන්නේ නැහැ. නිර්මාණාත්මක දැනුම බිහි කරන්නන් ගේ හිගයට මූලික හේතු වන්නේ නිසි පදනමක්‌ නොමැති වීමයි. වර්තමානයේ අධ්‍යාපන රටාව තුළ ඇත්තේ සිරගත මනස්‌ සහිත රොබෝ යන්ත්‍ර බිහි කරන යාන්ත්‍රණයක්‌ මිස බුද්ධිය මෙහෙයවා නිර්මාණශීලීව විශිෂ්ට අනාගතයක්‌ නිර්මාණය කළ හැකි පිරිසක්‌ බිහි කරන යාන්ත්‍රණයක්‌ නො වන බව වටහාගැනීම අපහසු නැහැ. අතරින් පතර විශිෂ්ට නිර්මාණශීලීන් බිහි වුවත් උසස්‌ නිර්මාණ අගය කළ හැකි බහුතරයක්‌ බිහි නො වීම, විශිෂ්ටයන් අගය නො කිරීමට ද හේතුවක්‌ වී තිබෙනවා.

බොහොමයක්‌ අධ්‍යාපන ආයතනවල ඉගෙන ගැනීමේ දී අනුගමනය කළ යුතු කරුණු කාරණා නිසි ලෙස භාවිත නො වන බව ද, දරුවන්ට අවබෝධ කර නො දෙන බව ද රහසක්‌ නො වේ. එයට හේතු ගණනාවක්‌ ම ඇති මුත් ප්‍රධාන ම කරුණ වන්නේ එවැනි දේ පිළිබඳව ඔවුන් නො දැන සිටීමයි. නොසැලකිලිමත් බව ද ඒ අතර වන බව අමතක නො කළ යුතුයි. දරුවන් ගේ සෞඛ්‍යය මෙහි දී තීරණාත්මක වන අතර සන්සුන් මනසක්‌ ඇති කරගැනීමේ දී නිසි පෝෂණය මනාව ලැබිය යුතුයි. මොළයට නිසි ඔක්‌සිජන් සැපයුමක්‌ ලැබීම එහි ක්‍රියාකාරිත්වය හොඳින් පවත්වාගෙන යැමට විශාල උපකාරයක්‌ බව අමතක නො කළ යුතුයි. මේ සදහා වැදගත් වන්නේ රුධිරයේ ඔක්‌සිජන් ප්‍රවාහනය කරන හිමොග්ලොබින් මට්‌ටම ප්‍රශස්‌තව පවත්වාගෙන යැමයි. යකඩ ඌනතාව රුධිරයේ හිමොග්ලොබින් මට්‌ටම පහත හෙළීමට හේතු වන අතර යකඩ බහුල ආහාර නිතර කෑම වේලට එක්‌ ගැනීමෙන් එය මගහරවාගත හැකියි. අඩු රුධිර පීඩනයට ද සෙම වැනි තත්ත්ව සඳහා ද අඩු ඔක්‌සිජන් සැපයුම හේතු වන බවයි පැවසෙන්නේ.

නොසන්සුන්තාව, එක තැනක සිට වැඩකට සිත යොමු කිරීමට නොහැකි වීම, කේන්ති යැම වැනි ලක්‌ෂණ මොළයට අඩු ඔක්‌සිජන් මට්‌ටමක්‌ නො ලැබීමේ තවත් ප්‍රතිවිපාක වනවා. එනිසා සංකීර්ණ ගැටලු විසඳීමට ඉදිරිපත් නො වීම, ප්‍රශ්නවලින් පැන යැම මෙන්ම පාඩම් කිරීමේ දී සින්දු අසමින් පාඩම් කිරීම වැනි තත්ත්ව ද වැඩිදුරටත් ඇති විය හැකියි. නිසි පෝෂණය සමග ක්‍රීඩා කිරීම ව්‍යායාම කිරීම වැනි දේ මගින් ද ප්‍රාණයාම ව්‍යායාම කිරීම මගින් ද එම තත්ත්වයන් මගහරවාගත හැකි වනවා.

ඒ වගේ ම කුඩා දරුවන් වසර 12 පමණ වන තෙක්‌ ඉතා හොඳින් රැක බලා ගත යුතුයි. මේ කාලය තුළ දී කරන කියන බොහෝ දේ ඔවුන් ගේ යටි හිතට ඇතුළු වන අතර ඒවා වැඩිහිටියකු වීමෙන් පසු නැවත උඩු හිතට විත් ක්‍රියා කරන බව පර්යේෂණාත්මකව ඉතා පැහැදිලිව පෙන්වා දී තිබෙනවා. එනිසා ළමයකු අධෛර්යවත් කරන වචන හෝ ක්‍රියාකාරකම් ළමයකුට අත්විඳීමට සැලැස්‌විය යුතු නැහැ. එවැනි දේ මගින් සිතෙහි ඇති වන කැළැල් සමහර විටෙක සදාකාලික වන අතර එය ළමයා ගේ අනාගතය සදා අඳුරු කළ හැකියි. සෞම්‍ය වචන භාවිතය මෙහි දී ඉතා වැදගත් වන අතර නවීන ළමා මානසික විද්‍යාවේ පමණක්‌ නො ව අපේ අතීත දේශීය දැනුමේ ද මේ සම්බන්ධව බොහෝ කරුණු කාරණා සඳහන් වී ඇති බව අප අමතක නො කළ යුතුයි.

ඊළඟට අමතක නො කළ යුතු වැදගත් ම කරුණ වන්නේ සැම දරුවකු ම එක ම ලෙස දක්‌ෂයන් නො වන බවයි. ඔවුන් ගේ දක්‌ෂතා මතු වන්නේ ජීවිතයේ එක්‌තරා කාලයක්‌ ගිය පසුවයි. මේ සම්බන්ධව හොඳ ම උදාහරණය වන්නේ අයින්ස්‌ටයින් නමැති විද්‍යාඥයායි. ඔහු කුඩා කල ඉගෙනීමට දුර්වල ශිෂ්‍යයකු බව සදහන්. එහෙත් පසුකාලීනව ඔහු ලෝ ප්‍රකට විද්‍යාඥයකු බවට පත් වුණා. එනිසා දරුවන් ගේ පසුගාමී බව, අසනීප තත්ත්වයක්‌ නො වේ නම් කලබල විය යුතු දෙයක්‌ නො වන අතර, සැම විට ම අවධානයෙන් සිටීම තමයි වැදගත් වන්නේ.

දරුවන් ගේ අධ්‍යාපනයට සැම අතින් ම උචිත පරිසරයක්‌ කවදා කොතැන කෙලෙසක මේ රටේ ගොඩනැෙගන්නේ ද යන්න සාකච්ඡා කිරීම පවා විහිළුවක්‌ වන කාලයක කුඩා දරුවන් ගේ මනසේ අවම වශෙයන් හෝ විශිෂ්ටයන් බිහි කළ හැකි පරිසරයක්‌ ගොඩනැගීමේ සංකල්පීය බීජයක්‌ හෝ තැන්පත් කිරීම අප ගේ යුතුකමක්‌ වන අතර ඉදිරි පරම්පරා කිහිපයක්‌ හෝ ගත වී මේ අරමුණ සතුටුදායක මට්‌ටමකින් සාක්‌ෂාත් කරගත හැකි වේ යෑයි අපි පතමු.

විදුපත් ඉරුව ගැන ඔබ ගේ අදහස්‌ උදහස්‌ දැනගැනීමට කැමැතියි. එම අදහස්‌ පහත දුරකථන අංකයට හෝ විද්යුත් තැපෑලට හෝ යොමු කරන්න.

0718433319, jpathmak@gmail.com

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

විදුපත් ඉරුව

මානසික ආතතියෙන් මිදෙන්නට බොහෝ දෙනකු සොයා යන්නේ තවමත් නොකැළැල් ව ඇති සුන්දර සොබාවික පරිසරයටයි. ජනාකීර්ණ බවෙන් මිදී, ග්‍රාමීය පරිසරයක වුව දින කිහිපයක්‌ ගත කිරීම කලෙක සිට ගොඩගැසුණ චිත්ත පීඩනය මුදා ලන්නට හේතු වන බව අමුතුවෙන් විස්‌තර කරන්නට වුවමනා නො වේ. විශේෂයෙන් ම කොළඹ ජනාකීර්ණ බව තුළ ඇත්තේ ලෙඩුන් බිහි කරන පරිසරයක්‌ බව නිශ්චිත ය. කන්නට පිරිසිදු කෑම ද, බොන්නට පිරිසිදු ජලය ද, හුස්‌ම ගන්නට පිරිසිදු වාතය ද පමණක්‌ නො ව අහිමි වී ඇත්තේ නිශ්චල බව ද 'මනරම් දැකුම' ද බව මොහොතක්‌ සිතා බලන විට පැහැදිලි වෙයි. එනිසා ම එවැනි පරිසරයක දිනෙන් දින බිහි වන්නේ අකර්මණ්‍ය වන ජනතාවකි.

ශ්‍රී ලංකාව පාරිසරික දූෂ්‍ය බවෙහි උපරිමයට ළං වෙමින් සිටින බව පෙනී යයි. නොදැනුවත් ව මානසික ආතතිය ඇති කරන 'දෘශ්‍ය දූෂණය' පිළිබඳව මෙරට තවමත් නිසි කතාබහකට ලක්‌ ව නැත. අනෙකුත් භෞතික දූෂකයන් පිළිබඳ වූ ගැටලු ලිහා දැමීමට අපොහොසත් කල මෙවැන්නක්‌ ගැන කතා කරන්නට තරම් අවධානයක්‌ නො තිබෙන බව එක අතකට පුදුමයකුත් නො වේ.

තැනින් තැන ගොඩ ගැසෙන කසළ කඳු මෙන්ම මහා මාර්ග අසල නිවාස ඉදිරිපිට අත්හැර ඇති කසල මලු ද ගෙන එන්නේ අප්‍රියජනක දර්ශන බව අමුතුවෙන් පවසන්නට අවැසි නො වේ. අද බොහෝ දෙනකු තම ගෙවත්තෙන් එළියට මෙලෙස කසළ මලු දමන්නේ ඒ ප්‍රදේශයේ සැරිසරන අනෙකුත් ජනතාව ගැන අංශු මාත්‍රයක්‌ හෝ සිතා නො වේ. ගේට්‌ටුවල ද, ගේට්‌ටු කණු අසල ද, විදුලි කණු අසල ද කසල මලු ගොඩගසා විනාශ කර දමන්නේ ඔබ අප සියල්ලන් ම විඳින සුන්දර දසුන් බව අමතක නො කළ යුතු ය. එම ක්‍රියාකලාපය එම ජනතාව ගේ චිත්ත ආවේගවල පිළිබිඹුවක්‌ යෑයි අයකුට තර්ක කළ හැකි ය.

ජනාකීර්ණ බවෙහි තවත් ලක්‌ෂණයක්‌ වන්නේ ගුවන වසා ලන තට්‌ටු ගොඩනැගිලි ය. විවිධ හැඩයන් ද, විවිධ පැහැයන් ද හේතුවෙන් ඉතා සංකීර්ණ ගුවනක්‌ තනාලයි. ඉතා ආසන්නයෙන් අහස උසට තනන ගොඩනැගිලි එම ප්‍රදේශයේ වෙසෙන ජනතාව ගේ සිත් තුළ නොදැනුවත් ව ම ඇති කරන්නේ සිර වූ මානසිකත්වයකි. දිගු කාලීන ව මෙවැනි පරිසරවල වාසය කිරීම විවිධ මානසික පීඩාවන් සඳහා හේතු විය හැකි ය. ආලෝක ප්‍රතිවර්තනයට හේතු වන පැහැයන් ද කවුළු මෙන්ම විසල් බිත්ති ද දිගු කාලීන චිත්ත පීඩා ඇති කරන්නේ අප නොදැනුවත් ව ය. පසුගිය සමයේ ගොඩනැගිලි වසා ලූ තාප්ප එකිනෙක ගලවා ඈතට පෙනෙන දර්ශන කොළඹ නගරය තුළ ඇති කළ විට අත්‍යන්තයෙන් ම අප වින්ද එම නිදහස කිසි දා අමතක නො වේ.

විවිධ පැහැයන් ස්‌වාභාවික පරිසරය තුළ කොතෙකුත් ඇත්තේ කදිම මිශ්‍රණයක්‌ ලෙසින් මිස තනි තනි ව නො වේ. ගහ කොළ ගෙන එන කොළ පැහැය කෙදිනක වත් කෘත්‍රිමව ලබාගත නොහැකි බවට කොළ පැහැති ගොඩනැගිලි උදාහරණ ගෙන එයි. එනිසා ගොඩනැගිලි වර්ණවත් කිරීමේ දී ඉතා සැලකිලිමත් විය යුත්තේ දිගු කාලීන දැකුම් සිත් ලෙඩ කරන්නට හේතු වන බැවිනි. මෙරට තුළ මෙවැනි කරුණු සැලකිල්ලට නො ගැනීම නිසා ජනතව තමා කැමැති පැහැයේ නිදහස භුක්‌ති විඳින මුත් සමස්‌තයක්‌ ලෙස එය පරිසරයට ගෙන එන්නේ අලංකාරයක්‌ නො වන බව පැහැදිලි වේ. රටක්‌ ලෙස තීන්දු තීරණ ගැනීමේ දී කලබලකාරී නගර සන්සුන් කරන්නට පැහැය ද හේතුවක්‌ බව සැලකිල්ලට ගත යුතු ය.

විවෘත පරිසරයන් තුළින් අප විඳින දිගු දුර දර්ශන දැකුම් වළකාලන විසල් දැන්වීම් පුවරු දෘශ්‍ය දූෂණයේ තවත් ප්‍රමුඛයෙකු ලෙස හඳුනාගත හැකි ය. ජනාකීර්ණ නගර තුළ පමණක්‌ නො ව ගම්බඳට යත් ම පවා විසල් දැන්වීම් පුවරු ගුවන ආක්‍රමණය කර ඇත්තේ ගැමි සුන්දරත්වය සපුරා විනාශ කරමිනි. ජනතාව යම් යම් දේ මිල දී ගැනීම සඳහා පොලඹවාලන මේ දැකුම් දිනපතා දර්ශනය වීම සියුම් ලෙස අපටත් හොරා එම දැන්වීම යටිසිතෙහි තැන්පත් කරන්නේ අනවශ්‍ය නම් එවැනි දේ ප්‍රතික්‌ෂේප කිරීමේ අයිතිය ද අහිමි කරමින් බව වටහාගත යුතු ය. මේ දැන්වීම් පුවරු ගෙන එන (අ)ප්‍රසන්න දර්ශන වර්තමාන කෘත්‍රිම පරිසරයේ ප්‍රමුඛ බව තවතවත් ඉස්‌මතු කරයි.

දෘශ්‍ය දූෂණයේ පෙරගමන්කරුවන් දේශපාලන මැතිවරණ සමයේ දී මතු වෙයි. ඇසට හසු වන සැම මායිමක ම තම බල ප්‍රදේශය සනිටුහන් කරමින් මැතිවරණ දැන්වීම් අලවන්නේ ප්‍රදේශයේ ජනතාව දකිය යුතු එක ම දසුන එය බවට පත් කරමිනි. ඉවත් කිරීමට පවා අධික මුදලක්‌ වැය වන මෙවැනි ක්‍රියා තහනම් කිරීම සඳහා නීති සකස්‌ විය යුතු බව අමුතුවෙන් වටහා දිය යුත්තක්‌ නො වේ. මෙරට ජනමාධ්‍ය බොහෝ පවතිද්දී, සන්නිවේදන දියුණුව වැඩි වෙද්දී මෙවැනි යල් පැන ගිය සාම්ප්‍රදායික සන්නිවේදන ක්‍රමයන් අනවශ්‍ය දෑ සඳහා භාවිතය නැවැත්විය යුතු ය. ඒ අවස්‌ථාවන් යම් යම් හදිසි සහ ආපදා දැනුම් දීම වැනි ජනතාව ගේ සුබසාධනයට හේතු වන පණිවිඩ සඳහා වෙන් කළ යුතු ය.

මෙරට පුරා ඉදි කර ඇති විසල් දැන්වීම් පුවරු වලට 'ආයුබෝවන්' නො කිය යුතු ය. වහ වහා ඒවා ගලවා දැමීමට ද නැවත ඉදි නො කිරීම ද සඳහා තීන්දු තීරණ ගන්නේ නම් මෙරට ඇති අපූරු දර්ශන සුන්දරත්වය රැකගත හැකි ය. දෘශ්‍ය දූෂණය හේතුවෙන් චිත්ත පීඩනයෙන් පිරුණ ජනතාවක්‌ බිහි වීම වළලකාලන්නට එවැනි ක්‍රියාමාර්ගයක්‌ හේතු වෙයි. එය අපට නො දැනීම රටෙහි අඩාළ වන දියුණුව නගාලන්නට දිරියක්‌ වෙයි.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

විදුපත් ඉරුව
2017 ජූලි 05 බදාදා

පසුගිය මැයි මාසයේ වැල්ලවත්තේ පිහිටි පස්‌ මහල් ගොඩනැගිල්ලක්‌ කඩා වැටී මහ විනාශයක්‌ සිදු විය. පස්‌චාත් ආපදා පරීක්‌ෂණවල දී හෙළි වූයේ නියමිත ඉංජිනේරු තාක්‌ෂණයන් යොදා නො ගෙන ඉදිකිරීම් සිදු කිරීම මේ ව්‍යසනයට මුල් වී ඇති බවයි. අනතුරට ලක්‌ වන විටත් එහි ඉදිකිරීම් සිදු වෙමින් පැවති බව රහසක්‌ නො වේ. මේ සිදුවීම අපට කියා දෙන්නේ ආවාට ගියාට ඉදිකිරීම් සිදු කිරීම පිළිබඳව ඇති නීතිමය තත්ත්වයේ සැලකිය යුතු වෙනසක්‌ සිදු විය යුතු බවයි. ඒ මන්ද යත් ඉදිරියටත් මෙවැනි ඉදිකිරීම් සිදු කිරීමට බොහෝ ඉඩකඩ ඇති බැවිනි.

ඒ කෙසේ වෙතත්, විශේෂයෙන් ම, කොළඹ ප්‍රදේශයේ ඉදිකිරීම් සිදු කිරීමේ දී ඉතා සැලකිලිමත් විය යුතු ය. කොළඹ තට්‌ටු ගොඩනැගිලි ඉදිකිරිමේ දී වඩාත් සැලකිලිමත් විය යුතු ය. භූ තාක්‌ෂණික සහ භූ ඉංජිනේරු තාක්‌ෂණයන්හි වැදගත්කම මෙහි දී වඩා ප්‍රබලව පැනනගී. කොළඹ භූ පරිසරය අතිශය සංකීර්ණ වේ. කලක දී කලපුවක්‌ ව සහ වගුරු බිමක්‌ ව තිබූ කොළඹ ප්‍රදේශය මුතුරාජවෙල හා සම්බන්ධිත ව තිබූ බව භූ විද්‍යාත්මක පර්යේෂණවලින් පැහැදිලි වේ. තැනින් තැන පිහිටි උස්‌ බිම් අතර වූ පහත් බිම් වසා ලමින් තැන්පත් වූ චාතුර්ථ අවධියේ අවසාදිත කොළඹ ප්‍රදේශයේ ප්‍රමුඛ භූ අභ්‍යන්තරික තැන්පතු වේ. එනිසා ඒකාකාරී නො වන අභ්‍යන්තරික භූ පරිසරයේ ස්‌ථාපනය කෙරෙන ගොඩනැගිලි සහ උමං වැනි වෙනත් ඉදි කිරීම් නිර්මාණය කිරීමට ප්‍රථම සවිස්‌තරාත්මක භූ විද්‍යාත්මක අධ්‍යයනයන් සිදු කර ඉංජිනේරු තාක්‌ෂණික නිර්මාණයන් සිදු කිරීම අත්‍යවශ්‍ය කරුණක්‌ වී ඇති බව අප තේරුම්ගත යුතු ය.

අවධි ගණනාවක ඉදිකිරීම් කොළඹ ප්‍රදේශයේ පැවතීම නව ඉදිකිරීම් සිදු කිරීමේ දී පැනනගින ගැටලු තවත් සංකීර්ණ කරයි. කලකට පෙර ඉදි කරන ලද ගොඩනැගිලි අතර වසර සිය ගණනකට පෙර ඉදි කරන ලද ඒවා ද වෙයි. එකල මෙතරම් තදබදයක ගොඩනැගිලි නො පැවතීම සූක්‌ෂ්ම භූ විද්‍යාත්මක සහ භූ ඉංජිනේරු තාක්‌ෂණයන් භාවිත නො කරන්නට හේතුවක්‌ වන්නට ඇත. එපමණක්‌ නො ව මෙතරම් දියුණු තාක්‌ෂණික ක්‍රමවේද ප්‍රචලිත වී නො තිබීම ද හේතුවක්‌ වන්නට හැකි ය. බොහොමයක්‌ එවැනි ගොඩනැගිලි තට්‌ටු ගොඩනැගිලි නො වූ අතර වූයේ නම් දෙවැනි තට්‌ටුව ඉක්‌ම නො යන්නට වග බලාගන්නට ඇත. එහෙත් වර්තමානයේ කොළඹ බොහොමයක්‌ ප්‍රදේශ ගොඩනැගිලිවලින් වැසී ගොසිනි. තාක්‌ෂණයේ දියුණුව සහ ඉංජිනේරු සහ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයේ දියුණුවත් සමග ම සීමිත ඉඩකඩක්‌ උපරිම ලෙස ප්‍රයෝජනය ගන්නට හැකියාව ලැබී තිබේ.

අහස සිඹින ගොඩනැගිලි ඉදි කරමින් බොහෝ දෙනකුට වාසය හිමි කර දෙන්නට තැත් කරන්නේ වැඩි වන ජනගහනයේ අධික ඉල්ලුම හේතුවෙනි. එමෙන් ම භූ අභ්‍යන්තරයේ වැඩි අවකාශයක්‌ ලබාගනිමින් වැඩිමනත් තට්‌ටු කිහිපයක්‌ භූගත ව නිර්මාණය කරන්නේ ද රථවාහන ගාල් කිරීමේ ගැටලුවට පිළියමක්‌ ලෙසිනි. එහෙත් ඉහළ යන්නට යන්නට පහළට ලබා දෙන පීඩනය වැඩි වන්නේ පාදමේ සවි ශක්‌තිය අභියෝගයකට ලක්‌ කරමිනි. චාතුර්ථ අවධියේ වරින් වර තැන්පත් වූ මඩ තැන්පතු සේ ම වැලි තැන්පතු ද මිශ්‍ර වූ අවසාදිත කොළඹ ප්‍රදේශයේ ඇත. මෙවැනි අවසාදිත අතර විශාල ජීර්ණිත පාෂාණ කුට්‌ටි බහුලව හමු වේ. බිහි විදුම් දත්ත ලබා ගත්ත ද නිසි පරිදි විශ්ලේෂණය නො කරන්නේ නම් පාදම පිළිබඳව වන ඉංජිනේරු පුරෝකථනයන් වරදින්නට පුළුවන. භූ භෞතික ක්‍රමවේදයන් මගින් භූ අභ්‍යන්තරය නිරීක්‌ෂණය කිරීම ඉංජිනේරු පුරෝකථනයන් සඳහා ලබා දෙන සහාය ද සුළුපටු නො වේ.

භූ අභ්‍යන්තරික ජල මට්‌ටම මතුපිටට ආසන්නයේ පැවතීම ද ඉංජිනේරු නිර්මාණයන්වල දී අභියෝගාත්මක වෙයි. ජලයේ හැසිරීම නිසි පරිදි හඳුනාගැනීම ඉතා වැදගත් වෙයි. දැනටමත් ඉදිකිරීම් විශාල ප්‍රමාණයක්‌ කොළඹ පැවතීම ද, භූ ජල මට්‌ටම ඉහළින් පැවතීම ද ඉදි කිරීම් සිදු කිරීමේ දී කරන්නා වූ භූ කැණීම් ආසන්න ගොඩනැගිලි අස්‌ථාවර කරන්නට හේතු වෙයි. කැණීම් නිසා පහළ වැටෙන භූ ජල මට්‌ටම, ආසන්න ගොඩනැගිලිවලට පහළින් අභ්‍යන්තරයේ අවකාශ තනන්නේ එම ගොඩනැගිලිවල බිත්ති ද පාදම ද ඉරිතලමිනි. භූ තාක්‌ෂණයේ පිහිට පතන්නට මේ සැම විටක ම සිදු වන අතර පවතින අත්දැකීම් අනුව නම් බොහෝ විට මේ තත්වය සලකා බලන්නේ ඉදිකිරීම සිදු කරන අතරතුර වීම කණගාටුවට කරුණකි. භූවිද්‍යාඥයන් ගේ සහාය පතන්නේ ද ගැටලුවේ අවසාන අදියරේ දී වීම ශ්‍රී ලංකාවේ තත්ත්වයයි. වැය කරන්නට සිදු වන වියදම සැලකිල්ලට ගැනීමේ දී පළමු අදියරේ දී, එනම් ශක්‍යතා අධ්‍යයනයේ දී ම භූ විද්‍යාත්මක අධ්‍යයනයන් සිදු කර දත්ත විශ්ලේෂණය කිරීම වඩාත් වාසි දායක වේ.

කොළඹ පමණක්‌ නො ව රටෙහි අනෙකුත් ප්‍රදේශවල ද මහත් විශාල ඉදි කිරීම් ව්‍යාපෘතිවල දී මේ අධ්‍යයනයන් සිදු කළ ද සුළු පරිමාණයේ ඉදිකිරීම්වල දී මේ තත්ත්වය දැකගත නොහැකි ය. එනිසා සිදු වන සුළු හෝ භූ අස්‌ථාවරත්වයන්වල දී ඉදි කිරීම් ද ක්‌ෂණිකව අස්‌ථාවර වෙයි. පර්යේෂණවලින් පෙන්වා දී ඇත්තේ මේ තත්ත්වය ග්‍රාමීයව වැඩි බවයි. භූ තාක්‌ෂණය සහ භූ ඉංජිනේරු තාක්‌ෂණය අවැසි බව වටහාගන්නේ ණය පහසුකම් ඉල්ලීමේ දී හෝ පාරිසරික තත්ත්ව වාර්තාවක්‌ ඉදිරිපත් කිරීමේ දී හෝ පමණක්‌ වීම මෙරට මේ සඳහා පවතින නීතිමය තත්ත්වයේ අඩුපාඩුවක්‌ බව තරයේම වටහා දෙයි. මේ තත්ත්වය තේරුම්ගෙන ගොඩනැගිලි තත්ත්ව සමීක්‌ෂණය සහ පාලනය උදෙසා ක්‍රමවත් බලාත්මක වැඩපිළිවෙළක්‌ සකස්‌ වීම කාලීන අවශ්‍යතාවක්‌ බව අප තේරුම්ගත යුතු ය.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

විදුපත් ඉරුව

2017 ජුනි 28 බදාදා

මිත්‍යාව පැතිරෙන්නට වැඩි කාලයක් ගතවන්නේ නැත. තටු ලද මිත්‍යාව රසකර බෙදන්නට මෙරට ජනමාධ්‍ය එකිනෙකා පොරකන්නේ වෙනත් තොරතුරු නැතිවාක් මෙනි. රාවණා ද අංගම් පොරද ඇතුළුව අතීත දියුණු තාක්ෂණයක් ගැන පුන පුනා දොඩන්නේ කොතරම් දුරට ඒ බවට සාක්ෂ්‍ය ඇතිවද යන්න විමසා බැලිය යුතුය. මේ සටහන රාවණා කථා කේන්ද්‍ර කර නොගත්තද මෙරට පැතිරෙන යම් මිත්‍යා මත කිහිපයක් ද මෙහිදී විමසා බලයි.    

වියැකෙමින් යන මධ්‍ය කඳුකරයේ ශේෂයන් මාතලෙන් ඔබ්බට වූ  උතුරු දිසාවෙන් බොහෝ තැන්හි හමුවෙන්නේ අපූරු භූ විෂමතාවන් නිර්මාණය කරමිනි. අත්‍යන්ත ජිරණයේ සහ ඛාදනයේ ප්‍රතිපලයක් ලෙස බිමට සමතලා කරන්නට දරන වැර වෑයමෙන් මිදී බොහෝ අසීරුවෙන් නැගී සිටිනා හුදකලා කන්දකි සිගිරිය. අපූරු පුරාවිද්‍යාත්මක වටිනාකමක් මෙරටට එක්කල අනභිබවනීය මේ හුදකලා කන්දේ ඉදිවූ මානව ඉතිහාසයේ සන්ධිස්ථානය තවමත් නිසි පරිදි විමර්ශනයට කලක් නොවීම කණගාටුවට හේතුවක් පමණක් නොව අහුමුලු වලිගකොට අල්ලා ලබා දෙනා නිගමන පුස්සක්ම වන බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ.

අයෙකුට මේ ස්ථානය රාවනා ගේ ගුවන් තොටුපලය. ඔවුන් කියනා පරිදි දඬුමොනරය මෙහි නවත්වා ගුවන් ගත කරන ලද්දේ මෙහි සිටය. එතරම්ම දියුණු තාක්ෂණයක් ගැන වහසි බස් දොඩනා මෙම නඩය කන්දක සිට ගුවන්ගත කරනා  ගුවන් රථයක් ගැන දෙන අර්ථකථනය නිවැරදිද? පහත් බිමක සිට ඉහලට ඔසවන්නට තරම් තාක්ෂණයක් නොතිබූ මෙම මෑත ඉතිහාසයේ රයිට් සහෝදරයෝ ද උස් බිමක සිට ගුවන් යානා ගුවන් ගත කිරීමේ හැකියාව සොයා බැලූහ.

තවත් අයෙකුට අනුව සීගිරිය නිර්මාණය වී ඇත්තේ ගිනිකන්දක් පුපුරායාමේ ප්‍රතිපලයක් ලෙසිනි. භූ විද්‍යාත්මක ඉතිහාසයේ ශ්‍රී ලංකවේ ගිනිකඳු නිර්මාණය වී නොමැත. ඉදිරියට එසේ සිදුවන්නට ඇති හැකියාව බොහෝ අඩුය. වන්නි සංකීර්ණය නිර්මාණය කල විපරිත පාෂාණ ගොනුවක අවිධිමත් ජීර්ණය මෙම අපූරු හුදකලා කන්ද නිර්මාණය කල බවට කිසිම සැකයක් නැත. ඒ සඳහා ප්‍රමාණවත් සාක්ෂි අපමණය. උතුරු දකුණු දිශානුගතව විහිදෙන එකමත එක පිහිටි පාෂාණ තට්ටු තුනක එකමුතුව මෙම සිගිරිය නිර්මාණය කරන්නට හේතු වී ඇත. අක්‍රමවත් සහ වේගවත් ජිර්නයක ප්‍රථිපලයක් ලෙස අවට වූ අනෙකුත් පාෂාණ කලාප ඛාදනයෙන් දියකර හරින්නට මෙරට භූ විද්‍යාත්මක ඉතිහාසයේ එක් කාලවකවානුවක තිබූ පාරිසරික තත්වය බලපාන්නට ඇති බව පෙනී යයි. සීගිරි ගලේ තවමත් පවතින විවිධ හැඩති සහ විවිධ ප්‍රමාණවල කුහරයන් නැතහොත් කුඩා ගුහා මේ සඳහා සාක්ෂි දරයි. ඔබ ඉතා ආසාවෙන් නරඹන චිත්‍ර නිර්මාණය කර ඇත්තේද එවැනි ගුහා වලය.

සිහගිරි නම නිර්මාණය වන්නේ සිංහ මූර්තිය නිසාවෙනි. ගිරියෙන් ඇතුළුවන්නට කල නිර්මාණය ඉතා අපුරුය. නමුත් අයෙක් පවසන්නේ මෙම මූර්තිය සිංහයකුගේ නොව ගුරුලෙකුගේ බවයි. ඉන් ද නොනැවතී එය රාවණාට ද සම්බන්ධ කරයි. ගුරුලෙකුගේ බවට පවසන්නට හේතුවන්නේ පාදයේ ඇති ඇඟිලි සංඛ්‍යාවයි. මුර්තියේ දැනට පෙනෙන්නට ඇත්තේ ඇඟිලි සතරකි. හැටේ දශකයේ සිදුකල සංරක්ෂණයේ අඩුපාඩුවක් නිසා සිංහයාට එක් ඇඟිල්ලක් අහිමි විය. සංරක්ෂයෝ හතරවැනි සහ පස් වැනි ඇඟිලි දෙකම අල්ලා එක් ඇඟිල්ලක් තනා ඇත. එය නොදන්නා කමකට  කලාද නැතහොත් ඉතිහාසයේ සත්‍ය කරුණු සඟවන්නට කල වෑයමක්දැයි යමකිසි සැකයක් පහළවෙයි.

එකල සංරක්ෂකයෝ ප්‍රමුඛ මාධ්‍ය කරගත්තේ සිමෙන්තිය. ඉවක් බවක් නොමැතිව ඔවුන් සීගිරියේ හතරඅත සිමෙන්ති දමා සංරක්ෂණය කළේය. කැටපත් පවුරද සිමෙන්ති සංරක්ෂණයට නතු විය. ආරක්ෂාවට පවුරේ ඉහළින් යෙදු සිමෙන්ති ආවරණය අද එම පවුර නසන කොඩිවිනය බවට පත් වී ඇත. සිමෙන්ති වල ඇති ජිප්සම් එකතුවී දිලිසෙන පිටත ආවරණය ගැලවෙන්නට පටන් ගෙන ඇත. මෙය අවම තරමින් දශක තුනක සිටවත් සිදුවෙමින් පවතින් බව පෙනී යයි. බලධාරීන් මේ සඳහා කිසිදු පියවරක් ගෙන නොමැති වීම ඉතා කනගාටුවට කරුණකි.   

සීගිරියේ තැනින් තැන දක්නට ලැබෙන ගලේ කෙටු ගඩොලක ප්‍රමාණයේ පාදම් සලකුණු කියාපාන්නේ අතිවිශාල ගඩොල් ආවරණයක් තිබුන බවයි. කැටපත් පවුරද චිත්‍රණය කර තිබු ගල මතුපිටද ඒ බවට කදිම සාක්ෂි වෙයි. කැටපත් පවුරේ දිලිසෙන සුළු මතුපිට ඇතුලත අඳුර දුරුකොට ලැබෙනා කුඩා ආලෝකයෙන් වුව මහත් ලෝකයක් සපයන්නට හේතු වී ඇති බව පෙනෙයි. තට්ටු නිවාස සංකීර්ණයක් සේ ගලවටා යා හැකි ආවරණිත ගෘහ නිර්මාණයක් වන්නට ඇති බව මගේ මතයයි මස්තකයේ රජු ප්‍රමුඛ රාජකීයන් සඳහා මාළිගා ඉදිවන්නට ඇත. මෑත කාලයේ අංකිත තාක්ෂණය ඔස්සේ සමහරු සිගිරිය ප්‍රතිනිර්මාණය කරන අයුරු දැක තිබේ. ඔවුන් කී දෙනෙකු ප්‍රතිනිර්මාණය සඳහා මෙම පුරාවිද්‍යාත්මක සාක්ෂි උපයෝගී කර ගත්තේදැයි විමසා බැලිය යුතුය.    

මෙරට පුරාවිද්‍යාවේ නිර්මාණශීලි විද්‍යාත්මක විමර්ශනයන් සිදුවන්නේ නැත. ඒ මන්ද යත් ඔවුන් බොහෝ දෙනෙකුට විද්‍යාව අඳුකොළ වී ඇති නිසාවෙනි. කැණීමකින් හෝ ගවේෂණයකින් සොයා ගන්නා ලද දෑ කරුණු ලෙස ම පවසන්නට පමණක් පුරුදු වී ඇති බව බොහෝ දෙනා පල කරනා ග්‍රන්ථ හෝ පර්යේෂණ පත්‍රිකා වලින් පැහැදිළි වෙයි. ඒ අතර සමහරු අතිශයෝක්තිය පමණක් පෙරදැරිව තම මත පල කරන බව පෙනී යයි. කැණීමෙන් ලැබුන මැටි බඳුනේ රටාවන් ස්වර බවට හරවා එමගින් අතීත කාලයේ පරිසරය දකින්නට තරම් සුක්‍ෂම ලෙස දියුණු කරන ලද පුරාවිද්‍යාවක් ඔවුන් සතු බව මේ මෑතකදී විකාශනය කරන ලද ජාතික රුපවාහිනි වැඩසටහනකින් මොනවට පැහැදිළි විය. එනිසා ඔවුනට මෙම බටහිර විද්‍යාව කෙසේවත් පලක් නැත. ඒ බවට හොඳම සාක්ෂ්‍ය වන්නේ කලකදී මධ්‍යම සංස්කෘතික අරමුදලේ විද්‍යා පර්යේෂණාගාරයේ රසායනාගාරය තේ සැදීමේ කාමර සඳහා යොදා ගැනීමට කල තැතයි.

කෙසේ වෙතත් මිත්‍යාවට රැඳිය හැක්කේ එයට මිත්‍යාවක් ලෙසම පවත්න්නට ඉඩ හැරීමෙන් පමණකි. එය සත්‍ය බවට කෙදිනකවත් පත්කළ නොහැක.    

  

 ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ     

විදුපත් ඉරුව
2017 ජූනි 21 බදාදා

ඈතින් එන වාහනයක්‌ තමා වෙත ළඟා වෙත් ම සහ තමා පසු කර තමා වෙතින් ඉවත් ව යැමේ දී ඇති වන ශබ්දයේ වෙනස (ක්‍රමයෙන් වැඩි වී ක්‍රමයෙන් අඩු වීම) ඔබට ඉතා හොඳින් මතක ඇතිවාට කිසි ම සැකයක්‌ නැත. ගුවන් යානයක්‌ තමා පසු කරගෙන යැමේ දී ද මේ ශබ්දයේ වැඩි අඩු වීම ඔබ අත්දකිනු ඇත. මෙහි දී ශබ්දය ක්‍රමයෙන් වැඩි වෙමින් ඇසෙන අතර තමා අබියස දී උපරිම ශබ්දය ඇසී, පසු කරන විට ශබ්දය අඩු වී යයි. මේ සිදුවීම 'ඩොප්ලර් ආචරණය' ලෙස හැඳින්වෙන අතර මේ පිළිබඳව විද්‍යා ලෝකයේ සාකච්ඡාවට බඳුන් වන්නේ 'ක්‍රිස්‌ටියන් ඩොප්ලර්' නම් ඔස්‌ටි්‍රයානු භෞතික විද්‍යාඥයා විසින් විද්‍යා මතයක්‌ ලෙස 1942 ඉදිරිපත් කරනු ලැබීමන් පසු ය.

තරංග ආයාමයේ හෝ සංඛ්‍යාතයේ හෝ වෙනස නිරීකෂකයාට දැනෙන ආකාරය මෙහි දී අවධානයට ලක්‌ වන්නේ ය. මෙනිසා වාහනයක හෝ වෙනත් සලකන වස්‌තුවක හෝ චලනයේ වෙනස්‌කම් හඳුනාගත හැකි බව පෙනී යයි. ඒකාකාරී වේගයකින් ගමන් කරන්නේ නම් තරංග ආයාමයේ ඇති වන වෙනස ඒකාකාරී ව සිදු වෙයි. මෙහි දී වේගය පමණක්‌ නො ව දිශාව ද මේ අනුව නිර්ණය කළ හැකි වේ.

'ඩොප්ලර් ආචරණය' සිද්ධාන්ත කොටගත් භාවිතයන් මේ වන විට ලොව ප්‍රචලිත වී ඇති අතර එම නිර්මාණවල සහාය බොහෝ ක්‌ෂේත්‍රවල දී පල ප්‍රයෝජනයට ගනී. අප හොඳින් ම දන්නා පරිදි රථවාහන පොලිසිය වාහනවල වේගය නිර්ණය කිරීම සඳහා යොදාගන්නේ ද මේ තාක්‌ෂණයයි. රේඩාර් තරංග යනු රේඩියෝ තරංග වර්ගයක්‌ වන අතර, රේඩාර් තරංග යොදාගනිමින් වායුගෝලයේ වෙනස්‌ වීම් ග්‍රහණය කරගැනීම මේ වන විට දියුණු රටවල සිදු වේ. සාර්ථක 'කාලගුණ පුරෝකථන' සඳහා අනභිබවනීය සහායක්‌ මින් ලැබෙන බව සඳහන් වෙයි.

වැසි වලාකුළුවල මෙන්ම වැසි බින්දුවල ද වේගය, දිශාව සහ ප්‍රමාණය නිර්ණය කිරීමේ හැකියාව ඩොප්ලර් රේඩාර් තාක්‌ෂණයෙන් සිදු කරන්නට හැකි වීම කාලගුණ පුරෝකථන ක්‌ෂේත්‍රයේ නව නැම්මක්‌ බව පිළිගත යුතු ය. ආයාමය කුඩා රේඩාර් තරංග කුඩා වැසි බිඳු නිශ්චය සඳහා ද විශාල ආයාමයක්‌ සහිත රේඩාර් තරංග අයිස්‌ කැට වැනි පතනයන් නිශ්චය කිරීම සඳහා ද යොදාගනී. කෙසේ වෙතත් ආයාමය සෙ.මි. 1-10ක පරාසයක වූ තරංග මේ සඳහා යොදාගන්නා බව සඳහන් වේ. ස්‌ඵන්දයන් ලෙස නිකුත් කරන රේඩාර් තරංග අවකාශයේ ගමන් කරන අතර යම් චාලකයක වැදීමෙන් ප්‍රතිවර්තනය වන තරංග නැවත ග්‍රහණය කරගැනීමේ හැකියාව අදාළ උපකරණයට ඇත. එමගින් චලිතය පිළිබඳ තොරතුරු එක්‌ රැස්‌ කරගත හැකි වේ. මෙලෙස උකහාගන්නා දත්තයන් භාවිත කරමින් 'ආකෘතික කාලගුණ පුරෝකථන' ගොඩනැගීම සිදු කරයි. එමගින් අනාගත කාලගුණික අවබලපෑම් නිශ්චය කරගන්නට හැකි පරිසරයක්‌ ගොඩනගන්නට හැකි වෙයි.

කෙසේ වෙතත් කාලගුණ පුරෝකථන සැම විට ම එක ම තාක්‌ෂණික ක්‍රමවේදයකින් ගොඩනගාගත හැකි නො වේ. මේ සඳහා ඩොප්ලර් රේඩාර් තාක්‌ෂණය පමණක්‌ නො ව චන්ද්‍රිකා ඡායාරුපවල සහාය ද ඉතා අවැසි බව මෙහි දී සඳහන් කළ යුතු ය. සුපිරි පරිගණක තාක්‌ෂණයේ සහාය (ලංකාවේ නො වේ) ආකෘති ගොඩනැඟීම සඳහා භාවිත වන අතර තත්කාලීන දත්තයන් ලබා දෙමින් 'ආකෘතික පුරෝකථන'වල නිවැරැදි බව වැඩි කරනු ලබයි.

සාම්ප්‍රදායික කාලගුණ පුරෝකථනයන් අද වන විට මිනිසුන් ගේ භාවිතයෙන් ඉවතට විසි වී ඇත්තේ පාරිසරික වෙනස්‌ වීම් සමග ම ය. කෙසේ වෙතත් වත්මනේ ඉලක්‌කගත පුරෝකථනයන්වල අවැසි බව අත්‍යන්තයෙන් ම දැනෙන සමයකි. කාර්යබහුල මෙන්ම ඉවක්‌ බවක්‌ නොමැති ව පාරිසරික විනාශයන් සිදු කර කණපිට පෙරළුE ලොවක වෙසෙන අප නිශ්චිත කාලගුණික විපර්යාසයන්හි නිවැරැදි පුරෝකථනයන් කොපමණ දුරට අවැසි දැයි පසුගිය වසරේ මැයි මස මෙන්ම මේ වසරේ මැයි මස ද සිදු වූ ව්‍යසනයන් ගෙන් සිදු වූ හානිය අපට කියාපායි.

නව තාක්‌ෂණික උපාංග සහ උපකරණ මෙන්ම නවීන පරිගණක තාක්‌ෂණයන් ද භාවිතය අතිශය වැදගත් බව මෙතෙක්‌ කල් මෙරට සිදු වූ ව්‍යසනයන්හි ආපදාවල ප්‍රාමාණික බව පැහැදිලි කර දෙයි. දේශපාලනික ඇඟිලි ගැසීම්වලින් තොර ව කිසියම් ම හෝ දෙයක්‌ මෙරට සිදු කළ නොහැකි බව අපි හොඳින් ම දනිමු. මෙරට කවර හෝ පක්‌ෂයක වේ වා පවතින පාලන අධිකාරිය තීන්දු තීරණ ගන්නේ මිටි තැනින් ජලය බැස්‌විය හැකි ලෙසිනි. එසේත් නොමැති නම් මෙරට ඇස්‌බැස්‌ටස්‌ භාවිතය තහනම් කරන්නට මත්තෙන් විගස විසඳන්නට තරම් සෞඛ්‍ය ගැටලු කොපමණ ඇත්තේ දැයි නො දැන නො වේ.

ඩොප්ලර් රේඩාර් තාක්‌ෂණය මෙරටට ගෙන එන්නට 2020 වන තුරු සිටිනවා ද යන්න තරයේ ම සාකච්ඡාවට බඳුන් විය යුතු ය. විශාල මුදලක්‌ වැය කර රට ම ආවරණය කළ හැකි එක්‌ උපකරණ පද්ධතියක්‌ පමණක්‌ ගෙන එනවාට වඩා දිවයිනක්‌ ලෙස ශ්‍රී ලංකාවට අවැසි වන්නේ එක්‌ එක්‌ ජල පෝෂක ප්‍රදේශ ආවරණය කළ හැකි කුඩා ඩොප්ලර් රේඩාර් පද්ධති බව ය මාගේ අදහස වන්නේ. එයට ප්‍රධාන හේතුව ලෙස මා දකින්නේ දිවයිනක්‌ ලෙස වර්ෂාපතනය ලබන ආකාරයේ වෙනස ය. එක්‌ එක්‌ ප්‍රදේශවල ඇති වන වායුගෝලීය වෙනස්‌කම් ඉතා ප්‍රබලව බලාපාන බව පෙනී යන කරුණකි. එනිසා ප්‍රාදේශීය තත්ත්ව විමර්ශනය අත්‍යන්තයෙන් ම අවැසි දෙයකි.

අශ්වයා පැන ගිය පසු ඉස්‌තාලය වසන මිනිසුන් ඉන්නා අපේ රටේ ඉස්‌තාලය රැකගැනීම ද අපහසු කරුණකි. පසුගිය මාස කිහිපයේ දුම්රියට පැන සියදිවි හානි කරගත් සංඛ්‍යාව දෙ සියය ඉක්‌මවන බව සංඛ්‍යාලේඛන පවසයි. එනමුත් දුම්රිය ගමනාගමනය නවතා ලිය නොහැකි ය. රටේ සංවර්ධනය ඉහළ තලයකට ගෙන ඒමට අදහස්‌ කරන්නේ නම් ස්‌වාභාවික ව්‍යසනවලට මුහුණ දීමට හැකි ශක්‌තිමත් පරිසරයක්‌ මෙරට ගොඩනැගිය යුතු ය. මෙහි දී රාජ්‍ය ආයතන පමණක්‌ නො ව මහජනතාව ගේ ද සහාය නොඅඩුව ලැබිය යුතු බව පිළිගත යුතු ය.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

විදු පත් ඉරුව
2015  පෙබරවාරි 25  බදාදා
පසුගිය දිනෙක දිවයිනේ වයඹදිග පිහිටි වනජීවී අභය භූමියක්‌ වන විල්පත්තු අභය භුමිය නැරඹීමට අවස්‌ථාව ලැබුණා. බොහෝ කාලයක සිට එය දැකබලා ගැනීමේ අවශ්‍යතාව තිබුණත් මෙවර තමයි එය සාක්‌ෂාත් වුණේ. මේ අභයභුමිය පිහිටා තිබෙන්නේ දිවයිනේ අර්ධශුෂ්ක යෑයි හඳුන්වන දේශගුණික කලාපයේ. මේ ප්‍රදේශයට වර්ෂාව ඉතා අඩුවෙන් තමයි ලැබෙන්නේ. ඒ ඊසානදිග මෝසමෙන්. උණුසුම නං බොහොම වැඩියි.

හැබැයි අප ගිය දිනවල වර්ෂාව ලැබිලා වැඩි කාලයක්‌ ඉක්‌ම ගිහින් තිබුණේa නැහැ. ඒක නිසා බොහොම අපූරුවට ඇසට සුව දායක කොළ පැහැය පිරිලා ඉතිරිලා තිබුණා. ඒක නිසා ම ද කොහෙ ද සිසිලසත් හොඳට දැනුණා. මේ විල්පත්තු අභය භුමිය දෙපසින් ගංගාවල් දෙකක්‌ ගලා බසිනවා. එකක්‌ තමයි මල්වතු ඔය. අනෙක අරවි ආරු. මේ දෙක පිටාර ගැලීමෙන් අභය භූමිය පෝෂණය ලබනවා. වර්ෂා කාලයේ දී තිබෙන ප්‍රධාන ගැටලුව තමයි ප්‍රවාහනයට ඇති අපහසුතාව. මෙහි ඇති සුවිශේෂී කරුණ තමයි ස්‌වාභාවික විල් බොහෝ සංඛ්‍යාවක්‌ පැවතීම. විශාල විල් හතළිsහකට අධික ප්‍රමාණයක්‌ ඇති බවයි පැවසෙන්නේ. විල් ඇති පළාත නැත හොත් ප්‍රදේශය, පත්තුව, විල්පත්තුව ලෙස හැදින්වෙන බවයි මගේ හැඟීම.

කොහොම වුණත් මා පවසන්න යන්නේ ටිකක්‌ දුක්‌මුසු කතාවක්‌. මේ කෙළිsන් ම විල්පත්තුවට සම්බන්ධ නැති වුණත් ඒකටත් අදාළයි. අභයභූමියක්‌ ලෙස නම් කෙරුණත් සංචාරකයන් නිසා මෙවැනි අභයභූමිවල ඉන්න සතුනට ඇත්තෙන් ම ඔවුන් ගේ සාමාන්‍ය දිවිපෙවෙත ගත කළ හැකි ද? දිනකට කෙතරම් සංචාරකයන් පිරිසක්‌ මේ අභය භුමිවලට පැමිණෙනවා ද? එනිසා මේ සතුනට ද පරිසරයට ද සිදු වන හානිය කොපමණ ද යන්න තක්‌සේරු කිරීමට කාලය ඇවිත් කියා මට හිතෙනවා. පහත සදහන් කරන සිදුවීම් අපට ඒ ගැන දෙපාරක්‌ හිතන්න පොලඹවනවා.

විල්පත්තු අභය භූමියත් යාල අභය භූමියත් දිවියන් දැක බලාගැනීම සදහා සංචාරකයන් අතර ප්‍රසිද්ධියක්‌ උසුලනවා. ඒක නිසා ම එක්‌තරා ආකාරයකට මේ සඳහා සංචාරකයන් අතර තරගකාරිත්වයක්‌ හටගැනීම පුදුම විය යුතු නැහැ. පසු ගිය දිනෙක ජාතික පුවත්පතක පළ වූ පුවතකින් කියවුණේ මේ තරගකාරිත්වයට වගකිව යුතු වන්නේ මේ සදහා ප්‍රවාහන පහසුකම් සපයන රියදුරන් බවයි. නිශ්චිත නිල ස්‌ථානවලින් මේ දිවියන් (අලින් වැනි වෙනත් සතුන් ද විය හැකි ය) දැක බලාගැනීමට හැකි වීමෙන් ඒවා මේ රියදුරන් ගේ නියත ඉලක්‌ක ස්‌ථාන වෙලා. මේ ස්‌ථානවල බොහෝ වේලා

රැඳී සිටිමින් ද තම මිතුරු සගයන්ට ජංගම දුරකථනවලින් දැනුම් දෙමින් එතනට කැඳවීමෙන් ද ඔවුන් අනුගමනය කරන ක්‍රියාපිළිවෙත මේ සතුන් ගේ සාමාන්‍ය දිවිපෙවෙතට බාධා නො වන්නේ යෑයි පවසන්නේ කෙසේ ද? සංචාරකයන් පිනවීම උදෙසා හොඳ හිතින් ඔවුන් මෙසේ හැසිරුණත් ඇත්තෙන් ම සතුන් ගේ පැත්තෙන් නං ඉතා ම අසුබදායක දෙයක්‌ බවයි මගේ හැඟීම. එමෙන් ම විශේෂයෙන් ම දේශීය සංචාරකයන් තම තමා ගෙනියන්නා වූ නොයෙකුත් කෘත්‍රිම කෑම වර්ග එහි හලා ඒමටත් සතුනට කෙළින් ම කෑම දීමටත් පෙලඹී ඇති බව එම පුවතෙහි සදහන් වුණා. ස්‌වාභාවික සහ තම තමනට ආවේනික ආහාර රටාවකට උරුම වූ මේ සතුනට කෘත්‍රිම ආහාර ශරීරගත වීමෙන් ඔවුන් කෙතරම් අපහසුතාවකට පත් වනවා ඇත් ද? ඔවුන් ගේ ජීව ක්‍රියාදාමය හදිසියේ වෙනස්‌ වීමෙන් ඔවුන් ලංකාවෙන් තුරන් වීමටත් ඉඩ තිබෙනවා. මෙලෙස තර්ජනයට ලක්‌ වන්නේ ලංකාවට අවේනික සතුන් වෙන්නත් පුළුවන්. එහෙම වුණොත් එවැනි සතුන් මුළු මිහිමතින් ම තුරන් ව යැමටත් මෙය හේතු විය හැකියි.

අලින්, දිවියන්, වලසුන් සහ වල් හරකුන් වැනි විශාල සතුන් නම් ඔවුන්ට බාධාවක්‌ වන විට එයට එරෙහි ව සටන් වදිනු ඇති. අලින් සම්බන්ධයෙන් නම් කොතෙකුත් මේ සදහා උදාහරණ තියෙනවා. නමුත් අසරණ කුඩා සතුන්ට වන්නේ කුමක්‌ ද? මෙවැනි සිදුවීම් තව කොතෙකුත් සිදු විය හැකියි. මිනිසා තම ආධිපත්‍යයට ලොව නතු කරගැනීමේ දී සතුනට සහ පරිසරයට සිදු වන අලකලංචිය නැවතිලා නැහැ. සතුන් ගේ සුබසාධනය උදෙසා ඔවුනට නිදහසේ ඉන්නට භුමි වෙන් කර දුන්නත්, ඒ නිදහස භුක්‌ති විඳීමට නොහැකි වි ඇත්තේත් මිනිසා ගේ මේ වල් වැදීමේ ආශාවයි.

කොහොම වුණත් කිසියම් සාරධර්ම පද්ධතියක්‌ වන සතුන් නිරීක්‌ෂණයේ දී හදුන්වා දිය යුතු වෙනවා. අප හැමෝ ම ඒ පිළිබඳව අවධානය යොමු කළ යුතුයි. එම නීති රීතීන් සැම විට ම සංචාරකයන් පිනවීමට නො ව වන සතුන් ගේ ආරක්‌ෂාව සහ සුබසාධනය සදහා ඉලක්‌කගත විය යුතුයි. සංචාරකයන් ලෙස අපට ද අති විශාල කාර්යභාරයක්‌ මෙහි දී කළ හැකි ව තිබෙනවා. නිති රීති කෙසේ වෙතත් චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර ලෙස හෝ පුරුදු පුහුණු කළ යුතු ආචාරධර්ම සමූහයක්‌ මේ සතුන් ගේ ද පරිසරයේ ද යහපත උදෙසා නිර්මාණය කළ යුතුයි. ඒවා සමාජයට හදුන්වා දී පුරුදු පුහුණු කළ යුතුයි. අප ගේ කුඩා දුවාදරුවන්ට ඉගැන්විය යුතුයි. මෙවැනි ස්‌ථානවලට පමණක්‌ නො ව ලොව සෑම ස්‌ථානයකමත් මේ පිළිබඳව ජනතාව දැනුවත් කළ යුතුයි. ලොව ප්‍රථම අභයභුමිය පිහිටුවූ මේ සිරිලක්‌ දිවයිනෙහි මෙවැනි දෑ යළි යළි සිදු නො වීමට වගබලාගැනීම අප සියල්ලන් ගේ ම යුතුකමක්‌. වගකීමක්‌.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ