13.01.2016
කාලය ඉතා ම වේගයෙන් ගලා යනවා. දින සති මාස ගත වී වසර අවසන් වන්නේ අපට හිතාගන්නටත් බැරි තරමේ වේගයකින්. වසර අවසානයේ දී ආපසු හරි බැලූ විට ඔබට සිතන්නේ කුමක්‌ ද? ඔබ එම කාලය ප්‍රයෝජනවත් ලෙස භාවිත කළේ ද යන්න ඔබට එවිට වැටහෙනු ඇත. නිසි කළමනාකරණය තුළ අයකුට කාලය කෙසේ වත් ගැටලුවක්‌ නො වනු ඇත. එබඳු අය කාලය ඩැහැගන්නේ කාලයටත් සිතාගන්නට නොහැකි ලෙසිනි. පැයක වැඩ කළමනාකරණය කරගන්නට හැකි තැනැත්තා ඉතා පහසුවෙන් දිනෙක වැඩ ද, සතියේ වැඩ ද, මාසයේ වැඩ ද ඉතා කාර්යක්‌ෂමව ඉටු කරගනී. මෙහි දී වඩා වැදගත් වන්නේ තමාට සිදු කිරීමට ඇත්තා වූ කාර්යය කුමක්‌ ද යන්න නිසි පරිදි වටහාගැනීමයි. ඉතා ඉක්‌මනින් ඉටු කළ යුතු අතවශ්‍ය කටයුතුවලට ප්‍රමුඛතාව දිය යුතු ය. ප්‍රමුඛතාව තමාට පැටවෙන වගකීම මත ද තීරණය කළ යුතු වේ. කාර්ය ප්‍රමුඛ කාලසටහනක්‌ සකස්‌ කරගැනීම, ඉතා පහසුවෙන් තමා කළ යුත්තේ කුමක්‌ ද යන්න තීරණය කළ හැකි ක්‍රමවේදයකි. ඒ අතර අයකුට අවශ්‍ය නම් දිනපොතක්‌ භාවිත කළ හැකි ය. නිසි ලෙස කාර්ය කළමනාකරණය කරගන්නා තැනැත්තා අනෙක්‌ සැමට ම ඉදිරියෙන් බව අප සිතට ගත යුතු ය. එපමණක්‌ නො වේ. පරිණත නයකත්වයේ එක්‌ අංගයක්‌ වන්නේ කලට වෙලාවට තීන්දු තීරණ ගැනීමයි.
නිසි කල නිසි දෙයට ප්‍රමුඛතාව දී අදාළ කාර්යය ඉටු කිරීමට බොහෝ දෙනා උත්සුක නො වන බව පැහැදිලි වේ. එහි භයානක තත්ත්වය නම් එවැනි පුද්ගලයන් ජාතික තලයේ වැඩකටයුතුවල දී ගන්නා තීන්දු තීරණවල දී ඇති වන දුර්වලතාවන් ය. දුරදර්ශී නො වන ඔවුන් ගේ පරිපාලනය එනිසා බොහෝ කාර්යයන් ප්‍රමාද කරන අතර අවුල් සහගත තත්ත්වයක්‌ ඇති කරයි. මේ සදහා අප රට තුළින් ම නොයෙකුත් උදාහරණ ගෙනහැර පෑ හැකි ය. එවැනි එක්‌ උදාහරණයක්‌ වන්නේ කොළඹ එකතු වන කුණු කසළ බැහැර කිරීම සදහා ක්‍රමවත් ප්‍රායෝගික ක්‍රමවේදයක්‌ ස්‌ථාපිත කරගැනීමට මෙතෙක්‌ නොහැකි වීමයි. මේ ක්‌ෂේත්‍රයේ බොහෝ ප්‍රවීන විද්‍යාඥයන් කොතරම් විසදුම් යෝජනා කළ ද ඒවා ප්‍රායෝගිකව ක්‍රියාවේ යෙදවීමට නොහැකි වී ඇත. දශක ගණනාවක්‌ තිස්‌සේ මේ ප්‍රශ්නයෙන් අපි පිඩා විඳිමු. කුණුකසළ යනු ධන සම්පතක්‌ බව බොහෝ දෙනා පවසති. ඇත්තෙන් ම එය එසේ ම ය. බොහෝ දේවල් ප්‍රතිචක්‍රීකරණය කළ හැකි අතර තවත් බොහෝ දේ ඉතා පහසුවෙන් දිරන ද්‍රව්‍ය වේ. ශක්‌ති අවශ්‍යතාව ඉතා ඉහළින් ඇති අප රටට ඉතා පහසුවෙන් මේ ශක්‌ති අවශ්‍යතාව තරමක්‌ දුරට හෝ මෙමගින් සපුරාගත හැකි ය. කසළ බැහැර කිරීමේ නිසි ක්‍රමවේදයක්‌ ස්‌ථාපිත නො වීම තුළ ලෙඩ රෝග පැතිරීම ඇතුළු අනේකවිධ ගැටලු මතු වෙයි. නිසි කල නිසි පරිදි මේ ගැටලුව නිරාකරණය කළේ නම් මේ වන විට ගැටලු රැසකට විසඳුම් ලැබී බොහෝ වාසි අත් වී හමාර ය.
තවත් මෙවැනි ම නිසි කල පිළිතුරු නො දුන් දැවෙන ගැටලුවක්‌ වන්නේ සංස්‌කෘතික උරුමයන් සංරක්‌ෂණයයි. දශක පහක හයක කාලයක්‌ තිස්‌සේ විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදයන් ඒ සදහා ස්‌ථාපිත කිරීමට තැත් කරන අතර නොසුදුසු පුද්ගලයන් ගෙන් ද දුර්වල ක්‍රමවේදයන් ගෙන් ද එම ක්‌ෂේත්‍රය සමන්විත වීම නිසා අද බොහෝ ගැටලු රැසකට අප මුහුණ පාන බව පෙනී යන කරුණකි. ලෝක උරුමයක්‌ වූ සීගිරිය ශ්‍රී ලංකාවට ගෙන එන ආර්ථික වාසිය සුළුපටු නො වේ. විදේශික සංචාරකයන් සීගිරියට ඇද බැඳ තබාගන්නේ කරුණු දෙකක්‌ හේතුවෙනි. එකක්‌ වන්නේ සීගිරි චිත්‍ර වන අතර අනෙක වන්නේ කැටපත් පවුර ය. මේ දෙක ම අද වන විට නිසි අධීක්‌ෂණයකින් සහ නිසි සංරක්‌ෂණයකින් තොර වීම නිසා ඉතා ශීඝ්‍රව විනාශ වෙමින් පවතී. මෙවැනි සංස්‌කෘතික උරුමයන් ආරක්‌ෂා කරගැනීමට සුදුසු විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදයක්‌ සහ පර්යේෂණ සදහා ප්‍රස්‌තාව අහිමි වී ඇත්තේ ඒ සදහා සුදුසු ප්‍රවීනයන් මේ ක්‌ෂේත්‍රයට පත් නො වීම හේතුවෙන් පමණක් ම නො වේ. ක්‌ෂේත්‍රයේ ඉන්නා ප්‍රවීනයන් ගෙන් අදාළ කාර්යය ඉටු කරගැනීමට හැකි නායකත්වයක්‌ නොමැති වීම ද ඊට හේතු වී ඇත. විද්‍යාත්මක සංරක්‌ෂණ ක්‍රමවේද ස්‌ථාපිත කිරීම සහ ඒ සදහා සුදුසු පුද්ගලයන් ක්‌ෂේත්‍රයේ නො වීම සදහා හේතු වී ඇත්තේ පෞද්ගලික වුවමනා එපාකම් මෙන්ම දේශපාලනික හේතූන් බව අපි අත්දැකීමෙන් ම දනිමු. සුදුසු විද්‍යාඥයන් මෙන්ම විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේද නිසි කල ස්‌ථාපිත කිරීම සදහා අදාළ ආයතනික නායකත්වය අපොහොසත් වීම අතිශය කණගාටුවට කරුණකි. අවසානයේ වන්නේ රටට සම්පතක්‌ වන බොහෝ ආර්ථික වාසි ගෙන දෙන මෙවැනි උරුමයන් අප ඇස්‌ ඉදිරියේ ම විනාශ වී යැමයි. රටක වටිනා ම සම්පතක්‌ මෙලෙස විනාශ වන්නේ නිසි කල නිසි තීන්දු තීරණ ගැනීමට නොහැකි වීම නිසා බව නැවතත් සඳහන් කළ යුතු ව ඇත.
ඔබ විද්‍යා විෂය හදාරන්නකු නම් විද්‍යාගාරය තුළ විවිධ පරීක්‌ෂණ සිදු කර තිබෙනු ඇත. බොහෝ පරීක්‌ෂණ යම් කාල පරාසයක්‌ තුළ සිදු කළ යුතු ඒවා මෙන්ම එක්‌ එක්‌ කාල අන්තරවල දී යම් වෙනස්‌කම් සිදු කිරීමට නියමිත ව ඇති බව ඔබට වැටහෙනු ඇත. ඒවා සිදු නො කළේ නම් ඔබට නිසි ප්‍රතිපල අත් නො වන බව විටෙක ඔබ අත්දැකීමෙන්ම දැනගනී. එය ම තම ජීවිතයට පාඩමක්‌ කරගන්නේ කී දෙනකු ද යන්න ජීවිතයේ ජයග්‍රහණ ළං කරගත්තවුන් දෙස බැලීමෙන් ම පෙනී යයි. සමස්‌තය තමන් ලබන අHdපනය ප්‍රායෝගිකව යොදාගන්නේ ඉතා අඩුවෙන් බව කිව යුතු ය. කළමනාකරණය කරන ලද කාලය තුළ ජීවත් වන්නන් ජය දද නංවන බව නොරහසකි. එය රටක්‌ ලෙස ද ගත් කල අත්‍යන්ත සත්‍යයකි. එසේ හෙයින් ඒ සදහා මනා ශික්‌ෂණයක්‌ සහිත අනාගත පරපුරක්‌ බිහි කරගැනීමට අප සැවොම උත්සුක විය යුතු ය.
ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ