08.03.2017
පසුගිය ඉරිදා එක්‌තරා රූපවාහිනි නාළිකාවක
විකාශනය වූ ප්‍රවෘත්ති අතර වැදගත් ප්‍රවෘත්තියක්‌ විය. කලාතුරකින් හෝ එවැනි
ප්‍රවෘත්ති විකාශනය වීම ගැන සතුටට පත් විය යුතු අතර එමගින් කියවුණේ රජයේ
පරිපාලන ආයතන දෙකක්‌ අතර ගැටලුවකි. එහි මූලික කරුණ වී තිබුණේ අලින් 'කුණු'
කෑමයි. පහසුවටත් ලේසියටත් ආහාර සොයාගැනීමේ මගක්‌ ඇති කරගත් මේ 'ගොන් අලින්' ද
ඔවුන් ගේ වපසරිය ආසන්නයට ගෙනැවිත් දමන මානව කුණු කසළ අවුස්‌සමින් 'මිනිස්‌
ඉඳුල්' ගිල දමන්නට පුරුදු වීම උන් ගේ ම අවාසනාව ය.
තම පරිපාලන ව්‍යqහය තුළ ගොඩගැහෙන කුණුවලට කරගන්නට දෙයක්‌ නොමැති කල කොහේ හෝ ගොස්‌ අතහරින්නට තැත් කරන මෙවන් කලෙක මේ කුණු ගොඩ නිසා අලින්ට සිදු වන්නට යන විපත්තිය අදාළ වගකිවයුත්තන්ට සුළුවෙන් හෝ මතක්‌ වීම කටින් බතල කොළ සිටුවන මැති ඇමතිවරුන් සිටින මෙවන් කලෙක එක්‌තරා අතකට පුදුමයට කරුණකි. කෙසේ වුවත් මේ ගැටලුව විසඳෙන්නට තවත් බොහෝ කලක්‌ ගත වන බව නම් පවතින වර්තමාන පරිපාලන ක්‍රමය තුළ පුදුමයක්‌ නොවේ. එනිසා කුණු බුදින්නට පුරුදු වූ අලින් රැකගැනීම සිහිනයක්‌ විය හැකි අතර දිගින් දිගට ම පොලිතින් වැනි අපද්‍රව්‍ය ඉඳුල් සමග ගිල දැමීමෙන් වැඩි කලක්‌ යන්නට මත්තෙන් ආහාර මාර්ගය සිර වී ඉතා කටුක දුකක්‌ විඳ තම ජීවිතයෙන් සමුගන්නට මේ සතුන්ට සිදු වනු ඇත. ඔවුනට ඒ තත්ත්වය අත් කර දෙන්නට ඉතා වෙහෙස මහන්සි වී කටයුතු කරන, උත්සව දිනයට පමණක් ගහක්‌ සිටුවා ජෛව විවිධත්වය රැකගැනීමේ උදාර මෙහෙයක යෙදී සිටින ශ්‍රී ලංකාවේ කකුල් දෙකේ තිරිසනුන්ට, අලින් මිය ගිය පසු, මෙතුවක්‌ කල් තමන් සිදු කළ ක්‍රියාදාමයේ ප්‍රතිඵල දැකගත හැකි වනු ඇත.
මෙගා කතා කියන උදවිය ගේ දාහක්‌ පොරොන්දු කුණු වී යන්නේ කුණු ප්‍රශ්නයට විසඳුමක්‌ සොයාගත නොහැකි වී ඇති විට ය. පොළොව ඇද වීම නිසා නටන්නට නොහැකි බව දැන් දැන් ඔවුන් පවසන බව පෙනී යයි. මේ සදහා බොහෝ විසඳුම් පොතෙන් ගෙන හැර පානා මුත් ප්‍රායෝගික භාවිතය ගැන කිසිදු අත්දැකීමක්‌ නොමැති වීම නිසා බොහෝ ව්‍යාපෘති සාර්ථක කරගැනීමට නොහැකි ව අත්හැර දැමී ඇත. මේ තත්ත්වය එලෙස ම පවතුණ හොත් ඉදිරියේ දී ද සාර්ථක නො වනු ඇත. දිනෙන් දින වර්ධනය වන පොලිතින් භාවිතය නිසා නො දිරන අපද්‍රව්‍ය තට්‌ටුව ඝනකම් වන්නටත්, එමගින් ලෝකයේ මතුපිට වැසී යන්නටත්, සාගර පිරී යන්නටත් වැඩි කලක්‌ ගත නො වනු ඇත.
මෙවැනි තත්ත්ව ඇති වන්නට බොහෝ විට හේතු වන්නේ ආත්මාර්ථකාමීකම ම බව අමුතුවෙන් සදහන් කරන්නට අවශ්‍ය වන්නේ නැත. එක්‌ එක්‌ පුද්ගලයන් තමන් ගේ වපසරිය තුළ සිදු කළ යුතු කාර්යභාරය මැනැවින් හඳුනා නො ගැනීම ද මෙවැනි විකෘතීන් සදහා හේතු වන බව අප මතක තබාගත යුතු ය. අප සතු වගකීම් මොනවා දැයි යන්න පමණක් නො ව අනාගතයේ බිහි වන දරුවන් ගේ සුරක්‌ෂිතභාවය කුමක්‌ ද හා එය කෙලෙස අරක්‌ෂා කළ යුතු ද යන්න පවා ඉතා ගැඹුරෙන් සිහි තබාගෙන කටයුතු කළ යුතු ය. තම විෂය ක්‌ෂේත්‍රය තුළ තමා සතු වගකීම පැහැර හරිනා, අනුන් ගේ කස්‌තිරමේ ගුණ දොස්‌ විවේචනය කරනා බොහොමයක්‌ දෙනා මේ සමාජයේ මං මුළාවූවෝ වෙති. වර්තමානයේ ප්‍රසිද්ධ පුද්ගලයන් ගේ අතිශය පෞද්ගලික සිදුවීම් පවා විවේචනය කරමින් 'බුකියේ' පෙළහර පානා පඬියන් ගේ ක්‍රියාකලාපය අතිශය හාස්‍යජනක වෙයි. යමකු ගේ පෞද්ගලිකත්වය කුමක්‌ දැයි පවා තේරුම්ගැනීමට නොහැකි මෙවැන්නන් කුණු බුදිනා තවත් සතුන් පිරිසක්‌ නො වන්නේ ද?
කුණු ගොඩගැහෙන, ගහකොළ හිඟ වන සමයක කෙසේ නම් නිසි කල වැසි බලාපොරොත්තු විය හැකි ද? එනිසා ම කඩිමුඩියේ තැනූ ජලාශ හිඳී යන්නට පටන්ගෙන ඇත. සියයට 30ක පමණ ධාරිතාවක්‌ පමණක් ඇති ව හෝ මුළු රටට ම විදුලිය දෙන්නට උත්සාහ කිරීම අගය කළ යුතු ය. අඩුව පුරවන්නට ඩීසල් බලාගාර වැඩි වැඩියෙන් ක්‍රියාත්මක කරවන්නට සිදු වේ. එවිට අමතර මුදලක්‌ විදුලිය සදහා වැය වන බව සිහි තබාගත යුතු ය. ඒ වැය වීම රටේ ජනතාවට ආලෝකය ලබා දෙන්නට බව ද අප හොඳින් ම සිහි තබාගත යුතු ය.
මෙවන් සමයක ජනතාව ගේ වගකීම එම වැය වීම් අඩු කරලන්නට කටයුතු කිරීම නො වන්නේ ද? අනවශ්‍ය එකදු හෝ විදුලි පහනක්‌, විදුලි පංකාවක්‌, වායු සිසිලනයක්‌ හෝ නිවා දමා අපට ද ඒ සදහා දායක විය හැකි ය. එය අප ගේ නිල වගකීමක්‌ නො වුව ද ඉතා අත්‍යවශ්‍ය කටයුත්තක්‌ බව ද වටහාගත යුතු ය. අනවශ්‍ය විදුලි වැය වීම් වළකාලීම තවත් එක්‌ දිනක්‌ හෝ අඳුරේ සිටීමෙන් අප වළකාලයි. බොහෝ දෙනකු තේරුම්ගත යුතු දෙයක්‌ වෙයි. ඒ මුදල් ගෙවා වැඩි වැඩියෙන් විදුලිය භාවිත කරන්නට හැකි වුව ද එය එහි දී වැය වන සම්පත් නැවත ලබා දීමට තරම් හේතු නො වන බවයි.
අපතේ යන කුණු භාවිත කර ශක්‌තිය ජනනය කරන්නට හැකි බව ලොව බොහෝ රටවල මෙන්ම මෙරට ද වරින් වර පෙන්වා දී තිබේ. ප්‍රත්‍යක්‌ෂ සත්‍යය තුළ මෙය ප්‍රායෝගික බව පෙන්වා දී ඇත. එසේ නම් අප ගේ ප්‍රාදේශීය පරිපාලන ආයතන මේ සදහා ක්‍රියාත්මක නො වන්නේ මන්දැයි යන්න ගැටලුවකි. විසඳුම පෙන්වා දී තිබිය දීත් කුණු ප්‍රශ්නය හිගන්නා ගේ තුවාලයක්‌ බවට පත් වී ඇත් දැයි අයකුට සිතෙන්නට හැකි ය. මෙගා ව්‍යාපෘති නො වුණාට කම් නැත. සුළුවෙන් හෝ පටන්ගෙන කුණු ප්‍රශ්නයට පමණක් නො ව බලශක්‌ති ජනනයට ද සහායක්‌ වන්නට හැකි බව පෙන්වා දෙන්නට හැකි පරිපාලන ආයතන බිහි වේ නම් කොපමණ අගේ දෘ ඒ සදහා අවැසි ඔළුගෙඩි සෙවීම නම් ගැටලුවක්‌ වනු නොඅනුමාන ය.
ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ
තම පරිපාලන ව්‍යqහය තුළ ගොඩගැහෙන කුණුවලට කරගන්නට දෙයක්‌ නොමැති කල කොහේ හෝ ගොස්‌ අතහරින්නට තැත් කරන මෙවන් කලෙක මේ කුණු ගොඩ නිසා අලින්ට සිදු වන්නට යන විපත්තිය අදාළ වගකිවයුත්තන්ට සුළුවෙන් හෝ මතක්‌ වීම කටින් බතල කොළ සිටුවන මැති ඇමතිවරුන් සිටින මෙවන් කලෙක එක්‌තරා අතකට පුදුමයට කරුණකි. කෙසේ වුවත් මේ ගැටලුව විසඳෙන්නට තවත් බොහෝ කලක්‌ ගත වන බව නම් පවතින වර්තමාන පරිපාලන ක්‍රමය තුළ පුදුමයක්‌ නොවේ. එනිසා කුණු බුදින්නට පුරුදු වූ අලින් රැකගැනීම සිහිනයක්‌ විය හැකි අතර දිගින් දිගට ම පොලිතින් වැනි අපද්‍රව්‍ය ඉඳුල් සමග ගිල දැමීමෙන් වැඩි කලක්‌ යන්නට මත්තෙන් ආහාර මාර්ගය සිර වී ඉතා කටුක දුකක්‌ විඳ තම ජීවිතයෙන් සමුගන්නට මේ සතුන්ට සිදු වනු ඇත. ඔවුනට ඒ තත්ත්වය අත් කර දෙන්නට ඉතා වෙහෙස මහන්සි වී කටයුතු කරන, උත්සව දිනයට පමණක් ගහක්‌ සිටුවා ජෛව විවිධත්වය රැකගැනීමේ උදාර මෙහෙයක යෙදී සිටින ශ්‍රී ලංකාවේ කකුල් දෙකේ තිරිසනුන්ට, අලින් මිය ගිය පසු, මෙතුවක්‌ කල් තමන් සිදු කළ ක්‍රියාදාමයේ ප්‍රතිඵල දැකගත හැකි වනු ඇත.
මෙගා කතා කියන උදවිය ගේ දාහක්‌ පොරොන්දු කුණු වී යන්නේ කුණු ප්‍රශ්නයට විසඳුමක්‌ සොයාගත නොහැකි වී ඇති විට ය. පොළොව ඇද වීම නිසා නටන්නට නොහැකි බව දැන් දැන් ඔවුන් පවසන බව පෙනී යයි. මේ සදහා බොහෝ විසඳුම් පොතෙන් ගෙන හැර පානා මුත් ප්‍රායෝගික භාවිතය ගැන කිසිදු අත්දැකීමක්‌ නොමැති වීම නිසා බොහෝ ව්‍යාපෘති සාර්ථක කරගැනීමට නොහැකි ව අත්හැර දැමී ඇත. මේ තත්ත්වය එලෙස ම පවතුණ හොත් ඉදිරියේ දී ද සාර්ථක නො වනු ඇත. දිනෙන් දින වර්ධනය වන පොලිතින් භාවිතය නිසා නො දිරන අපද්‍රව්‍ය තට්‌ටුව ඝනකම් වන්නටත්, එමගින් ලෝකයේ මතුපිට වැසී යන්නටත්, සාගර පිරී යන්නටත් වැඩි කලක්‌ ගත නො වනු ඇත.
මෙවැනි තත්ත්ව ඇති වන්නට බොහෝ විට හේතු වන්නේ ආත්මාර්ථකාමීකම ම බව අමුතුවෙන් සදහන් කරන්නට අවශ්‍ය වන්නේ නැත. එක්‌ එක්‌ පුද්ගලයන් තමන් ගේ වපසරිය තුළ සිදු කළ යුතු කාර්යභාරය මැනැවින් හඳුනා නො ගැනීම ද මෙවැනි විකෘතීන් සදහා හේතු වන බව අප මතක තබාගත යුතු ය. අප සතු වගකීම් මොනවා දැයි යන්න පමණක් නො ව අනාගතයේ බිහි වන දරුවන් ගේ සුරක්‌ෂිතභාවය කුමක්‌ ද හා එය කෙලෙස අරක්‌ෂා කළ යුතු ද යන්න පවා ඉතා ගැඹුරෙන් සිහි තබාගෙන කටයුතු කළ යුතු ය. තම විෂය ක්‌ෂේත්‍රය තුළ තමා සතු වගකීම පැහැර හරිනා, අනුන් ගේ කස්‌තිරමේ ගුණ දොස්‌ විවේචනය කරනා බොහොමයක්‌ දෙනා මේ සමාජයේ මං මුළාවූවෝ වෙති. වර්තමානයේ ප්‍රසිද්ධ පුද්ගලයන් ගේ අතිශය පෞද්ගලික සිදුවීම් පවා විවේචනය කරමින් 'බුකියේ' පෙළහර පානා පඬියන් ගේ ක්‍රියාකලාපය අතිශය හාස්‍යජනක වෙයි. යමකු ගේ පෞද්ගලිකත්වය කුමක්‌ දැයි පවා තේරුම්ගැනීමට නොහැකි මෙවැන්නන් කුණු බුදිනා තවත් සතුන් පිරිසක්‌ නො වන්නේ ද?
කුණු ගොඩගැහෙන, ගහකොළ හිඟ වන සමයක කෙසේ නම් නිසි කල වැසි බලාපොරොත්තු විය හැකි ද? එනිසා ම කඩිමුඩියේ තැනූ ජලාශ හිඳී යන්නට පටන්ගෙන ඇත. සියයට 30ක පමණ ධාරිතාවක්‌ පමණක් ඇති ව හෝ මුළු රටට ම විදුලිය දෙන්නට උත්සාහ කිරීම අගය කළ යුතු ය. අඩුව පුරවන්නට ඩීසල් බලාගාර වැඩි වැඩියෙන් ක්‍රියාත්මක කරවන්නට සිදු වේ. එවිට අමතර මුදලක්‌ විදුලිය සදහා වැය වන බව සිහි තබාගත යුතු ය. ඒ වැය වීම රටේ ජනතාවට ආලෝකය ලබා දෙන්නට බව ද අප හොඳින් ම සිහි තබාගත යුතු ය.
මෙවන් සමයක ජනතාව ගේ වගකීම එම වැය වීම් අඩු කරලන්නට කටයුතු කිරීම නො වන්නේ ද? අනවශ්‍ය එකදු හෝ විදුලි පහනක්‌, විදුලි පංකාවක්‌, වායු සිසිලනයක්‌ හෝ නිවා දමා අපට ද ඒ සදහා දායක විය හැකි ය. එය අප ගේ නිල වගකීමක්‌ නො වුව ද ඉතා අත්‍යවශ්‍ය කටයුත්තක්‌ බව ද වටහාගත යුතු ය. අනවශ්‍ය විදුලි වැය වීම් වළකාලීම තවත් එක්‌ දිනක්‌ හෝ අඳුරේ සිටීමෙන් අප වළකාලයි. බොහෝ දෙනකු තේරුම්ගත යුතු දෙයක්‌ වෙයි. ඒ මුදල් ගෙවා වැඩි වැඩියෙන් විදුලිය භාවිත කරන්නට හැකි වුව ද එය එහි දී වැය වන සම්පත් නැවත ලබා දීමට තරම් හේතු නො වන බවයි.
අපතේ යන කුණු භාවිත කර ශක්‌තිය ජනනය කරන්නට හැකි බව ලොව බොහෝ රටවල මෙන්ම මෙරට ද වරින් වර පෙන්වා දී තිබේ. ප්‍රත්‍යක්‌ෂ සත්‍යය තුළ මෙය ප්‍රායෝගික බව පෙන්වා දී ඇත. එසේ නම් අප ගේ ප්‍රාදේශීය පරිපාලන ආයතන මේ සදහා ක්‍රියාත්මක නො වන්නේ මන්දැයි යන්න ගැටලුවකි. විසඳුම පෙන්වා දී තිබිය දීත් කුණු ප්‍රශ්නය හිගන්නා ගේ තුවාලයක්‌ බවට පත් වී ඇත් දැයි අයකුට සිතෙන්නට හැකි ය. මෙගා ව්‍යාපෘති නො වුණාට කම් නැත. සුළුවෙන් හෝ පටන්ගෙන කුණු ප්‍රශ්නයට පමණක් නො ව බලශක්‌ති ජනනයට ද සහායක්‌ වන්නට හැකි බව පෙන්වා දෙන්නට හැකි පරිපාලන ආයතන බිහි වේ නම් කොපමණ අගේ දෘ ඒ සදහා අවැසි ඔළුගෙඩි සෙවීම නම් ගැටලුවක්‌ වනු නොඅනුමාන ය.
ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ