Sunday, 4 August 2019

විදුපත් ඉරුව
07.12.2016

"ඊයේ දුටුව හීනය නම් ඉතා නරක එකක්‌. මොකක්‌ වෙන්න එනව ද කියලා හිතාගන්න බෑ." මෙවැනි දෑ බොහෝ දෙනෙකුට අලුත් අත්දැකීමක්‌ වන්නට නම් නුපුළුවන. නින්දට යන බොහෝ දෙනකුට හොඳ හෝ නරක, ස්‌වප්නයන් පෙනෙන බව සත්‍යයකි. එහෙත් ගැටලුව වන්නේ උදෑසන අවදි වන විට බොහෝ දෙනකුට එම ස්‌වප්නයන් අමතක වී යැම ය. වර්තමාන ඇතැම් විද්‍යාඥයන් ගේ මතය නම් ස්‌වප්නයන් ඔස්‌සේ අනාගතය පිළිsබඳ යම් යම් පණිවිඩ ගෙන එන බවයි. බොහෝ විට අප ලද අත්දැකීම් මූලාශ්‍ර කර එම සිද්ධීන් ගලපා අපූරු කතාවක්‌ නිර්මාණය කරන බව ඔවුහු පවසති. බොහෝ විට එම කතාව නිර්මාණය කරන්නේ අයකු ගේ යටි සිත බවත් යටි සිතට එක්‌තරා ආකාරයකට අනාගතය දැකීමේ හැකියාව ඇති බවත් ඇතැම් බටහිර විද්‍යාත්මක පර්යේෂණවලින් තහවුරු වී තිබේ.

යටි සිත බොහෝ බලසම්පන්න බව අද වන විට ඉතා හොඳින් ම තහවුරු වී ඇති කරුණකි. යම් අයකු ගේ යටි සිතෙහි බලය අවදි කර ඇත්නම්, භෞතිකව ග්‍ර්‍රහණය කරගත නොහැකි බොහෝ පාරිසරික කරුණු අතීතයටත් අනාගතයටත් අදාළ වන පරිදි දැකීමේ හැකියාව පවතී. තමා ගේ ම යටි හිත ස්‌වප්නයන් මගින් පණිවිඩ ලබා දෙද්දී අවදි වූ යටි සිත් ඇත්තන් හට තවත් අයකුට පණිවිඩ ලබා දීමේ හැකියාව පවතින බව ඇතැම් බටහිර විද්‍යාඥයන් ශතවර්ෂ දෙකකට අධික කාලයක්‌ තිස්‌සේ සිදු කළ පර්යේෂණවලින් හෙළි වී තිබේ.

සිතෙහි බලය මුවහත් කරන්නන්ට නම් ඒ සදහා විවිධ ප්‍රගුණ කිරීම් කළ යුතු ය. ඒ සදහා විශේෂයන් ම භාවනාව උපයෝගී කරගත යුතු වීම ඉතා සුවිශේෂී කරුණකි. ඔබ බොහෝ දෙනකු නො දන්නා නමුත් විස්‌මයජනක මානසික බලයකින් යුක්‌ත වූවෙකි "එඩ්ගාර් කේසි" නම් වූ ඇමෙරිකානු ජාතිකයා. විසිවැනි ශතවර්ෂය මුල් භාගයේ ජීවත් වූ ඔහු මේ හැකියාව උපතින් ම උරුම කරගත්තෙකි. අනාගතය දැකීමේ විස්‌මයජනක හැකියාවකින් යුක්‌ත වූ කේසි හට ලෙඩ සුව කිරීමේ හැකියාව ද වූ බව පැවසේ. බටහිර විද්‍යාවට එකල හසු නො වූ මේ විෂය ක්‍ෂේත්‍රය අද වන විට ඉතා ශීඝ්‍රයෙන් දියුණු වෙමින් පවතින් බව ශ්‍රී ලාංකික අපට අලුත් දෙයක්‌ වුව ද ලොවට නම් එය නොරහසකි. එඩ්ගාර් කේසිට තම තරුණ අවධියේ දී කතා කිරීමේ හැකියාව අහිමි වන අතර මෝහන ක්‍රියාවලියකින් එය නැවත යථා තත්ත්වයට පත් කරගත හැකි විය. මෝහනය ද එක්‌තරා ආකාරයකට අතීතය සහ අනාගතය දැකීමේ දී සිතට යම් යම් බලපෑම් කළ හැකි ක්‍රමවේදයක්‌ ලෙස ද මානසික ප්‍රතිකාර ක්‍රමවේදයක්‌ ලෙස ද යොදාගනිමින් ඇත.

අධිමානසික විද්‍යාවේ ලෙසින් බටහිර විද්‍යාඥයන් අතර ගොනු වෙමින් දියුණු වන මේ විෂය ක්‍ෂේත්‍රය මේ වන විට සැලකිය යුතු දියුණුවක්‌ මෙන්ම ස්‌ථාවරත්වයක්‌ ද අත්පත් කරගෙන ඇති බව පෙනී යයි. අනෙකුත් බටහිර විද්‍යා විෂයන් සමග සමගාමී ව පැවතෙන්නට තරම් වූ විද්‍යාත්මක කරුණු රාශියක්‌ මේ වන විටත් හෙළි වී තිබීම එයට හේතුවයි. භෞතික විද්‍යාවට හෝ මනෝ විද්‍යාවට හෝ හසු නො වන ගුප්ත විෂය කරුණු මෙහි දී සාකච්ඡාවට බඳුන් වන අතර ඒවා මිථ්‍යාවට ඔබ්බෙන් වූ විද්‍යාත්මක පැහැදිලි කිරීම් සදහා මාර්ගය පාදනු ලබයි.

මේ විෂය ක්‍ෂේත්‍රයේ කතා බහට ලක්‌ වන අංශ දෙකකි. පළමු වැන්න වන්නේ අතීන්ද්‍රිය ඥානයයි. (Extra Sensory Perception- ESP). දෙවැන්න අධිමානසික බලයයි (Psychokinesis- PK). පංචෙන්ද්‍රිය භාවිතයෙන් තොර ව හුදෙක්‌ ම සිතෙහි බලයෙන් පමණක්‌ තොරතුරු රැස්‌ කරගැනීමේ හැකියාව අතීන්ද්‍රිය ඥානයයි. දිවැස්‌ (Clairvoyance), පරසිත් කියවීම (Telepathy) සහ අනාගතය දැකීම (Precognition) ලෙස හැඳින්වෙන්නේ අතීන්ද්‍රිය ඥානයේ ආකාර ත්‍රිත්වයයි. 'දිවැස්‌' තුළ ශබ්දයන් ලෙස කනට ද රූප ලෙස ඇසට ද පණිවිඩ ලබාගත හැකි බව බටහිර විද්‍යාව තුළ තහවුරු වී ඇත. පරසිත් කියවන්නන් ඇසුරෙන් සිදු කළ පර්යේෂණ ද එහි ඇති සත්‍යතාව මැනැවින් ගම්‍ය කර ඇත. එඩ්ගාර් කේසි වැන්නවුන් හට අනාගතය දැකීමේ හැකියාව වූ බව පුදුමයක්‌ නො වන බව එහෙයින් පෙනී යයි.

අධිමානසික බලයක්‌ (PK) ඇත්තකුට මානසික බලයෙන් පමණක්‌ භෞතික ලෝකයට බලපෑම් කළ හැකි බව බොහෝ වාර ගණනක්‌ විවිධ ක්‍රියාකාරකම් මගින් තහවුරු වී ඇත. යුරි ගෙලර් නම් වූ ඊශ්‍රායෙල් ජාතිකයා සතු වූ අධිමානසික හැකියාව මේ සදහා කදිම නිදසුනකි.

ඇමෙරිකා එක්‌සත් ජනපදයේ ඩියුක්‌ විශ්වවිද්‍යාලයය මේ විෂය පථය ස්‌ථාපනය කරන්නට බොහෝ දායක වී ඇත. මේ වන විට දශක නවයක පමණ කාලයක සිට සිදු කළ පර්යේෂණ මේ ක්‍ෂේත්‍රයේ අභිවෘද්ධියට බොහෝ හේතු වී තිබේ. එය මේ විශ්වවිද්‍යාලය තුළ ඒ සදහා වූ ස්‌වාධීන අංශයක්‌ ස්‌ථාපනය කරන්නට හේතු වන්නට තරම් මෙය කදිම විෂයක්‌ බව අපට ඒත්තු ගන්වයි.

බටහිර විද්‍යාව තුළ මේ විෂය ස්‌ථාපනය වී තවමත් ගත වී ඇත්තේ දශක දෙකක්‌ පමණි. එහෙත් ආසියාතික සංස්‌කෘතිය තුළ විශේෂයෙන් ම වසර දෙ දහස්‌ පන් සියයක්‌ පමණ පැරැණි බුදු දහම හා ඊටත් වඩා පැරැණි හින්දු දහම ප්‍රචලිත රටවල මේ හැකියාවන් ගෙන් ඵල ලබාගන්නන් ඉන්නා බව නොරහසක්‌ වුව එය බොහෝ දෙනකු ගේ අවධානයෙන් ගිලිහෙන කරුණකි. ඒ කෙසේ වෙතත් වර්තමානයේ පවතින රටාව අනුව බටහිර විද්‍යාව ජනප්‍රිය වී ඇති කලෙක වුව ද අප තවමත් කරපින්නාගෙන ඇත්තේ බටහිර යල් පැනගිය, පිළුණු වී ගිය චින්තනයන් බව සඳහන් කිරීමට සිදු වේ. දැනටත් චරපුරුෂ සේවයට පවා මේ විෂය යොදාගන්නා බටහිර ලෝකය, අනාගතයේ දවසක ලොව පාලනය කරන්නේ ද මේ තුළින් ම බව අප මතක තබාගත යුතු ය.

කෙසේ වෙතත් අධිමානසික විද්‍යාව ලේබලයට මුවා වී, පිළිගත හැකි පදනමක්‌ නොමැති ව මේ විෂය පිළිබඳ විශාරදයන් ලෙස පෙනී සිටින්නන් පිරිසක ගේ අමනෝඥ ක්‍රියාකලාපයන් නිසා මේ විෂය ක්‌ෂේත්‍රය විද්‍යාත්මක පදනමකින් ගවේෂණය කිරීම සහ පිළිගැනීමට ලක්‌ වීම තවදුරටත් පමා වී ඇති බව ද කණගාටුවෙන් වුව සඳහන් කළ යුතු ය. සිදු කෙරී ඇති විද්‍යාත්මක අධ්‍යයනයන්හි වටිනාකම් පවා මෙවන් පිරිස්‌ නිසා හෑල්ලුවට ලක්‌ වෙයි. විද්‍යාත්මක ප්‍රජාව පවා මේ සම්බන්ධයෙන් එළිපිට අදහස්‌ දැක්‌වීමෙන් වැළකී සිටින්නේ තමන් ද හාස්‍යයට ලක්‌ වේ ය යන බියෙන් විය හැකි ය.

එනිසා මේ මානසිකත්වයෙන් අත්මිදී මෙකී විෂය පථය ලෝක ප්‍රජාව ගේ අභිවෘද්ධියට යොදාගැනීම සඳහා එකී බඩගෝස්‌තරවාදීන් හා අවස්‌ථාවාදීන් පිරිස ගෙන් එල්ල වී ඇති බාධකය ද ජයගත යුතු ව තිබේ.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Saturday, 3 August 2019

විදුපත්ඉරුව
30.11.2016

පශ්චාත් ආපදා කළමනාකරණය ගැන පහුගිය මැයි මාසේ සිට ඉතා පුළුල් ව සහ සංකීර්ණ ව බොහෝ අය කථා බහට ලක්‌ කළා. පසුගිය වාරවල මෙන්ම මෙවරත් නිසි ප්‍රතිපත්තියක්‌ සහ කාර්යක්‌ෂම වැඩපිළිවෙළක්‌ සකස්‌ වී නො තිබීම ඇත්තෙන් ම අප සැවොම කණගාටුවට පත් කරන කරුණක්‌. පසුගිය කාලය තුළ දී ම (පසුගිය දශක තුන ගනිමු) ස්‌වාභාවික සංසිද්ධීන් නිසා ආපදාවන් බොහොමයකට ශ්‍රී ලංකාව වරින් වර හසු වුණා කිව්වොත් නිවැරැදියි. ඒ අතර නාය යැම් ආපදා ප්‍රමුඛයි. එයට අමතරව ගංවතුර, සුළිසුළං පමණක්‌ නො වෙයි, නියඟය ද අප රට ඉතා දුෂ්කර තත්ත්වයකට අද දැම්මා කියන එකට ඔබ කවුරුත් එකඟ වේ වි. එක්‌ වරක්‌ පමණක්‌ සිදු වුණත් 2004 සිදු වූ සුනාමි ෙ€දවාචකය අප රටේ ආපදා කළමනාකරණය කෙරෙහි ගැඹුරෙන් සහ වගකීමෙන් යුතු ව බලන්නට සියලු පාර්ශ්වයන් පෙලඹවූ බව සත්‍යයක්‌. එහෙත් අප කවුරුත් හොඳින් දන්නා පරිදි මේ සියල්ල කිසියම් ස්‌ථානයක නතර වී ඇති බවත් නැවත නැවත පසුපසට සහ ඉදිරියට යමින් හෝ එක තැනක කැරකෙමින් සිටින බවත් තමයි මට නම් හැඟෙන්නේ. කෙසේ වෙතත් මෙවර ලැබුණු අධික වර්ෂාපතනය නිසා, විශේෂයෙන් ම කෑගල්ල සහ රත්නපුර දිස්‌ත්‍රික්‌කවලට බලපෑ නාය අනතුර සහ ගංවතුර උවදුර, පශ්චාත් ආපදා කළමනාකරණය ගැන උනන්දුවෙන් සිතා බැලීමට අවස්‌ථාවක්‌ ලබා දුන්නා යෑයි කිවොත් නිවරැදියි.

අනෙකුත් ආපදා හා සැලකීමේ දී අධික වර්ෂාපතනය හේතු කොටගෙන නිතර නිතර සිදු වන නාය යැම් ආපදා මෙරටට සිදු කරන හානිය සුළුපටු නැහැ. එනිසා දෛනික රාජකාරිවලට මෙන්ම මෙරටෙහි ආර්ථිකයට එල්ල කරන්නේ දැඩි බලපෑමක්‌. සැම නාය යැමේ ආපදාවක්‌ සමග ම කිසියම් ප්‍රමාණයකට ජනතාව එම ස්‌ථානයෙන් ඉවත් කරන්නට සිදු වීම විශාල අභියෝගයක්‌ වාගේ ම මෙරට මුහුණපානා ක්‌ෂණික වූත් අවිනිශ්චිත වූත් එහෙත් අනිවාර්යයෙන් කළ යුත්තක්‌. මේ ඉවත් කිරීම්වල දී නාය උවදුරු ප්‍රබලව දැනෙනා ස්‌ථානවල පදිංචි ජනතාව ඔවුන් ගේ ආරක්‌ෂාව සදහා ස්‌ථිරව එම ස්‌ථානවලින් ඉවත් කිරීමට සිදු වනවා. ඒ වාගේ ම තාවකාලිකව කළ යුතු ඉවත් කිරීම් වුවත් අධික වියදම් සහිත කටයුත්තක්‌. එනිසා මේ සැම අවස්‌ථාවක දී ම ඉතා කල්පනාකාරීව සහ සුපරීක්‌ෂාකාරීව තීන්දු තීරණ ගැනීමට සිදු වන බව අප වටහාගත යුතුයි. පළමුව වැදගත් වන කරුණ වන්නේ ජනතාව ගේ ජීවිත ආරක්‌ෂා කිරීමයි. නාය යැම් ආපදාවල දී, නාය යැමේ අවදානම ඇතැයිs කිසියම් හෝ සැක සංකාවක්‌ පැනනගින්නේ නම් ඒ සදහා ගත හැකි සුදුසු ම ක්‍රියාමාර්ගය වන්නේ ජනතාව එම ස්‌ථානවලින් වහා ම ඉවත් කිරීමයි.

තාවකාලික ඉවත් කිරීම්වල දී කිසියම් ප්‍රමාණයකට පරිපාලනමය තීරණ ගැනීමේ පහසුවක්‌ වන්නේ නාය යැමේ අනතුර පහ ව ගිය පසු (මධ්‍ය අවදානම් අවස්‌ථාවල දී) නැවත ජනතාව ඔවුන් ගේ සුපුරුදු ස්‌ථානවලට යෑවිය හැකි බැවින්. එහෙත් මේ තත්ත්වය හාත්පසින් ම වෙනස්‌ වන්නේ ස්‌ථිර ඉවත් කිරීම්වලදී. මේ තත්ත්වයට ලක්‌ වන සැම අයකුට ම තමා ගේ සුපුරුදු වාසස්‌ථානවලින් සදහට ම ඉවත් වන්නට සිදු වීම එම ජනතාවට එක්‌තරා ආකාරයකට විශාල මානසික පීඩාවක්‌ ඇති කරන බව නොඅනුමානයි. විනාශ වූ හෝ නැවත පදිංචි වීමට නොහැකි වූ හෝ අවස්‌ථාවල දී නව වාසස්‌ථාන ලබා දෙන තෙක්‌ ඔවුනට සිදු වන්නේ තාවකාලික කඳවුරුවල ජීවත් වන්නටයි. පවුලක්‌ ලෙස තනි ව ජීවත් වූ ජන කොටසකට මහා පිරිසක්‌ සමග කිසියම් කාලයක්‌ හෝ එක්‌ ව ජීවත් වීමට සිදු වීම විවිධ සමාජමය ගැටලු ඇති කරන්නට හේතු වන බව අමුතුවෙන් විග්‍රහ කරන්නට අවශ්‍ය නැහැ. එපමණක්‌ නො වේ. මේ කඳවුරු ජීවිතය නිසා ආපදාවට ලක්‌ වූවන් ගේ ආර්ථික ස්‌ථාවරත්වය කෙරෙහි විවධ ගැටලු පැනනගින බව අප වටහාගත යුතුයි. පශ්චාත් ආපදා කළමනාකරණය සදහා නිශ්චිත කඩිනම් ව ක්‍රියාත්මක කළ හැකි වැඩපිළිවෙළක්‌ අවශ්‍ය වන්නේ මේ නිසයි. ස්‌වාභාවික සංසිද්ධියක්‌ නිසා මෙලෙස නාය ආපදාවන්ට ලක්‌ වීමේ ස්‌වරූපය දෙආකාර බව පිළිගත යුතුයි. කිසිත් නො දන්නා එමෙන් ම පරිසරයේ දීර්ඝකාලීන ස්‌වාභාවික ක්‍රියා නිසා ඇති වන නාය යැමේ ආපදාවන්ට ලක්‌ වීම ඉතා පැහැදිලිව සාධාරණීකරණය කළ හැකියි. එහෙත් අධි අවදානම් කලාපවල දැන දැන පදිංචි වූවන්, උපදෙස්‌ අවවාද නො තකා තම ඉදිකිරීම් කළ අය සහ උපදෙස්‌ සහ පරික්‌ෂා කිරීම් නො කරගෙන තම වාසස්‌ථාන ඉදි කළ අය කෙරෙහි කෙලෙසක ක්‍රියා කළ යුතු ද යන්න ගැන පැහැදිලි තීරණයක්‌ ගත යුතු ව තිබෙනවා. මන්ද යත් ඔවුන් ගේ නොමනා ක්‍රියා රටේ ආර්ථිකය සහ ජනජීවිතය අවුල් කරන්නට හේතු වන බැවිනි.

අප ලද අත්දැකීම් අනුව වර්තමානයේ සිදු වූ බොහොමයක්‌ නාය යැම් අනතුරුවලට හේතු වී ඇත්තේ මිනිසා ගේ නොමනා ක්‍රියාකලාපයන් බවත් ඒවා අතිශය ආත්මාර්ථකාමී බවත් කිව යුතුයි. බොහෝ විට තම තීන්දු තීරණ ක්‍රියාත්මක කිරීමේ දී ස්‌වාභාවික පරිසරය තුට්‌ටුවකට වත් මායිම් නො කර ඇති බව සිදු ව ඇති සමහර ව්‍යසන අධ්‍යයනය කිරීමේ දී පෙනී යන කරුණක්‌. කඳුකර කලාපයේ, විශේෂයෙන් ම දැනට නාය යැම් ආපදා සිදු වේ යෑයි ප්‍රකාශිත කඳුකර දිස්‌ත්‍රික්‌කවල භුමි පරිහරණ රටාව කෙරෙහි ඉතා සුපරීක්‌ෂාකාරී විය යුතු බව මෙවර සිදු වූ ෙ€දවාචකයෙන් වත් ජනතාව සහ පාලකයන් ඉගෙනගත යුතුයි. (එහෙත් අප උගත් පාඩම් කිසිත් නැත). අඩි 3500කට වඩා ඉහළ කඳුකරය මිනිස්‌ බාධා කිරීම්වලට තහනම් වුවත් කඳුකරයේ විවිධ ස්‌ථාන සලකා බැලීමේ දී මේ ස්‌ථාවරය වෙනස්‌ කර වඩාත් සියුම් කරුණු සැලකිල්ලට ගෙන තහනම් කලාප නිශ්චය කළ යුතු ව තිබෙනවා. විශේෂයෙන් ම කඳුකරයේ පිහිටි යම් කන්දක්‌ හෝ කඳුවැටියක්‌ හෝ සැලකීමේ දී එම කන්දේ පහළ සිට කිසියම් උසකින් මෙවැනි සංවේදී කලාප සටහන් කළ යුතුයි. එමෙන් ම මෙවැනි කලාපවල වගා කරනා බව බෝග පිළිබඳව ද ඉතා සැලකිලිමත් විය යුතු අතර කෘෂිකාර්මික ක්‌ෂේත්‍රය හා එක්‌ ව නව නීති රීති මාලාවක්‌ සම්පාදනය කළ යුතු බව මෙහි ලා අවධාරණය කළ යුතු ව තිබෙනවා.

අවදානමට පෙර සූදානම ගැන වෙන ම කතා කළ යුතු වන්නේ එවැනි ලක ලැහැස්‌තිවීම්, ආපදා හේතුවෙන් සිදු වන රටෙහි ආර්ථිකයේ ක්‌ෂණික කඩාවැටීම් වළකාලන්නට මහඟු පිටිවහලක්‌ වන බැවින්.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Wednesday, 31 July 2019

විදුපත්ඉරුව
23.11.2016

නිරෝගී බව තරම් තවත් වටිනා දෙයක්‌ ඇත් දැයි යන්න ඉතා හොඳින් ග්‍රහණය කරගෙන සිටි අය අතර ශ්‍රී ලාංකිකයන් ඉදිරියෙන් ම සිටි බව අමතක කළ යුතු නැත. එහෙත් දේශීය චින්තනයත්, සංස්‌කෘතියත් ඉතා කදිමට ගලපමින් බොහෝ කාලයක සිට පැවත ආ විස්‌මයජනක මිනිස්‌ පරපුරක අවසානය සනිටුහන් කරන මොහතක ය මේ අප ජීවත් වන්නේ. මානව විකාශනයේ අභාග්‍යසම්පන්න බව කරපින්නාගත් මානව විශේෂයන් මෙලොව රැඳි වකවානුවක පවා ශ්‍රී ලාංකිකයන් ඒ අතර උත්කෘෂ්ට මිනිස්‌ කොට්‌ඨාශයක්‌ වූ බව සිහිපත් කළ යුතු ය. යුද්ධය තම දිවිය කරගත් ජාතීන් වෙසෙද්දී ශ්‍රී ලාංකිකයෝ ස්‌වකීය පැවැත්ම ඉතා හොඳින් තහවුරු කරගත්තෝ වෙති. ස්‌වාධීන වූවෝ වෙති. ඒ පැරැණි ශ්‍රී ලාංකික චින්තයේ මහිමයයි.

බටහිර විද්‍යාත්මක චින්තනය මෙරටට කාන්දු වන්නට පටන්ගෙන වැඩි කාලයක්‌ නැත. එහි ප්‍රබල බව මෙරටෙහි බොහෝ දෑ කණපිට පෙරළන්නට ද සමත් වූ බව අප පිළිගත යුතු ය. වෙදකමේ සිට කෘෂිකර්මාන්තය දක්‌වා වූ තාක්‌ෂණික සහ විද්‍යාත්මක පෙරළිය මෙරට බටහිර වෙදකමක්‌ සහ බටහිර කෘෂිකර්මාන්තයක්‌ ස්‌ථාපිත කරවන්නට තරම් ප්‍රබල වී ඇති බව නොරහසකි. මේ අතර තොරතුරු සන්නිවේදනයේ ශීඝ්‍ර විකාශනය බොහෝ දෑ ක්‌ෂණිකව ලොව පුරා ප්‍රචලිත කරන්නට සමත් වී ඇති අතර ම අන්තර්ජාලයේ ආගමනය මෙරට බොහෝ දෑ වෙනස්‌ කරන්නට බලපා ඇති බව අමුතුවෙන් විස්‌තර කළ යුතු නො වේ.

බටහිර විද්‍යාවේ ඇඟිලි ගැසීම්වලට පෙර මෙරට දේශීය කෘෂිකර්මාන්තයක්‌ විය. සොබාදම් මාතාව සමග නිබඳව අත්වැල් අල්ලා නිබඳව ගමන්ගත් ඒ ක්‍රමවේද මෙරට වැසියා ලෙඩ කරවූයේ නැත. තම ජීවිතය ගෙනයන්නට සැහෙන යමක්‌ ගොවිතැනින් උකහාගත් ගොවියාට ඉන් ඔබ්බට යමක්‌ අවැසි නො වී ය. ඒ අතරේ පාරිසරික සාධක සහ එහි අංගෝපාංගයන් කෙරෙහි නිති විමසිලිමත් වූ ගොවියා (මෙරට වැසියා) තම ගොවිතැන් ක්‍රමවේද පාරිසරික හිතකාමී ලෙස කරවන්නට වගබලාගත්තේ මන්ද යන්න දැනගැනීමට අප කඩතුරා හැර බැලිය යුතු කාලය එළඹ ඇත.

චින්තනයන්හි විකාශය බිහි වන සංස්‌කෘතියට සාපේක්‌ෂ බව අප තේරුම්ගත යුතු ය. එනිසා තවත් සංස්‌කෘතියකින් යමක්‌ මෙරට සංස්‌කෘතියට වද්දාගැනීම පිළිබඳව අප බෙහෙවින් සැලකිලිමත් විය යුතු ය. මෙරට බටහිර විද්‍යාවේ ව්‍යාප්තිය ක්‍රමානුකූල වූවක්‌ ද? පරිසර හා සෞඛ්‍ය හිතකර ගොවිතැන මත විශ්වාසය රැන්දූ අප වැනි මිනිස්‌ කොට්‌ඨාශයක්‌ කෙලෙසක බටහිර විද්‍යා ශිල්පීය ක්‍රමවේද ක්‍රමවත්ව නො සොයා නො බලා භාවිතයට ගත්තේ ද යන්න වුව අපට පෙන්නුම් කරන්නේ බටහිර විද්‍යාවට දැක්‌වූ ගැතිකමයි. රසායනික පොහොර ඇතුළු අනෙකුත් කෘෂි රසායන පමණක්‌ නො ව සොබාවික ධර්මතාවන්ට එරෙහි වූ ක්‍රමවේද ද භාවිත කරමින් ස්‌වයංපෝෂිත රටක්‌ උදෙසා අප සිහින මැව්ව ද ඇත්තෙන් ම සියල්ල පාරාවළල්ලක්‌a වී ඇති බව අප පිළිගත යුතු ය.

හේතුවක්‌ සොයා නො ගත් රජරට වකුගඩු රෝගය ඇති වීමට ඇත්තෙන් ම බටහිර කෘෂිකාර්මික ක්‍රමවේද හේතු වන්නට වැඩි ඉඩක්‌ ඇති ඇති බව එහි ඉතිහාසය සහ වටපිටාව සොයා බැලීමෙන් කදිමට පැහැදිලි වෙයි. බටහිර විද්‍යාව තුළින් සියල්ලට පිළිතුරු සෙවිය හැකි යෑයි විශ්වාස කළ ද මේ රෝගයෙන් පීඩා විඳින රෝගීන් ස`දහා තවමත් නිසි පිළිසරණක්‌ ලැබී නැත. එයට එක්‌ හේතුවක්‌ වන්නේ මේ සම්බන්ධව කටයුතු කරන බොහෝ දෙනකු හට සෙසු අය ගේ මත පමණක්‌ නො ව තම විෂය ක්‌ෂේත්‍රය පිළිබඳ පවා විශ්වාසයක්‌ නොමැති වීම බව අනුමාන කළ හැකි ය. කුමක්‌ නිශ්චිතව බලපෑවේ ද යන්න වත්මන් බටහිර විද්‍යාඥයන් හට පැවසීමට නොහැකි වීමට තවත් හේතුවක්‌ විය හැක්‌කේ මේ බටහිර ක්‍රමවේද භාවිතයේ ප්‍රතිඵලවල සංකීර්ණ සහ ප්‍රබල බවයි. එනිසා වල්ගය හෝ හිස වෙන් කර හඳුනාගැනීමට ඔවුනට තවත් කාලයක්‌ ගත් වනු ඇතැයි යන්න අප ගේ හැඟීමයි.

බටහිර කෘෂිකර්මාන්තයේ භාවිතය මෙරට ගොවි ජනතාව රූකඩ බවට පත් කර ඇත්තේ සියලු උපදෙස්‌ බහු ජාතික සමාගම් ම`ගින් ලබා දීම හේතුවෙන් බව විශ්වාස කළ හැකි ය. කාලය ද ප්‍රමාණය ද තීරණය කිරීමේ පමණක්‌ නො ව වගා කළ යුත්තේ කුමන බෝගයක්‌ ද යන්න පවා අද වන විට තීරණය කරන්නේ බහු ජාතික සමාගම් වීම ඉතා කණගාටුවට කරුණකි. එය දේශීය ගොවියා අතරමං කරන්නේ ඔවුන් ගේ දේශීය ඥානය, විමර්ශනාත්මක දැනුම ලඝූ කරමින් නො වේ දැයි අප තේරුම්ගත යුතු ය. කාලගුණය අනුව වෙනස්‌ වන වගා ක්‍රමවේද සහ වගා ප්‍රභේද අද වන විට කාලයේ තාලයට තේරුම්ගත නොහැකි වී ඇත්තේ සියයට සියයක්‌ ම බටහිර කෘෂි ක්‍රමවේද කෙරෙහි විශ්aවාසය තැබීම නිසා බව හොඳින් වැටහී යන කරුණකි.

ශ්‍රී ලාංකික ජනතාව මෙවැනි උගුල්වල පැටලී තව තවත් අමාරුවේ නො වැටෙන්නට වග බලාගත යුතු ය. ස්‌වයං ඥානය යොදා හෝ විමර්ශනය කර හෝ අධ්‍යයනය කර හෝ මේ සියල්ලෙහි යටගියාව තේරුම්ගැනීමට නොහැකි නම් භාවිතය තුළින් ලද උගත් පාඩම්වලින් හෝ වැරැදි නිවැරැදි කරගත යුතු ය. නිවැරැදි මාර්ගය තෝරාගත යුතු ය. අප සතු වගකීමක්‌ වන්නේ සියල්ල සොයා බැලීමට තරම් වූ බුද්ධියකින් යුතු වීමයි.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Monday, 29 July 2019

විදුපත්ඉරුව
16.11.2016

මානව වංශ කතාව දිගහැරෙන්නේ අදින් වසර මිලියන දෙක හමාරකට පමණ පෙර සිට වුව ද, මේ ගත වන අවසාන වසර පන් දහස තුළ ඔහු ගේ අත්‍යන්ත පරිණාමය අතිශය ශීඝ්‍ර වූ වෙනස්‌කම්වලට ලෝකය නතු කරන්නට හේතු වී ඇත. ඒ සොබාවික පරිසරයෙන් ඔහු ගේ පැවැත්ම සපුරා ම වියුක්‌ත වීම ම බව මධ්‍යස්‌ථව මේ ගැන විමර්ශනය කරන විට හොඳින් පැහැදිලි වේ.

එනමුත් ඉතා කදිමට නිදහස්‌ ව පැතිර පවත්නා සොබාදම් මාතාව මේ තරම් ම වියරු වට්‌ටන්නට තරම් නොමනා කෙණෙහිලිකම් කරන්නට මානවයා ආත්මාර්ථකාමී කුහකයකු වූයේ කෙසේ ද යන්න කෙදිනක වත් වටහාගන්නට කිසිවකුට වත් හැකි නො වන්නේ ම ය. එනිසා ම මානවයා පාරිසරික දම්වැලෙහි තවත් එක්‌ පුරුකක්‌ ය යන්න කිසි දිනක සිහියට නොනැෙගනු ඇත. සිහියට නගන්නේ වී නම් ඒ සියලු ජීවය මෙලොවින් තුරන් වී මානවයා මෙලොව තනි වූ කලෙක ම පමණකි.

දෙපා සංචරණයෙන් මානවයා ලද්දේ අපමණ භාග්‍යයකි. ඒ තම දෙඇස්‌ උස්‌ තැනකට එසවී නිරීක්‌ෂණ වපසරිය පුළුල් වීම ද ත්‍රිමානීයව දර්ශන ග්‍රහණය කරගැනීමට හැකි වීම ද මත පමණක්‌ ම නො වේ. ධාරිතාව පුළුල් වූ කපාලයෙන් බිහි කරනා සියුම් සහ සංකීර්ණ තීන්දු තීරණ ද, නිර්මාණශීලී උත්පාදන ද, නිදහස්‌ වූ දෙඅතින් කදිමට කළ ප්‍රතිනිර්මාණ ද ඊට හේතු විය. කෙසේ වුව ද මානවයා ගේ මොළයේ "කපටි භාගය" ක්‍රියාත්මක වී තමා ගේ ම ලෝකයක්‌ මවන්නට ඔහු පෙලඹීම එක්‌තරා ආකාරයකට සොබාවික පරිසරයේ අභාග්‍යයක්‌ බව කිව යුතු ය. පෘථිවි ජීවී පරිණාමයේ උත්කෘෂ්ඨයා වන්නට තරම් වාසනාව ලද්දේ මුත් මානවයා සොබාදහමින් වියුක්‌ත වීම සකල ලෝකවාසී ජීවීන්ට තම පරිණාමයේ අවසන් හෝරා කිහිපය ගත කරවන්නට තරම් බලපා ඇත.

සොබාවික පරිසරය ජය ගැනීමේ නොසන්සිඳෙනා ආශාවෙන් මත් වූ මානවයා ඒ සියල්ල තමා සතු කරගැනීමට වෙහෙස වූ අයුරු ගත වූ මෑත ශතවර්ෂවල දී ඔහු කළ කී දැයින් මනාව තේරුම් යයි. ඒ සියල්ල සොබාවික පරිසරය හා බද්ධ වන්නට නොහැකි වූ අතිශය කෘත්‍රිම සහ මානවීය දැ පමණක්‌ වූ හෙයින් සොබාදම් මාතාව රිදවන්නට සමත් වී ඇත. එය එසේ නම් මානවයා අනෙකුත් ජීවීන් මෙන්ම සොබාවික පරිසරයේ ම එක්‌ කොටසක්‌ ය යන මතය තවදුරටත් දැරිය හැකි ද යන්න අපට පැනනගින ගැටලුවයි.

වානර පරිණාමයේ කෙළවර පෘථිවි වාසීන්ට අතිශය භයානක තත්aත්වයක්‌ උද්ගත කරවා ඇති බව විටෙක හැඟී යන්නේ බොහොමයක්‌ මානව ක්‍රියාකාරකම් ජීවීන් ගේ සියලු වාසස්‌ථාන විනාශ කරමින් ද, ආහාර ද ජලය හා වායු ගෝලය විෂ කරමින් ද සියල්ලන්ට මරණය කැඳවමින් සිටිනා මොහොතක ය. තවමත් නො දන්නේ වී මුත් හඳුනාගන්නට ද අසමත් වූ ජීවීන් කොපමණ සංඛ්‍යාවක්‌ දිනක දී වඳ වී යන්නේ දැයි කිසිවකුටත් පැවසිය නොහැකි ය. එනමුත් ඒ මානව ක්‍රියාකාරකම්වල සෘජු දායකත්වය නිසා යෑයි අපට පැවසිය හැකි වෙයි. දැන් දැන් මතු වන්නා වූ සොබා දහමේ විපරීතයන්, සොබාදහම වින්දා වූ අනේක විධ දුක්‌ කරදරවල ප්‍රතිඵල නො වේ යෑයි කිව හැකි වේ ද? ඉතා ව්‍යසනාත්මකව සිදු වන්නා වූ කාලගුණික විපර්යාසයන් යනු සොබාදහමෙන් වියුක්‌ත ව මානවයා තමා ම තනාගත් කෘත්‍රිම ලෝකය යටපත් කරන්නට සොබාදහම දරනා තැත බව අප වටහාගත යුතු ය.

විශ්වීය ශක්‌තිය ගැබ් වූ හයිඩ්‍රජන් විලයනයේ ඵල නිදහස්‌ කරන සූර්යයා ගේ පිහිටෙන් දිවෙනා බොහොමයක්‌ පෘථිවි චක්‍රීය ක්‍රියාකාරකම් අභ්‍යන්තරිකව සොලවා දමන්නට මෑතකාලීනව බිහි වූ මානව බටහිර විද්‍යාවට කෙතරම් දුරකට හැකි වී දැයි දැන් දැන් අපි තේරුම්ගනිමින් සිටිමු. ප්‍රභාසංශ්ලේෂණයෙන් තිර වූ විශ්ව ශක්‌තිය කාලයා ගේ ඇවෑමෙන් පොළොව අභ්‍යන්තරයේ සඟවන්නට එකල

පැරැණි සොබා දහම උත්සුක වූයේ කුමන කරුණක්‌ නිසා වුව ඒ හේතුව නම් කිසි දිනක මතු බිහි වන මානවයා උදෙසා නම් නො වන බව ඉතා හොඳින් පැහැදිලි වන්නේ ඔහු පෙළොව විද, සාරා, ගොඩ දා, ඉන් පසු දවා හළු කරමින් වායුගෝලය කිළිටි කරනා අයුරු ඉතා හොඳින් දක්‌නට ඇති බැවිනි.

වර්තමානය වන විට ජීවයේ ජීවනාලිය වන දිය පිපාසය සන්සිදිය යුත්තේ මානව වර්ගයා ගේ පමණක්‌ වී ඇතැයි සිතෙනා තරමට ම ජල චක්‍රය මානවයා තම ග්‍රහණයට නතු කරගෙන ඇති බව පෙනී යයි. ජලය තමනට අවැසි දෑ සදහා පමණක්‌ යොදවන්නට තරම් මානවයා අකාරුණික වී ඇත්තේ එහි තනි අයිතිකරු තමා බව පෙන්වමිනි. එහෙත් ජල සම්පත් කෙමෙන් කෙමෙන් වියෑකී යන්නේ ද ජල චක්‍රය අවුල් වී ඇත්තේ ද සංරක්‌ෂණයේ අවශ්‍යතාව පමණක්‌ නො ව අන් සියල්ලන් සදහා ද ජලයේ අයිතිය ඇති බව අමතක කර ඇති සමයක ය.

මානව වංශකතාවේ ආරම්භයේ මුල් පියවර අත්‍යන්තයෙන් ම ශක්‌තිමත් වූයේ සොඳුරු සොබාදහමෙන් බව අමුතුවෙන් විග්‍රහ කළ යුතු නො වේ. එහෙත් ඔබේ අවධානය යොමු වේ නම් මාංශ භක්‌ෂකයකු ලෙස ඇරඹි ඒ ගමන ගහ කොළ ද සතා සිවුපාවන් ද හික්‌මවා හීලෑ කරගත්තේ මානවයා තම වියුක්‌ත මාවත තෝරාගත් අවස්‌ථාවේ සිට බව පැහැදිලි වේ. සියලු පාරිසරික සම්පත් තනි අයිතියට නතු කරගන්නට මේ දෙපා සංචාරකයාට වැඩි කාලයක්‌ ගත වී නොමැති බව පෙනී යයි. සර්වභක්‌ෂක සම්ප්‍රදායට කැමැති වී තමනට ඇවැසි ඇත්තන් පමණක්‌ හදා වඩාගන්නට පෙලඹීම ම සොබා ජීවීන් ගේ ගමන් මගින් මානවයා කෙතරම් දුරකට ඉවත් වී ඇත් දැයි යන්න කදිමට පිළිබිඹු කරන්නකි.

සොබා දහමෙන් ම බිහි වී සොබා දහමට ම වින කිරීම මෙලොව වසනා එක ම බුද්ධිමත් ජීවියාට තරම් වේ දැයි සිතනා විට ඔහු ගේ වර්ධනය වූ බුද්ධිය කොහේ දැයි ඇසීමට සිත් වීම වැළැක්‌විය නොහැකි ම ය.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Thursday, 25 July 2019

විදුපත්ඉරුව
09.11.2016

ඊසානදිග මෝසම නිසා මෙරටට ආයෙත් වැසි සමය උදා වෙලා. දිවයිනේ බොහොමයක්‌ තැන්වලට සැලකිය යුතු වර්ෂාවක්‌ ඇති වෙමින් පවතින බවයි පෙනෙන්නේ. නිවර්තන කලාපීය රටක්‌ ලෙස ශ්‍රී ලංකාවට කදිමට ලැබෙන උණුසුමත් අධික වර්ෂාපතනයත් බහුතරයක්‌ වූ මෙරට භුමිභාගය නිර්මාණය කරන විපරීත පාෂාණ (Metamorphic Rocks) ජීර්ණයට ලක්‌ කරන්නට හේතු වනවා.

මේ පාෂාණ ජීර්ණයේ අවසාන ප්‍රතිඵලය වනුයේ පාංශු ස්‌තර නිර්මාණයයි. භෞතික ජීරණයෙන් කැබැලි වන්නා වූ මවු පාෂාණ රසායනික ජීර්ණය හේතුවෙන් ස්‌ථායි ඛනිජ නිර්මාණය කරනවා. මේවා ද්විතීයික ඛනිජ. පාෂාණ ජීර්ණය බොහෝ විට රඳා පවතින්නේ එහි ඛනිජ සංයුතිය මතයි. ෆෙල්ඩ්ස්‌පා (Feldspar) නම් වූ ඛනිජය බහුල පාෂාණ ඉතා පහසුවෙන් ජීර්ණයට ලක්‌ වන්නේ මේ ඛනිජය ජලය ද ඔක්‌සිජන් ද සමග ඉතා කදිමට ප්‍රතික්‍රියා කර මැටි ඛනිජ නිර්මාණය කරන්නට හේතු වන බැවින්. එහෙත් කිරිගරුඬ (Marble) හෝ හුණුගල් (Limestone) ජීර්ණයේ දී සිදු වන්නේ තරමක්‌ වෙනස්‌ ක්‍රියාදාමයක්‌. වැසි ජලය ද මතුපිට ගලා යන ජලය ද බොහෝ විට තරමක්‌ ආම්ලික අතර එනිසා ඉතා පහසුවෙන් මේ පාෂාණ දිය වීමට ලක්‌ වනවා. තිරුවානා (Quartz) ඛනිජයෙන් සමන්විත පාෂාණ ජීර්ණයට ලක්‌ වන්නේ ඉතා අඩුවෙන්. එයට හේතුව වන්නේ තිරුවානා ඛනිජය ජීර්ණයට දක්‌වන ප්‍රතිරෝධිතාවයි.

ඉහළ කඳුකරයේ පිහිටි පාෂාණ ජීර්ණය වී පාංශු ස්‌තර නිර්මාණය කළ ද වැඩි වන ඝනකම නිසා වැඩි කාලයක්‌ ස්‌ථායි ව පවතින්නේ නැහැ. අප කවුරුත් හොඳින් දන්නා පරිදි මේ පාංශු ස්‌තර අස්‌ථාවර බෑවුම් තනමින් ගිලිහෙන්නේ කඳුකරයට විටෙක ඉතා භයානක තත්ත්වයන් ඇති කරමින්. ඒ නාය යැම් ඇති කරමින්. මෙමගින් ඇති වන සුන්පහන් අවසාදිත (Colluvial Sediments) සියලු වර්ගවල කණිකා සහිත වූ මිශ්‍රණයක්‌. බෝල්ඩර ප්‍රමාණයේ පමණ වූ කැබැලි ද කොබලු, පෙබලු, බොරලු පමණක්‌ නො වේ විවිධ ප්‍රමාණවල වැලි ද මැටි කණිකා ද මේ මිශ්‍රණයේ අඩංගුයි. මේ සැම කණිකාවක්‌ ම ඉතා රළු වන අතර කෝණාකාර තියුණු මුළු සහිත ඒවා වනවා. පාෂාණ කැබැලි පමණක්‌ නො ව ඛනිජ කණිකා ද කැබැලි ලෙස මේ මිශ්‍රණයේ පවතිනවා.

කඳුකරයට ලැබෙන වර්ෂාපතනය හේතුවෙන් ලිහුණු කණිකා සහිත සුන්පහන් අවසාදිත ඉතා පහසුවෙන් දිය වී ගලා යන්නේ බෝල්ඩර වැනි විශාල පාෂාණ කැබැලි මග දිගට ඉතුරු කරමින්. මැටි ඛනිජය හේතුවෙන් ඇති කරන ලිහිස්‌සුම් බවත් වර්ෂා ජලයේ ප්‍රභාලතාවත් හේතුවෙන් මේ විශාල පාෂාණ කැබැලි තරමක්‌ දුරට පහළට තල්ලු වන අතර බෑවුමේ ආනතිය අධික වීම මේ ගමනාගමනය තවදුරටත් පහසු කරවන්නක්‌. ඉතා පහසුවෙන් කුඩා කණිකා වන කොබලු, පෙබලු, බොරළු, වැලි සහ මැටි ජලයේ සේදෙමින් ද ජල පහරේ වේගය හේතුවෙන් ද පහළට තල්ලු වන්නේ ක්‍රමයෙන් මේ සියල්ල ජල කඳුරුවලට එක්‌ වෙමින්. මළකඩ ද සමගින් මැටි ඛනිජ බවට පත් වෙමින් තවමත් ජීර්ණය වෙමින් පවතින පාෂාණ සහ ඛනිජ කැබැලි ද මේ අතරේ තම ජීර්ණ ක්‍රියාවලිය සම්පූර්ණ කරගැනීමට තැත් කරනවා.

මග දිගට ඇති වන විවිධ බාධා හේතුවෙන් කෝණාකාර හැඩයෙන් යුක්‌ත වූ පාෂාණ සහ ඛනිජ කැබැලි ක්‍රමයෙන් තියුණු බව ගිලිහී ගෝලාකාර වන්නට පටන්ගන්නේ භෞතික ජීර්ණය පමණක්‌ නො ව රසායනික ජීර්ණය ද එක විට ක්‍රියාත්මක වන නිසාවෙන්. ගමන් කරන දුරට සාපේක්‌ෂ වන කැබැලිවල ගෝලාකාර බව ද මෘදු බව ද ඉතා හොඳින් සපථ වන්නේ ගංගාවක පහළ කෙළවරේ ගොඩ ගැසෙන විවිධ අවසාදිත ගොනු පරීක්‌ෂාවට ලක්‌ කළ විටයි.

ජීර්ණය හේතුවෙන් වෙනස්‌ වන ඛනිජ කොතෙක්‌ වුවත් තිරුවානා ඛනිජය නම් පහසුවෙන් ජීර්ණයට ලක්‌ නො වීම ඒ ඇසුරෙන් ගොඩනැගුණු භුමි භාගයන් ඉතා ඉහළට ඔසවා තබන්නට හේතු වනවා. පාෂාණවල ඇති වූ විභේද, පැලුම් සහ කුස්‌තුර වැනි වූ දුර්වල කලාපයන් හේතුවෙන් විවිධාකාරයෙන් නිම්න බිහි වන්නේ වැසි ජලය ගලා යන්නට කදිම මාර්ග සකස්‌ කරමින්. භෞතික ජීර්ණයේ ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස මෙලෙස බිහි වන නිම්න ශීඝ්‍ර බෑවුම්වලින් යුක්‌ත වන්නේ ඉතා ඉහළින් පිහිටි කඳුකරයේ ලාක්‌ෂණික පෙන්වමින්. බෑවුමේ ශීඝ්‍ර බව වැඩි වන්නට වැඩි වන්නට බෑවුමේ රැඳෙන පාංශු ස්‌ථරයේ ඝනකම අඩු වන අතර විටෙක සියලු පාංශු කොටස්‌ සහ අවසාදිත ගිලිහී යවන්නට හේතුවක්‌ වනවා. ඛාදනය එතරම් ප්‍රබල වන විට නග්න වන්නා වූ මවු පාෂාණය තව තවත් ජීර්ණයට ලක්‌ වන්නේ නිතැතින්.

මෙරට බහුල විපරීත පාෂාණ වන නයිස්‌ (Gniess) පාෂාණ විවිධ වර්ග වනවා. ගානට්‌ නම් වූ ඛනිජය ද, කළු පැහැති මයිකාවක්‌ වන බයෝටයිට්‌ නම් ඛනිජය ද හෝන්බ්ලෙන්ඩ් නමැති ඛනිජය ද මූලික කරගත් නාමකරණයක්‌ මේ නයිස්‌ පාෂාණවලට හිමි වුවත් තිරුවානා සහ ෆෙල්ඩ්ස්‌පා නම් ඛනිජ දෙක ද අපූරුවට ගොඩනැගුණ පත්‍ර න්‍යාස තලය ද එහි ලාක්‌ෂණික වනවා. මේ හේතුවෙන් සාපේක්‌ෂව ජීර්ණයට වැඩි නැඹුරුවක්‌ දක්‌වන්නේ මුත් තිරුවානා ඛනිජය බහුල අවස්‌ථාවල දී ජීර්ණයේ ප්‍රබලතාවට පිටුපාන්නේ උස්‌ බිම් නිර්මාණය කරමින්. තෙත් කලාපයේ දී අධික ජීර්ණය ආරුඪ කරගන්නා ඕනෑ ම පාෂාණයක්‌ වියළි සහ අර්ධ ශුෂ්ක කලාපවල දී නිහඬතාව රකින්නේ උණුසුම කොතෙක්‌ වුවත් වර්ෂාපතනයේ හිඟ බව දැඩිව දැනෙන නිසාවෙන්.

ඛාදනය නිබඳව ම ජීර්ණයට සහාය දක්‌වනවා. ලොව මතුපිට පවතින සැම පාෂාණයක්‌ ම රුදුරු ජීර්ණයට නතු වන්නේ එයින් බේරීමට කිසිදු ලෙස හැකි නො වන හෙයින්. නිවර්තන කලාපයේ පිහිටි පාෂාණ නිබඳ ව ම ඉතා දුක්‌ඛදායක තත්ත්වයකට පත් වන බව නම් අමුතුවෙන් ඔබට කිව යුතු නැහැ.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Tuesday, 23 July 2019



නූතන සන්නිවේදනය
23.07.2019

සන්නිවේදනය ගැන කතා කරන කොට අමතක කරන්න බැහැ අහසට දුම් ගගහ පණිවිඩ යවපු කාලයකුත් තිබුනු බව . දුනු,ඊතල පාවිච්චි කරපු යුගයකුත් තිබුනා. පරවියොත් ඒ අතරේ සැහෙන්න පණිවිඩ යවන්න උපකාරී වුනා. අද වෙනකොට පණිවිඩ යැවීම සන්නිවේදනය හරිම දියුණුයි. ඒ මොන මොනවද කියලා කතා කරන්න අවශ්‍ය වෙන්නේ නැහැ. මොකද අපි සියලු දෙනාම ඒවයේ ප්‍රයෝජන ගන්නවා නේ. හැබැයි කොච්චර හොඳට සන්නිවේදන ක්‍රමවේද, තාක්ෂණය දියුණු වුනත් අපි නිවැරදිව සන්නිවේදනය සිදු කරනවා ද යන්න ගැන පොඩ්ඩක් හොයලා බැලුවා නං හොඳයි කියලා හිතෙනවා.   

සන්නිවේදනය අපට වැදගත් ඇයි? එහෙම අහපුවහම ඔබ කියයි එකිනෙකා අතර අදහස් හුවමාරු කර ගන්න තමයි වැදගත් කියලා. බොහොම සරලව හිතුවොත් ඒක ඇත්ත. නමුත් මම හිතන්නේ අපට තියෙන ගැටලුව තමයි ඇත්තටම අපි නිවැරදිව ඒ දේ කරනවද කියන එක. නිවැරදි සන්නිවේදනයේ, ඉතා සරලව කිව්වොත්, ප්‍රධාන කොටස් දෙකක් තියෙනවා කියලා හිතන්න පුළුවන්. එකක් තමයි අදහස ප්‍රකාශ කිරීම, අනෙක තමයි එය අදාළ කෙනා ග්‍රහණය කර ගැනීම. කෙනෙකුට කියන්න පුළුවන් තේරුම් ගැනීම කියලත්. ඔවු, එහෙම හිතන්නත් පුළුවන්. හැබැයි බොහෝ දෙනෙක් මේ ප්‍රකාශ කරන අදහස නිවැරදිව තේරුම් ගන්නවා ද? ඒ වගේම නිවැරදිව තේරුම් ගන්න පුළුවන් විදියට අපි අදහස් ප්‍රකශ කරනවා ද කියන දෙයත් මෙහිදී වැදගත්.  මම හිතනවා මේ කරුණු දෙක නිසිපරිදි නොවීම අද ලෝකයේ තියෙන ප්‍රධාන ගැටළුවක්. මේ නිසා සුළු සුළු අකරතැබ්බයන් පමණක් නොවෙයි හිතාගන්න බැරි මහා විශාල විනාශයන් පවා ලෝකේ සිදුවෙලා ඇති.

බොහොම සරල උදාහරණයක් ලෙස පාරේ ගමන් කරන වාහන ගැන හිතමු. පයින් ගමන් කරන්නන්ට වගේ අදහස් ප්‍රකශ කිරීම රියදුරන්ට සිමිතයි නේ. මං අදහස් කලේ වාහනේ එළියේ ඉන්න අය සමග වගේම අනෙකුත් වාහන සමග කියන එක. හැබැයි ඔවුන්ට වාහනේ ඇතුලේ හිටියත් අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට අවස්ථාව තියෙනවා. ඒ සංඥා මගින්. වමට හරවන්න දකුණට හරවන්න යනාදී වශයෙන් වාහනය පැදවීමේ දී වැදගත් වන තීන්දු තීරණ ගැනීම සඳහා සීමිත නමුත් ප්‍රමාණවත් සංඥා ප්‍රමාණයක් හඳුන්වා දීලා තියෙනවා. නමුත් මේ සංඥා නිවැරදිව භාවිතා කරනවද ? මේක තමයි පාරේ යනකොට අපට තියෙන එක ගැටළුවක් වෙන්නේ. සමහරවිට බොහොමයක් රිය අනතුරු වෙන්නෙත් මේ හින්දා. බොහොමයක් දෙනා තමන් ගන්නා තීරණය හෝ ඊළඟට කරන්න යන දේ නිවැරදිව අනෙක් රියදුරන්ට දැනුම් දෙන්නේ නැහැ. ඒක හිතේ තියාගෙන කරන දේ කරනවා. ඒක හින්දා අවට ඉන්න සහෝදර රියදුරන් අමාරුවේ වැටෙනවා (වාහනය පදවනකොට අපි කවුරුත් රියදුරන්, මොන රස්සාව කලත්). සමහරු වැරදි සංඥා භාවිතා කරනවා, වමට හරවන්න සංඥා දාල දකුණට හරවනවා. හැරෙව්වට පස්සේ සංඥා නැවත අවලංගු කරන්නේ නැහැ. ඒ විදියටම දිගටම රථය පදවනවා. එතකොට පිටිපස්සෙන් එන අය තමයි අමාරුවේ වැටෙන්නේ. ඒ කියන්නේ බොහොමයක් දෙනා තත්කාලීන සිහියෙන්, සතියෙන්, නෙවෙයි රිය පදවන්නේ (ඒ ගැන අපි වෙනම කතා කල යුතුයි). ඒ අතරේ තමන්ගේ වාසියට සංඥා නොතකන අයත් ඉන්නවා. බොහොමයක් පාපැදි කරුවන් ත්‍රිවිල් රියදුරන් ඉතා දරුණු ලෙස මේ දේ කරනවා. බොහොමයක් රියදුරන්ට ඉවසීමක් ඇත්තේම නැහැ. ඒක හින්දා මං සන්ධි වලදී සංඥා තකන්නේ ම නැහැ. විශේෂයෙන්ම බස් රථ රියදුරන්. කොළ පාටට පසු දෙන තැඹිලි (කහ) පැහැය මගින් කියන්නේ වාහනය නවත්වාගත යුතු බවයි. නමුත් ගොඩක් අය හිතන්නේ එය වාහනය පැදවීම සඳහා ලබා දෙන අවසරයක් කියලා. නලාව නාද කිරීම මගින් කෙනෙකුගේ අවධානය ලබා ගන්නට පුළුවන්. ඒක අවධානයෙන් මිදුන අයගේ සිහි එළඹවාලීම සඳහා භාවිතා කිරීම ගැටළුවක් නොවුනත් අපේ රටේ නම් තත්පරයක ප්‍රමාදයවත් ඉවසා ගන්නට නොහැකි රියදුරන්ගේ ජනප්‍රිය ක්‍රියාවක් වෙලා. තැනට සුදුසු දේ භාවිතා කිරීම ට බොහොමයක් රියදුරන් නොදන්නා බවයි මෙයින් පෙනෙන්නේ. ආත්මාර්ථකාමී බව ද සංඥා නොසලකා හරින්නට හේතුවක් බවයි පෙනෙන්නේ. උගත්කම අනුව මේ තත්වය වෙනස් ඇති කියලා හිතුවත් එසේ නොවන බව අත්දැකිමෙන්ම ඔබට වැටහී ඇතිවාට කිසිම සැකයක් නැහැ. නිසිකල නිවැරදි සංඥා භාවිතය නිවැරදි සන්නිවේදනය සඳහා ඉතා වැදගත්.

සන්නිවේදනයේදී වැදගත් වන ප්‍රධානම දේ තමයි නිවැරදි තොරතුරු ලබා දීම. එමගින් ජනතාව නොමග යැවීම වලක්වා ගන්නට පුළුවන්. ශ්‍රී ලංකවේ මාධ්‍ය මහජන සන්නිවේදනයේ පෘතුල කාර්යයක් ඉෂ්ට කරනවනේ. නමුත් ඔවුන් බොහොමයක් දෙනා සන්නිවේදනයේ දී තාක්ෂණය අවභාවිතා කරන බව අපි කවුරුත් දන්නා දෙයක්. කවුරුන් හෝ සිදුකල කතාවක කොටස් අමුනා මුල් අර්ථය සපුරා විකෘති කල ප්‍රවෘති සකස් කිරීමට ඔවුන් ඉහලින්ම සමත්. එමගින් සත්‍ය සන්නිවේදනය වෙන්නේ නැහැ. ඇතිවන්නේ විශාල ගැටළු ගණනාවක්. වෙන්නේ මුළු රටක සමස්ත ජනතාව ඇවිස්සීමක්. මේ නොමග යැවීම දැන්වීම් ප්‍රචාරණයේ දී ඉතා දරුණුවට සිදුවෙන්නක්. ඒ විතරක් නොවෙයි සමහර නිෂ්පාදන වල සඳහන් තොරතුරු නොමග යන සුළු ආකාරයට තමයි පෙන්වා තියෙන්නේ. ඉතා කුඩා අකුරෙන්, පෙනෙන නොපෙනෙන ලෙස ඉතා වැදගත් තොරතුරු පෙන්නනවා. ඒක දැනගත යුතු කරුණු නොපෙන්වා සිටීමේ උපක්‍රමයක් ද කියලත් සිතෙනවා. දැනගත්තොත් අලෙවිය අඩුවෙන්න පුළුවන්, සමහර විට. ඒ කොහොම උනත් එක්තරා ආකාරයකට නොමඟ යැවීමක්. මේ වගේ දේවල් ලොකු ලොකු ආයතන කරනවා වාගේම. කුඩා කුඩා ව්‍යාපාරිකයොත් හරියට කරනවා. එළවලු ගන්න පොළට යන ඔබට මේ අත්දැකීම් හොඳටම ලබලා ඇති. ඒවා නංගි පෙන්නලා අක්කා දීම වගේ දෙයක්. පෙන්නන්නේ වෙන දෙයක් දෙන්නේ තව දෙයක්. පොළේ ඉන්න සමහර වෙළෙන්දෝ කැමති නැහැ එලියේ පේන්න ලස්සනට තියෙන එළවලු විකුන්නන්න. ඒවා ගන්න හදනකොට දෙන්නේ නැහැ. මේවා ගන්න කියනවා. නැතිනං එයාලම තෝරලා දෙනවා. මිල ගණන් ප්‍රදර්ශණය කරන්නේ නැහැ. ඒ මොකද මූණ බලලා ගණන් කියන්න පුළුවන්නේ. දෙල්කඳ පොළේ මේක හරියට වෙනවා. මිනිස්සු රවටනවා.  

නිවැරදිව ප්‍රකාශ කරන අදහස ගොඩ දෙනෙක් ග්‍රහණය කර ගෙන ඒක තේරුම් ගන්නේ නැහැ. ඒක හින්දා විශාල ගැටළු ඇතිවෙනවා. පාසලේ දී බොහොමයක් විෂය කරුණු ග්‍රහණය කර ගන්න දරුවන් උත්සහ කරන්නේ නැහැ. මේ තත්වය විශ්ව විද්‍යාල ඇතුළු බොහොමයක් අධ්‍යාපන ආයතන වල දැකිය හැකියි. මේවයේ ප්‍රතිඵල විභාග උත්තර පත්‍ර බලනකොට තේරෙනවා. උගන්නපු දේ ග්‍රහණය කර ගන්නේ නැතුව උත්තර වලට වෙන වෙන බහු භූත ලියනවා. සමහර වෙලාවට ලියපු දේ කියවගන්න බැහැ. එතකොට වෙන්නේ අදාළ කාරිය කරන අය බොහොම අසීරුතාවයට පත්වෙනවා. විභාගය වැනි කාරණයකදී නං ලකුණු නොලැබෙන්නත් හේතුවක් වෙන්න පුළුවන්. කරුණු කාරණා නිවැරදිව ප්‍රකාශ වුවත්, නිසි පරිදි ග්‍රහණය නොකර ගැනීම කියන කාරණය අද අද බහුලව සිදුවෙන දෙයක්. බුකියේ (FB) රැඳෙන බොහොමයක් දෙනා එහි පලවෙන ලිපි සම්පුර්ණයෙන්ම කියවන්නේ නැහැ. ඉතාම හදිසියෙන් ඉහල පහල යන එක විතරයි බොහෝ දෙනා කරන්නේ. බොහොමයක් දෙනා ඒකට ඇබ්බැහි වෙලා ඉන්නේ. ඉතාම නොසන්සුන්කාරී ලෙසයි  හැසිරෙන්නේ. ඒ නිසා දෙන පණිවිඩ අදහස් නිවැරදි ලෙස තේරුම් ගන්නේ නැහැ. එනිසා ඇතිවන තත්වයන් ගැන ආයේ අමුතුවෙන් කතා කරන්න ඕනේ නැහැනේ. සියලු දෙනාටම මේ සම්බන්ධව අත්දැකීම් ඉතා හොඳින් ඇතිනේ. හරියට කළුවා මාරපන ගියා වගේ කියලා කියන්නත් පුළුවන්. මුල් අදහස විතරක් හිතට අරගන්නවා. අභ්‍යන්තරය ගැන හොයන්නේ නැහැ. මේක දන්නා දැන්වීම් නිර්මාණය කරන්නෝ මේකෙන් ප්‍රයෝජනය අරගෙන මාතෘකාව දානවා හිත ඇදිලා යන දෙයකින්. ඇතුලේ තියෙන්නේ වෙන දෙයක්.   

සන්නිවේදනයේ දී ලියන භාෂාවත් වැදගත් කියලා මම හිතනවා. සමහරු හිතනවා කොහොම ලිව්වත් කියන දේ නිවැරදිව සන්නිවේදනය වෙනවා නම් මොකද කියලා. ඒක එහෙමම ද කියලා හිතෙනවා විටෙක. අතීතයේ මිනිස්සු ලියන්න ඉගෙන ගත්තේ පස්සේ. ඒ පිටුපස්සේ අපුරු කතන්දර තියෙනවා. ඒ ගැන අපි වෙන දවසක කතා කරමු. හඬ තමයි ක්‍රමයෙන් අකුරුබවට පත්වුනේ. රූප සංඥා විදියට භාවිතා කරලා ඒවා ක්‍රමයෙන් අකුරු බවට පෙරලෙන්න ට ඇති. වචන උච්චාරණය අකුරු බවට පත් වුනාම සමහර වචන කියවනකොට නැවත ඒ හඬම නැවත ඇතිවෙන්නට ඕනේ. නැතිනං ඒක වෙන දෙයක් වෙනවා. “හඬ” කියලා ලිව්වම අපි කියවන්නේ ‘හඩ’ කියලා නෙවෙයි. ඒ වගේම ඒ වෙනුවට ‘හඩ’ ලිව්වොත් ගැටළුවක් වෙනවා. මොකද ඒකෙන් ‘හඬ’ කියලා හඬ නැගෙන්නේ නැති හින්දා. සමහර  වචන තියෙනවා හඬනැගෙන්නේ එකම විදියට. ‘තන’ සහ ‘තණ’ උදාහරණයක්. හැබැයි ඉතින් යෙදෙන තැන අනුව කෙනෙකුට වටහා ගන්න පුළුවන් වේවි අදාල දේ මොකක්ද කියලා. අපි ආයෙත් ප්‍රාථමික මට්ටම ට යන්න ඕනෙද ? භාෂාව පරිණාමය වෙනකොට විවිධ නීති රීති හැදෙනවා. සමහර ඒවා නැතිවෙනවා. අලුතින් හැදෙනවා. මං හිතනවා ඒක වැදගත් කියලා. ලියනකොට ඒක ගොඩක් වැදගත්, නිවැරදි තැනට අදාල ලෙස එම රීතින් භාවිතා කිරීම. “මරන්න එපා නිදහස් කරන්න”, කොමාව භාවිතා කරන තැන අනුව මරන්නත් පුළුවන් නිදහස් කරන්නත් පුළුවන්. මම සිංහල භාෂා පිලිබඳ ප්‍රවීනයෙක් නොවෙයි, මෙහිත් නොයෙක් වැරදි තියෙන්නට පුළුවන්.

කොහොම උනත් අපට වැදගත් වෙන්නේ නිවැරදි සන්නිවේදනයේ පහසුව. කියන දේ ලියන දේ පැහැදිළිව සහ නිවැරදිව කිරීම තමයි අපි පුරුදු පුහුණු කල යුත්තේ. ඒක යම් ජනකොටසක අනාගත පැවැත්ම උදෙසා ඉතා වැදගත්. යම් ජන කොටසක් පරිණාමිකව දියුණු වෙනකොට ඒවායේ දියුණුවක් ඇති වෙනවා. සමහරවිට තරමක් සංකීර්ණ සන්දර්භයන් ඇතිවන්නට පුළුවන්. ඒ වුනත් පරිණාමය කියලා අපි ආපසු මුලට නං යන්නේ ඒ ගැන තව පාරක් හිතන්න වෙනවා.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

Monday, 22 July 2019

විදුපත් ඉරුව
26.10.2016

කාලයක්‌ ගත වී නමුත් තවමත් බොහොමයක්‌ දෙනාට 2004 සුනාමියෙන් ලද අත්දැකීම් අමතක වෙලා නැති ව ඇති. ඒ පිළිබඳ කිසිත් නො දැන සිටි අපට, අලුත් වගේ ම ඉතා ම දුක්‌මුසු අත්දැකීමක්‌ අරන් ආව ඒ සුනාමිය වෙරළබඩ පරිසරය කණපිට පෙරළුවා කීවොත් නිවැරැදියි. වෙරළ තැන්නක්‌ වීම එහි විසූ බොහෝ දෙනකුට අවාසනාවන්ත තත්ත්වයක්‌ උදා කරන්නට හේතු වුණා. එහෙත් වෙරළෙහි වූ බොහෝ උස්‌බිම් බොහෝ ජනයා ගේ ජීවිත බේරා දෙමින් සිදු කළ මෙහෙය නම් කියා නිම කළ නොහැකියි.

විවිධ හේතුන් නිසා වෙරළෙහි ස්‌වාභාවික පැවැත්මට හානි සිදු වී ඇති බව අප පිළිගත යුතුයි. වෙරළේ උස්‌බිම් තුනී කිරීම විශාල ගැටලුවක්‌ බව අප තේරුම්ගත යුතුයි. වෙරළේ උස්‌බිම් නිර්මාණය වන්නේ ආකාර කිහිපයකටයි. පිහිටි පාෂාණයේ ජීර්ණ විෂමතා නිසා බලෙන් මෙන් වෙරළේ ඉදි වූ කදිම පාෂාණ බැමි මෙහි එක්‌ ආකාරයක්‌. පිටින් පිට පහර දුන්නත් මුහුදු රළට මෙවැනි උස බිම් නම් කවරදා වත් බිම හෙළිය හැකි වන්නේ නැහැ. නැත හොත් කොපමණ උත්සාහ කළත් දිය කළ හැකි වන්නේ නැහැ. ශීත යුගයේ වෙරළබඩ ආසන්නයේ අධික වියළි සුළං දහරා නිසා බිහි වූ වැලි කඳු කදිම ආරක්‌ෂාකාරී බාධකයක්‌ බව බොහෝ දෙනෙක්‌ තේරුම්ගත්තේ 2004 සුනාමියෙන් පසුව විය හැකියි. මේ සදහා කදිම පරිසරයක්‌ නිර්මාණය කර දෙන්නේ හම්බන්තොට-කිරින්ද සහ පුත්තලම වැනි ප්‍රදේශවල. මේ ප්‍රදේශ අර්ධ ශුෂ්ක කලාප බව ඔබට හඳුනාගත හැකියි. මෙවන් වූ ශුෂ්ක පරිසරයේ දෘඪ බව කදිමට කියාපාන්නේ ශීත යුගයේ බිහි වූ වැලි කඳු බව අමුතුවෙන් ඔබට විග්‍රහ කළ යුතු නැහැ.

වැලි කඳු නම් වූ මේ කදිම වෙරළ බාධක කපා ඉවත් කිරීම එහි වූ භූ විෂමතාව හානියට පත් කිරීමක්‌ පමණක්‌ නො ව ඒ හා ආශ්‍රිත ජෛව විවිධත්වයට හානි ගෙන දෙන්නක්‌. බිම් තඹුරු ද මහා රාවණා රවුල ද ඇතුළු අනෙකුත් ශාකවල පැවැත්ම තහවුරු කරන්නේ බොහෝ විට මේ ප්‍රදේශවල වූ වැලිපර. කෙසේ වෙතත් වර්තමානයේ වෙරළට දක්‌වන සැලකිල්ල කෙතරම් පහත් ද යන්න වෙරළට යන ඔබට ම පැහැදිලි වනු ඇති. පොලිතින් සහ ප්ලාස්‌ටික්‌ බෝතල් පිරුණු වෙරළ දක්‌නා සැම විට ම මෙරට අනුවණ මිනිසුන් ගේ ක්‍රියාකලාපයන් කෙතරම් දරුණු ලෙස පරිසරයට වින කරන්නේ දැයි හැෙගනු ඇති. සඟවා තබනට හෝ ආයාසයෙන් බේරෙන්නට හෝ මුහුදට දමන්නා වූ සියලු දෑ මහ මුහුද පිළිගන්නේ නැහැ. ඒ සියල්ල නැවත ඔබ වෙතට පමුණුවන්නේ ඔබ රස විඳින්නට යන්නා වූ වෙරළ අපවිත්‍ර කරමින්.

එක පිට එක පැමිණෙන රළට සහාය දෙන්නේ නිබඳ හටගන්නා සුළං දහරාවන්. දහවල දී අධිකව රත් වන ගොඩබිමින් වායුගෝලයට එක්‌ කරන වාෂ්පීකරණය වූ ජලය ගොඩබිම ඇති කරන අවපීඩන තත්ත්වයන් මේ සුළං ඇති කරන්නට බලපානවා. මේ ක්‍රියාවලිය රාත්‍රියේ දී කණපිට පෙරළෙන්නේ ධීවර ජනතාව මුහුදු යන්නට පොලඹවමින්. ඇති වන්නාවූ රළෙහි බලය විසින් වෙරළෙහි ගොඩගසන්නා වූ අවසාදිතවල ප්‍රමාණය තීරණය කරනු ලබනවා. නිරන්තරව වැදෙන රළ පහරින් උදම් වන වෙරළෙහි අවසාදිත එක ම ගමනක්‌ යන්නට මෙන් එකම විශාලත්වයකින් යුක්‌තව තැන්පත් වන බව "කණිකා විශ්ලේෂණයක" දී කදිමට පැහැදිලි වනවා. වැඩි බලයකින් යුක්‌ත රළ විශාලත්වයෙන් වැඩි වැලි කැට ගොඩ ගසන්නට හේතු වනවා. ඉතා අව බලයකින් යුක්‌ත රළ ඉතා සියුම් කණිකා සහිත මැටි තැන්පත් කරන්නේ එයට කළ හැකි උපරිම කාරිය වශයෙන්. වාසනාවකට ශ්‍රී ලංකාවේ මුහුදු වෙරළ ඉතා කදිමයි. සුදු වැල්ලෙන් පිරුණු එය සංචාරකයන් මන්මත් කරන්නේ එම ලාක්‌ෂණික නිසා මයි.

සුදු පැහගත් වැල්ල බොහෝ විට පිළිබිඹු කරන්නේ ක්‌වාට්‌ස්‌ ඛනිජයේ පැවැත්මයි. හම්බන්තොට තංගල්ල ආසන්න ප්‍රදේශවල රතුවන් වැල්ල රබහ (garnat) ඛනිජයේ අධික බව කියාපානවා. වැල්ලේ කළු පැහැය ඇති කරන්නේ 'ඉල්මනයිට්‌' නම් වූ කදිම යකඩ ඛනිජයෙන්. පුල්මුඩේ ප්‍රදේශයේ වෙරළේ අසීමාන්තිකව පැතිරී විසිරි ඇත්තේ මේ ඛනිජය වන අතර එහි වූ සුවිශේෂිතාව වන්නේ ඉතා වටිනා ලෝහයක්‌ වන ටයිටේනියම් අඩංගු වීමයි. ඒත් සමග ම රූටයිල් නම් ඛනිජයක්‌ ද මේ වෙරළෙන් හමු වන අතර එහි විකිරණශීලී මුලද්‍රව්‍යයක්‌ වන තෝරියම් අඩංගු වීම මෙරටට ලෝකයේ බලවතුන් ගේ බැල්ම යොමු කරන්නට පවා සමත් වී තිබෙනවා.

රළ පහර වෙරළට වැලි ගෙන ආවත් වෙරළ ගොඩනැෙගන්නට එය සැම විට ම හේතු වන්නේ නැති බව ඔබ මතක තබාගත යුතුයි. නිරිතදිග මෝසම දකුණු මුහුදේ වූ වැලි මෙරටට යාබද ව උතුරට තල්ලු කරන්නේ දකුණු ප්‍රදේශයේ වෙරළ ඛාදනය ද ඇති කරමින්. උතුරු දෙසට ඇදෙන වැලි සහිත ජල දහරා බටහිර වෙරළේ භූ විෂමතාව වෙනස්‌ කරන්නට සමත් වනවා. ගොඩබිම් බාධක හා ගැටී කුඩා දිවයින් සහ ගොඩබිමට සම්බන්ධ වැලි පර නිර්මාණය කරන්නේ බටහිර වෙරළ තව තව තර කරමින්. අතීතයේ කොළඹ සහ මීගමුව ද පුත්තලම ද අවට වූ කුඩා වැලිපර අද වන විට සම්පූර්ණයෙන් ම පාහේ අවසාදිත මගින් පිරී ගොඩබිම ද යාබද වූ අර්ධද්වීප ද නිර්මාණය කර ඇත්තේ දිගු කාලීනව උතුරට දිවෙන එම ජල දහරාවල මහිමයෙන්. මෙවන් භූ ලක්‌ෂණ පමණක්‌ නො ව කාලීන ව සිදු වන මුහුදු මට්‌ටමේ උච්චාවචන නිසා බිහි වන 'කලපු සහ මුහුදු බොකු' ද වෙරළෙහි අතවශ්යන භූ විෂමතාවන් වනවා.

වෙරළේ සුන්දරත්වය විඳින්නට පමණක්‌ නො ව එය මිල කරන්නට ද අද ශ්‍රී ලාංකිකයන් සමත් වී සිටිනවා. සංචාරකයන් ඉතා දැඩි ව මෙරටෙහි වෙරළට ඇලුම් කරන නිසා බොහෝ සංචාරක නිවහන් වෙරළෙහි ම ඉදි වී ඇත්තේ ඔවුන් ගේ සුඛ විහරණය තව තවත් තීව්‍ර කරන්නට විය හැකියි. එහෙත් මෙවැනි ඉදි කිරිම් ක්‍රමයෙන් වෙරළ අපවිත්‍ර කරන්නට ද සුන්දර දර්ශන සීමා කරන්නටද හේතු වී ඇති බව ඔබ නො දන්නවා නො වේ. දිගින් දිගට ම වෙරළෙහි ඉදි කිරිම් සිදු කිරීම සහ එමගින් ඒ අවට වූ ප්‍රදේශයක්‌ වෙන් කර කොටු කරගැනීම එක්‌තරා ආකාරයකට මහජනතාව ගේ පරිසරය රසවිඳීමේ අයිතිය අහිමි කිරීමක්‌ නො වේ දැයි අපට සිතෙනවා.

ආචාර්ය පත්මකුමාර ජයසිංහ

පත්මෙගේ භූ විද්‍යා අන්දර   07 කිරින්ද  එතිහාසික වශයෙන් පමණක් නොව භූ විද්‍යාත්මකවත් වැදගත් වන ස්ථානයකි. කිරින්ද විහාරය ස්ථානාපනය වී ඇත්තේ ග...